ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ, Αρ. φύλλου 7, Ιούλης 1985
Όπως ολόκληρος ο αστικό - ρεβιζιονιστικός τύπος, έτσι και οι μαοϊκές ρεβιζιονιστικές οργανώσεις, μ’ αφορμή το θάνατο του σύντροφου Ενβέρ Χότζια βρήκαν την ευκαιρία να συκοφαντήσουν, άλλοι ανοιχτά και άλλοι καλυμμένα, τη μαρξιστική - λενινιστική γραμμή του Κόμματος Εργασίας Αλβανίας και την οικοδόμηση του σοσιαλισμού στην Αλβανία.
Κοινή αφετηρία των μαοϊκών είναι η ρεβιζιονιστική ιδεολογία του Μάο Τσετούνγκ, που όχι μονάχα τους οδηγεί σε πολλά αδιέξοδα, όπως η αδυναμία τους να ερμηνεύσουν την εξέλιξη της κινέζικης κοινωνίας και τη σημερινή της κατάσταση (μιλούν για "παλινόρθωση του καπιταλισμού"!), αλλά και τους κάνει να παίρνουν εχθρική θέση απέναντι στον επιστημονικό σοσιαλισμό και στη μοναδική σήμερα στον κόσμο σοσιαλιστική χώρα, τη Λαϊκή Σοσιαλιστική Δημοκρατία της Αλβανίας.
"ΚΚΕ (Μ-Λ)" - "ΠΡΟΛΕΤΑΡΙΑΚΗ ΣΗΜΑΙΑ"
Στην "Προλεταριακή Σημαία", όργανο της μαοϊκής ρεβιζιονιστικής οργάνωσης "ΚΚΕ (Μ-Λ)", δημοσιεύτηκε στις 20 Απρίλη ένα μακροσκελές άρθρο μ’ αφορμή το θάνατο του σύντροφου Ενβέρ Χότζια. Το άρθρο είναι γραμμένο έτσι, ώστε να μην ξεφεύγει από τις ήδη γνωστές αντιμαρξιστικές θέσεις αυτής της οργάνωσης και ταυτόχρονα να φαίνεται ότι τιμούν το σύντροφο Ενβέρ Χότζια σαν "κομμουνιστή αφιερωμένο στην υπόθεση του σοσιαλισμού και του κομμουνισμού" όπως υποκριτικά αναφέρουν, και ότι δέχονται την Αλβανία σαν σοσιαλιστική χώρα, έχοντας μόνο κάποιες διαφωνίες για μερικά ζητήματα.
Όμως, μια προσεχτική ματιά στο άρθρο αυτό και έχοντας υπόψη τις θέσεις του "ΚΚΕ (Μ-Λ)", δείχνει καθαρά για πιο σκοπό γράφτηκε: Για να εξαπατήσει τα μέλη και τους οπαδούς αυτής της οργάνωσης. Τα λίγα "καλά λόγια" για το σύντροφο Ενβέρ Χότζια και το έργο του για να "βγουν από την υποχρέωση", καθώς και ο χαραχτηρισμός "σύντροφος" δε μπορούν να κρύψουν τον παραπάνω πραγματικό σκοπό των μαοϊκών ρεβιζιονιστών καθοδηγητών του "ΚΚΕ (Μ-Λ)".
Αναφέρουν βέβαια ότι η απελευθερωτική πάλη του αλβανικού λαού στην περίοδο της φασιστικής κατοχής "εμπνεύστηκε, οργανώθηκε και καθοδηγήθηκε στη βάση της κομμουνιστικής ιδεολογίας. Αναφέρουν ότι η οικοδόμηση της Αλβανίας έγινε "σε σοσιαλιστική βάση" μετά την απελευθέρωση. Αναφέρουν ότι το Κόμμα Εργασίας Αλβανίας με επικεφαλής το σύντροφο Ενβέρ Χότζια πάλεψε ενάντια στο χρουτσωφικό ρεβιζιονισμό, αναφέρουν πολλά, όμως τσουβαλιάζουν τους μεγάλους κομμουνιστές ηγέτες Ιωσήφ Στάλιν και Ενβέρ Χότζια, μαζί το ρεβιζιονιστή Μάο Τσετούνγκ. Δεν αναφέρουν όμως τίποτα για την οικοδόμηση του σοσιαλισμού στη σημερινή Αλβανία, τίποτε για την επαναστατική πολιτική του ΚΕΑ σήμερα.
Γι’ αυτά τα ζητήματα ισχύουν οι γνωστές θέσεις τους, που πολύ ραφιναρισμένα και με προσεχτικό τρόπο αναφέρονται στο τέλος του άρθρου απλά σαν "διαφωνίες". Γράφουν: "Και οι διαφωνίες μας όπως και άλλη φορά έχουμε αναφερθεί αφορούν τις θέσεις του ΚΕΑ και του ίδιου του σ. Ενβέρ για τη συμβολή του σ. Μάο και του ΚΚΚ, για τη σημασία της ΜΠΠΕ για την πορεία του κομμουνιστικού κινήματος".
Πραγματικά, έχουν κι άλλη φορά αναφερθεί. Το Β' συνέδριο του "ΚΚΕ (Μ-Λ)" για το ΚΕΑ και τα μαρξιστικά - λενινιστικά κόμματα αναφέρει: "Το ΚΕΑ χτυπώντας το Μάο και μη αποδεχόμενο την ιστορική πείρα της ΜΠΠΕ, οδηγείται σ’ ένα δρόμο που δημιουργεί (υπογρ. δική μας) σοβαρά ερωτηματικά για την παραπέρα πορεία του σοσιαλισμού στην Αλβανία. Το ΚΕΑ θεώρησε ότι αντιπροσωπεύει το μαρξισμό -λενινισμό, ότι αντιπροσωπεύει την οικοδόμηση του σοσιαλισμού, ότι αποτελεί το φάρο του σοσιαλισμού και ότι όλα τα Μ-Λ κόμματα έπρεπε να συγκλίνουν προς το ΚΕΑ χωρίς ιδιαίτερες απαιτήσεις". "Πιστεύουμε ότι οι πρόσφατες αποφάσεις και άλλων Μ-Λ κομμάτων υπονομεύουν (υπογρ. δική μας) τη συνεπή διεξαγωγή του αγώνα ενάντια στο σοβιετικό σοσιαλιμπεριαλισμό" (Αποφάσεις του Β" συνεδρίου του ΚΚΕ (Μ-Λ), Μάρτης 1981).
Αυτές οι θέσεις των μαοϊκών ρεβιζιονιστών του "ΚΚΕ (Μ-Λ)" όχι μόνο δεν άλλαξαν στα επόμενα χρόνια αλλά και "συμπληρώθηκαν".
Στην "Προλεταριακή Σημαία" (26.11.1982) σε άρθρο με τίτλο "Η αυτοκτονία του Μεχμέτ Σέχου ένα χρόνο μετά", οι μαοϊκοί βλέπουν παραπέρα προχώρημα του ΚΕΑ σ’ αυτό το δρόμο με τα ερωτηματικά, όπως το είχαν "προφητέψει" στο Β' συνέδριο τους. Έχοντας σαν αφετηρία την αστική θεωρία του Μάο Τσετούνγκ για ύπαρξη ανταγωνιστικών τάξεων σ’ όλη την περίοδο του σοσιαλισμού και διαστρεβλώνοντας τις μαρξιστικές - λενινιστικές θέσεις του ΚΕΑ σχετικά με την ύπαρξη και το ρόλο των ανταγωνιστικών αντιθέσεων και της ταξικής πάλης στο σοσιαλισμό, προσπαθούν να "αποδείξουν" "περιθωριοποίηση των εργαζομένων μαζών" στην Αλβανία και άλλα παρόμοια. Γράφουν: "Η σχέση αυτή (δηλαδή η "περιθωριοποίηση του προλεταριάτου" ), δεν κάνει τίποτε άλλο, από το να δυναμώνει τα αστικά χαραχτηριστικά του κράτους, να αναπαράγει αστικές σχέσεις στο κράτος και την κοινωνία, να εκτοπίζει προλεταριακά χαραχτηριστικά προς όφελος των αστικών". Κι όλα αυτά, σύμφωνα με τους μαοϊκούς " ... μ’ όλες τις συνέπειες που έχει κάτι τέτοιο. Συνέπειες, που τις γνωρίζομε ήδη καλά από την εξέλιξη στη Σοβιετική Ένωση και τις άλλες πρώην σοσιαλιστικές χώρες".
Στη συνέχεια του αντικομουνιστικού τους κατήφορου δημοσίευσαν στην "Προλεταριακή Σημαία" μερικά χυδαία άρθρα αδελφών τους μαοϊκών ρεβιζιονιστικών κομμάτων, τα οποία μιλούσαν για "κυβερνούσα κλίκα" της ΛΔΔ Αλβανίας ("ΚΚ Τουρκίας (Μ-Λ)", "Προλεταριακή Σημαία" 10.6.83), για "ρεβιζιονιστικές θέσεις του ΚΕΑ" και νια "ρεβιζιονιστικό βάλτο που έπεσε το ΚΕΑ" (17 μαοϊκά κόμματα. "Προλεταριακή Σημαία" 13.5.83).
Και σ’ αυτά τα άρθρα, όπως και στα άρθρα των μαοϊκών "θεωρητικών" του "ΚΚΕ (Μ-Λ)", δεν υπάρχει ούτε ένα στοιχείο, ούτε μια απόδειξη γι’ αυτά τα οποία ισχυρίζονται, για να υποστηρίξουν τις αντιμαρξιστικές τους θέσεις.
Όλα αυτά, δεν αναιρούνται καθόλου στο άρθρο που δημοσίευσαν μ’ αφορμή το θάνατο του σύντροφου Ενβέρ Χότζια, στο οποίο αποφεύγουν να αναφέρουν ανοιχτά όλες τις παραπάνω απόψεις τους.
Το καινούργιο που περιέχεται σ’ αυτό το άρθρο, δίπλα στις άλλες αντιμαρξιστικές απόψεις, είναι η αστική θεωρία της "απελευθέρωσης του ανθρώπου" (αλήθεια τίνος ανθρώπου, του αστού, του μικροαστού, του προλετάριου κλπ.;).
Ο μαοϊσμός σαν αντιμαρξιστικό ρεύμα που είναι, όπως και κάθε άλλη παραλλαγή του σύγχρονου ρεβιζιονισμού, δε μπορεί ποτέ με κανένα τρόπο να συμβάλλει στην προώθηση και πράγματοποίηση της προλεταριακής επανάστασης. Μόνο πίσω μπορεί να την πάει. Σκοπός του είναι η διατήρηση και διαιώνιση του καπιταλισμού, όπως έγινε στην Κίνα.
"ΚΙΝΗΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗ ΤΟΥ ΜΑΡΞΙΣΤΙΚΟΥ - ΛΕΝΙΝΙΣΤΙΚΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ" - "ΦΩΝΗ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ"
Η "Φωνή της Αριστεράς" όργανο της αυτοαποκαλούμενης "Κίνησης για την ανασυγκρότηση του μαρξιστικού - λενινιστικού κινήματος", αυτού του μικρού συνοθυλεύματος των πιο πατενταρισμένων μαοϊκών ρεβιζιονιστών, στο άρθρο που δημοσίευσε στις 1.5.85 μ’ αφορμή το θάνατο του συντρόφου Ενβέρ Χότζια, αναφέρονται πάλι, όπως και στην "Προλεταριακή Σημαία", τα καλά λόγια για τη ΛΣΔ Αλβανίας, το ΚΕΑ και το σύντροφο Ενβέρ Χότζια (χωρίς να τον αποκαλούν σύντροφο όπως η "Π.Σ."). Όμως όλα αυτά φτάνουν μέχρι την εποχή που το ΚΕΑ με επικεφαλής το σύντροφο Ενβέρ Χότζια ξεσκέπασε το μαοϊκό ρεβιζιονισμό στα μάτια όλων των επαναστατών του κόσμου.
Από κει και πέρα ... "στη διεθνή πολιτική της Αλβανίας εκδηλώθηκε ένας λαθεμένος προσανατολισμός και άρχισε να ακολουθείται απέναντι στο σοβιετικό σοσιαλιμπεριαλισμό συμφιλιωτική πολιτική" (I!) Στη συνέχεια μιλούν για "καταδίκη" εθνικοαπελευθερωτικών κινημάτων απ’ το ΚΕΑ. κλπ., κλπ. Αναπόδειχτοι ισχυρισμοί και συκοφαντίες των μαοϊκών ρεβιζιονιστών σε βάρος του ΚΕΑ.
Δεν αξίζει τον κόπο ούτε καν να αναφερθούμε στα ζητήματα αυτά, αφού είναι πασίγνωστη η πάλη του ΚΕΑ και της ΛΣΔ Αλβανίας ενάντια στις δυο ιμπεριαλιστικές υπερδυνάμεις ΕΠΑ και ΕΣΣΔ και η υποστήριξη στον αγώνα του παγκόσμιου προλεταριάτου και στους απελευθερωτικούς αγώνες των λαών όλου του κόσμου.
Οι μαοϊκοί της "Κίνησης" όμως συνεχίζουν στο ίδιο μοτίβο: "Εμείς θεωρούσαμε ανέκαθεν αυτή την πολιτική σοβαρά λαθεμένη και επιζήμια για όλη την υπόθεση του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος και σαν μια σοβαρή απομάκρυνση από τις μαρξιστικές - λενινιστικές θέσεις" (!)
Μετά απ όλα αυτά θα περίμενε κανείς να μιλήσουν για "παλινόρθωση του καπιταλισμού" στην Αλβανία και άλλες παρόμοιες αερολογίες. Όμως οι μαοϊκοί ρεβιζιονιστές της "Κίνησης" δε φαίνεται να έχουν εμπιστοσύνη ούτε στη μαοϊκή ιδεολογία τους, γιατί για τα συμπεράσματα που βγαίνουν απ αυτή, δεν υπάρχει ούτε ένα στοιχείο, ούτε ένα γεγονός που να τα επιβεβαιώνει.
Γι’ αυτό αναγκάζονται να δηλώσουν: "Ωστόσο παρά τα εξαιρετικά αρνητικά αυτά φαινόμενα που βρίσκουν αναπόφευχτα τις απηχήσεις τους και στην εσωτερική ζωή της Αλβανίας, δεν πάψαμε να θεωρούμε την Αλβανία μια σοσιαλιστική χώρα" (!!)
Ο οπορτουνισμός και το αδιέξοδο των μαοϊκών ρεβιζιονιστών σ’ όλο τους το μεγαλείο !.
Όμως δυστυχώς γι’ αυτούς το ζήτημα τίθεται έτσι: Ή το ΚΕΑ και ο σύντροφος Ενβέρ Χότζια σωστά υπεράσπισαν το μαρξισμό - λενινισμό, και επομένως η Αλβανία είναι η μόνη χώρα που οικοδομεί το σοσιαλισμό, ή απομακρύνθηκε από το μαρξισμό - λενινισμό οπότε σε καμιά περίπτωση δεν οικοδομείται ο σοσιαλισμός στην Αλβανία.
Για τους μαρξιστές - λενινιστές είναι απόλυτα σίγουρο ότι το ΚΕΑ και ο σύντροφος Ενβέρ Χότζια σωστά υπεράσπισαν το μαρξισμό - λενινισμό και γι’ αυτό η Αλβανία είναι η μοναδική χώρα που οικοδομεί το σοσιαλισμό.
"ΕΚΚΕ - (Μ-Λ) ΚΚΕ" - "ΕΝΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΩΝ"
Είδαμε ότι το "ΚΚΕ (Μ-Λ)" και η "Κίνηση" προσπαθούν να μπερδέψουν τα πράγματα για να εξαπατήσουν τους οπαδούς τους. Αντίθετα το "ΕΚΚΕ — (Μ-Λ) ΚΚΕ" τους ξεσκεπάζει δείχνοντας που καταλήγει η υπεράσπιση των μαοϊκών ρεβιζιονιστικών απόψεων.
Σε σχετικό άρθρο της εφημερίδας τους "Ενότητα των κομμουνιστών" (20.4.85), αφού μιλούν για "διασπαστικό ρόλο του ΚΕΑ στα πλαίσια του παγκόσμιου Μ-Λ κινήματος", για τοποθέτηση του ΚΕΑ "με την μεριά των αντιδραστικών δυνάμεων", καταλήγουν:
"Η σημασία της άρνησης της σκέψης Μάο Τσετούνγκ από τον Ενβέρ Χότζια και τους υπόλοιπους αλβανούς καθοδηγητές εκφράστηκε και στα ζητήματα της εσωτερικής πολιτικής, που το ΚΕΑ ακολούθησε. Οι αλβανοί καθοδηγητές δεν αποδέχονται την ύπαρξη των αντιθέσεων σ’ ολόκληρη την περίοδο του σοσιαλισμού και ούτε που εφάρμοσαν μια σωστή ιδεολογική γραμμή. Αποτέλεσμα είναι η κυριαρχία του αυταρχισμού στις διάφορες εκδηλώσεις της πολιτικής και κοινωνικής ζωής στην Αλβανία".
"Αυταρχικό καθεστώς" στην Αλβανία λοιπόν! Η διχτατορία του προλεταριάτου για τους μαοϊκούς ρεβιζιονιστές είναι "αυταρχικό κράτος". Δεν μας πληροφορούν όμως με ποιά στοιχεία τα λένε αυτά. Τα στοιχεία όμως που αυτοί διαθέτουν είναι γνωστά, είναι εκείνα που δίνουν οι διάφορες φασιστοφυλλάδες "Ελεύθερη Ώρα", "Ακρόπολις" κλπ. και τα διάφορα υποκείμενα τύπου Λέκκα. Δεν αξίζει να πούμε τίποτα παραπάνω.
Η αιτία γι’ αυτή την κατάσταση, αποφαίνονται οι μαοϊκοί, είναι η άρνηση από το ΚΕΑ της "ύπαρξης των αντιθέσεων στο σοσιαλισμό". Είναι φυσικό να διαστρεβλώνουν απροκάλυπτα τις θέσεις του ΚΕΑ για να δικαιολογήσουν τις φανταστικές εικόνες που έχουν σχηματίσει μέσα στο κεφάλι τους. Ο καθένας όμως μπορεί να δει τις θέσεις και τα κείμενα του ΚΕΑ για να διαπιστώσει ότι το ΚΕΑ δέχεται την ύπαρξη τόσο των ανταγωνιστικών όσο και των μη ανταγωνιστικών αντιθέσεων για ολόκληρη την μεταβατική περίοδο από τον καπιταλισμό στον κομμουνισμό (βλέπε, "ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ" No 10 και 12 του 1983, No 4 και 5 του 1984, για να μην αναφερθούμε σε παλιότερα ντοκουμέντα, όπως 3ο συνέδριο του ΚΕΑ 1956, Ιστορία του ΚΕΑ, κλπ.)
Η θέση όμως του ΚΕΑ είναι ριζικά αντίθετη απ’ αυτή του Μάο Τσετούνγκ, ο οποίος συνέδεε τις ανταγωνιστικές αντιθέσεις στο σοσιαλισμό με την ύπαρξη ανταγωνιστικών τάξεων, και έτσι δικαιολογούσε και θεωρητικά την ύπαρξη της εθνικής αστικής τάξης και των κομμάτων της στην Κίνα στις συνθήκες της "διχτατορίας του προλεταριάτου και της οικοδόμησης του σοσιαλισμού"! (βλέπε. Έργα Μάο Τσετούνγκ, τόμος 5ος, σελ. 334, "Μορφωτικές Εκδόσεις").
Για να μη δημιουργούν όμως οι μαοϊκοί ρεβιζιονιστές διάφορες εντυπώσεις σχετικά με την πάλη ενάντια στο χρουτσωφικό ρεβιζιονισμό, και για μην παραποιούν τα γεγονότα, πρέπει να αναφέρομε μερικά πράγματα για να φανεί ποιός πραγματικά πάλεψε και συνεχίζει να παλεύει με συνέπεια το ρεβιζιονισμό και ποιός όχι.
Το Κόμμα Εργασίας Αλβανίας με επικεφαλής το σύντροφο Ενβέρ Χότζια ήταν το πρώτο κόμμα που βγήκε ανοιχτά και κατάγγειλε τη ρεβιζιονιστική προδοσία του Χρουτσώφ. Το ΚΕΑ ποτέ δεν ακολούθησε συμφιλιωτική πολιτική με τους χρουτσωφικούς και τιτοϊκούς ρεβιζιονιστές προδότες, ποτέ δεν αποδέχτηκε τη λάσπη του 20ου και 22ου συνεδρίου του ΚΚΣΕ ενάντια στο μεγάλο Στάλιν και το έργο του, όπως έκαναν οι κινέζοι, που αργότερα εμφανίστηκαν όψιμοι υπερασπιστές του (με τη γνωστή αντισταλινική θέση 70 % σωστά και 30 % "λάθη"), έχοντας όμως στο νου τους άλλους σκοπούς.
Το ΚΕΑ άρχισε την πολεμική του ενάντια στο χρουτσωφικό ρεβιζιονισμό αμέσως μετά το 20ο συνέδριο 1956 (έμμεσα) και από το 1961 ανοιχτά πλέον, ενώ οι κινέζοι ακολουθούσαν το δρόμο των "συντροφικών διαφωνιών" και της συμφιλίωσης και ενότητας μ’ αυτούς.
Την άνοιξη του 1962 οι κινέζοι ζητούσαν από το ΚΕΑ να γίνει κοινή σύσκεψη με τους σοβιετικούς για την "εξομάλυνση των διαφωνιών" στο σοσιαλιστικό στρατόπεδο". Τον Ιούλη του 1963 ο Τσου Εν Λάϊ πήγε στη Μόσχα και είχε συνομιλίες με τους σοβιετικούς προδότες για τον ίδιο λόγο. Μόλις το Σεπτέμβρη του 1963 οι κινέζοι άρχισαν ανοιχτή πολεμική ενάντια στους σοβιετικούς, η οποία όμως χαρακτηρίζονταν από πολλές ταλαντεύσεις, ασυνέπεια και πολλές και μεγάλες ανάπαυλες.
Τον Απρίλη του 1964, ενώ "οι σοβιετικοί λακέδες", όπως τους αποκάλεσε ο σύντροφος Ενβέρ Χότζια, έδιναν ένα τσουβάλι παράσημα στο Χρουτσώφ, στην επέτειο των γενεθλίων του, η κινέζικη ηγεσία έστελνε ευχητήριο τηλεγράφημα. Το Νοέμβρη του ίδιου χρόνου, λίγο μετά την καθαίρεση του Χρουτσώφ, ο Τσου Εν Λάϊ πήγε πάλι στη Μόσχα για να χαιρετήσει την άνοδο στην εξουσία της κλίκας του Μπρέζνιεφ και για να κάνει συνομιλίες για τη δημιουργία αντιιμπεριαλιστικού μετώπου μαζί με τους σοβιετικούς ενάντια στον αμερικάνικο ιμπεριαλισμό.
Αυτά τα λίγα γεγονότα εκείνης της κρίσιμης περιόδου φτάνουν για να δείξουν ποιός πραγματικά υπεράσπιζε χωρίς ταλαντεύσεις το μαρξισμό - λενινισμό και ποιός φαίνονταν ότι τον υπεράσπιζε έχοντας στο νου άλλους σκοπούς. Ο σύντροφος Ενβέρ Χότζια γράφει σχετικά:
"Το 1956 το ΚΚ Κίνας έσπευσε να πάρει τη σημαία του ρεβιζιονισμού για να παραγκωνίσει το Χρουτσώφ και να αναλάβει μόνο του το ρόλο του ηγέτη στο κομμουνιστικό και εργατικό κίνημα. Όταν όμως ο Μάο Τσετούνγκ και οι σύντροφοι του είδαν ότι με τη ρεβιζιονιστική άμιλλα δεν τα έβγαζαν εύκολα πέρα με τον πατριάρχη του σύγχρονου ρεβιζιονισμού, το Χρουτσώφ, τότε άλλαξαν ταχτική, έκαμαν πως πέταξαν την πρώτη σημαία, παρουσιάστηκαν σαν "γνήσιοι μαρξιστές - λενινιστές", προσπαθώντας έτσι να καταχτήσουν εκείνες τις θέσεις που δεν μπόρεσαν να καταχτήσουν με την πρώτη τους ταχτική. Όταν όμως και αυτή η δεύτερη ταχτική τους απέτυχε, "πέταξαν" και τη δεύτερη, τάχα μαρξιστική - λενινιστική σημαία, και βγήκαν στο στίβο τέτοιοι που ήταν όλη τους τη ζωή - οπορτουνιστές, πιστοί υπερασπιστές μιας γραμμής συμφιλίωσης και συνθηκολόγησης με το κεφάλαιο και την αντίδραση" (Ενβέρ Χότζια, "Οι Χρουστσιοφικοί" σελ. 163).
Ο μαοϊκός ρεβιζιονισμός, μια από τις παραλλαγές του σύγχρονου ρεβιζιονισμού, όπως κι αν εκφράζεται, είναι άσπονδος εχθρός του μαρξισμού - λενινισμού, άσπονδος εχθρός της σοσιαλιστικής Αλβανίας, του Κόμματος Εργασίας Αλβανίας, και του μεγάλου και ανεχτίμητου έργου, θεωρητικού και πραχτικού, του σύντροφου Ενβέρ Χότζια. Ο "σοσιαλισμός" των μαοϊκών ρεβιζιονιστών δεν έχει απολύτως καμιά σχέση με τον επιστημονικό σοσιαλισμό των Μαρξ - Ένγκελς - Λένιν - Στάλιν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου