ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ, Αρ. Φύλλου 5, Μάης 1985
Με την κατάληψη της εξουσίας από τους χρουτσωφικούς ρεβιζιονιστές και την αντεπαναστατική ανατροπή στη Σοβιετική Ένωση το διεθνές κομμουνιστικό καθώς και το εθνικό - απελευθερωτικό κίνημα δέχτηκαν ένα πολύ ισχυρό χτύπημα. Όπως έχει τονίσει ο σύντροφος Ενβέρ Χότζια "η εμφάνιση της ρεβιζιονιστικής ομάδας του χρουστσόφ, ήταν η μεγαλύτερη πολιτική και ιδεολογική νίκη της στρατηγικής του ιμπεριαλισμού ύστερα από το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο .... Το χρουστσιοφικό ρεβιζιονιστικό ρεύμα ζημίωσε σοβαρά την υπόθεση της επανάστασης και του σοσιαλισμού σ’ όλον τον κόσμο" (Ενβέρ Χότζια, "Ιμπεριαλισμός και Επανάσταση", σελ. 17-18).
Σε σχετικά σύντομο χρονικό διάστημα ο χρουτσωφικός ρεβιζιονισμός (με απειλές, αναμείξεις, επεμβάσεις, κλπ.) κατόρθωσε να επιβληθεί, παρά την αντίσταση που πρόβαλαν οι κομμουνιστές, σ’ όλα τα κόμματα των πρώην σοσιαλιστικών χωρών καθώς και στο σύνολο των κομμουνιστικών κομμάτων των καπιταλιστικών χωρών.
Η επικράτηση του ρεβιζιονισμού στη Σοβιετική Ένωση και στις άλλες σοσιαλιστικές χώρες οδήγησε αναπόφευχτα στη συντριβή της διχτατορίας του προλεταριάτου και την αντικατάστασή της με τη διχτατορία της νέας αστικής τάξης, στην πλήρη παλινόρθωση του καπιταλισμού και στη μετατροπή της Σοβιετικής Ένωσης σε ιμπεριαλιστική υπερδύναμη.
Οι σοβιετικοί ρεβιζιονιστές αναθεώρησαν και απέρριψαν τις επαναστατικές αρχές, και εξαπέλυσαν μια χωρίς προηγούμενο επίθεση ενάντια στο μαρξισμό - λενινισμό και ενάντια στο Στάλιν.
Ο σύντροφος Ενβέρ Χότζια απόρριψε από την αρχή όλες τις αντιμαρξιστικές θέσεις του 20ου συνεδρίου ("ειρηνικό δρόμο", κλπ.) και έδωσε κεραυνοβόλο και αποφασιστικό χτύπημα στα ελάχιστα προδοτικά στοιχεία που τόλμησαν να σηκώσουν την κουρελιασμένη σημαία των χρουτσωφικών ρεβιζιονιστών, εξασφαλίζοντας έτσι την ατσαλένια ενότητα του Κόμματος Εργασίας Αλβανίας και τη διατήρηση της επαναστατικής του φυσιογνωμίας, απαραίτητης και βασικής προϋπόθεσης για τη διατήρηση και παραπέρα στερέωση της διχτατορίας του προλεταριάτου και για τη διαφύλαξη των νικών της επανάστασης και των σοσιαλιστικών καταχτήσεων.
Στην οξύτατη πολιτική και ιδεολογική πάλη - τη μεγαλύτερη στην ιστορία του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος - που ξέσπασε σε διεθνή κλίμακα μεταξύ των χρουτσωφικών ρεβιζιονιστών και των μαρξιστών - λενινιστών ο σύντροφος Ενβέρ Χότζια καθοδηγώντας το ΚΕΑ βρέθηκε επικεφαλής σ’ αυτή τη σκληρή, άνιση και περίπλοκη πόλη.
Στην πάλη αυτή ενάντια στους χρουτσωφικούς ρεβιζιονιστές υπεράσπισε την καθαρότητα του μαρξισμού - λενινισμού, υπεράσπισε όλες τις επαναστατικές αρχές που αφορούν την αντιιμπεριαλιστική και προλεταριακή επανάσταση από τις διαστρεβλώσεις των ρεβιζιονιστών, διαστρεβλώσεις που τις εμφάνιζαν σαν "ανάπτυξη του μαρξισμού - λενινισμού στις νέες συνθήκες".
Ο σύντροφος Ενβέρ Χότζια απορρίπτοντας τις αντιμαρξιστικές θεωρίες των χρουτσωφικών ρεβιζιονιστών σχετικά με τη θέση και το ρόλο του προλεταριάτου στην επανάσταση, έδειξε πως το προλεταριάτο ήταν και παραμένει η πιο επαναστατική τάξη της καπιταλιστικής κοινωνίας που καλείται να εκπληρώσει την ιστορική της αποστολή που συνίσταται στην ανατροπή του καπιταλισμού και την οικοδόμηση της νέας σοσιαλιστικής κοινωνίας, έδειξε την αναγκαιότητα του ηγετικού ρόλου στην επανάσταση και την αναγκαιότητα του καθοδηγητικού ρόλου του επαναστατικού του κόμματος, την αναγκαιότητα της συμμαχίας της εργατικής τάξης και της αγροτιάς για την πραγματοποίηση της προλεταριακής επανάστασης. Υπεράσπισε πάντα με συνέπεια την μαρξιστική θεωρία της πάλης των τάξεων, τη μαρξιστική θεωρία του κράτους και τη θεωρία της προλεταριακής επανάστασης. Υπογράμμιζε πάντα πως η ανατροπή του καπιταλισμού από την εργατική τάξη και n οικοδόμηση του σοσιαλισμού μπορεί να πραγματοποιηθεί μόνο μέσω της βίαιης επανάστασης, της ολοκληρωτικής συντριβής της κρατικής μηχανής και της εγκαθίδρυσης της διχτατορίας του προλεταριάτου.
Η υπεράσπιση του μαρξισμού - λενινισμού εκ μέρους του συντρόφου Ενβέρ Χότζια, η επιστημονική θεμελίωση της θέσης ότι τα πρώην κομμουνιστικά κόμματα έχουν εκφυλιστεί σε αστικά κόμματα σοσιαλδημοκρατικού τύπου και πως αυτά δεν πρόκειται ποτέ στο μέλλον να επανέλθουν σε επαναστατικές θέσεις και η έκκληση του προς τους κομμουνιστές των άλλων χωρών να διακόψουν αποφασιστικά κάθε ιδεολογική, πολιτική και οργανωτική σχέση μ’ αυτά και να προχωρήσουν στην ίδρυση μαρξιστικών - λενινιστικών κομμάτων, βοήθησε αποφασιστικά τους κομμουνιστές των άλλων χωρών να βρουν το σωστό δρόμο, να διακόψουν κάθε δεσμό με τα ρεβιζιονιστικά κόμματα και να προχωρήσουν στην ίδρυση μαρξιστικών - λενινιστικών κομμάτων.
Παράλληλα με την υπεράσπιση των επαναστατικών αρχών του μαρξισμού - λενινισμού υπεράσπισε και τα ιστορικά διδάγματα της Παρισινής Κομμούνας και της μεγάλης Σοσιαλιστικής Επανάστασης του Οχτώβρη, που αποτέλεσαν επιβεβαίωση στην πράξη της ορθότητας της μαρξιστικής - λενινιστικής θεωρίας της προλεταριακής επανάστασης.
Επίσης υπεράσπισε με συνέπεια την επαναστατική δράση της Γ’ Κομμουνιστικής Διεθνούς και υπογράμμιζε πάντα την τεράστια συμβολή της στην ανάπτυξη και καθοδήγηση του διεθνούς κομμουνιστικού και εργατικού κινήματος. Με παραδειγματική συνέπεια υπεράσπισε και το επαναστατικό έργο του μεγάλου Στάλιν από τις συκοφαντικές επιθέσεις των ρεβιζιονιστών όλων των αποχρώσεων καθώς και των άλλων αντιδραστικών και στάθηκε άξιος και πιστός μαθητής του.
Εκτός απ’ αυτά ο σύντροφος Ενβέρ Χότζια έθεσε και έλυσε το ζήτημα της παλινόρθωσης του καπιταλισμού στη Σοβιετική Ένωση και στις άλλες ρεβιζιονιστικές χώρες. Αναλύοντας την πορεία αυτών των χωρών θεμελίωσε επιστημονικά τη θέση ότι με το πέρασμα των ρεβιζιονιστών στην ηγεσία του κόμματος και του κράτους n εργατική τάξη έχασε την πολιτική εξουσία προς όφελος της νέας αστικής τάξης, ότι σ' αυτές διαλύθηκε η διχτατορία του προλεταριάτου και εγκαθιδρύθηκε αστική διχτατορία, ότι σ’ αυτές διαλύθηκαν οι σοσιαλιστικές σχέσεις παρανωγής και παλινορθώθηκε πλέρια ο καπιταλισμός και ότι ο μόνος δρόμος για να απελευθερωθεί το προλεταριάτο των ρεβιζιονιστικών χωρών από την καπιταλιστική καταπίεση και εκμετάλλευση είναι ο δρόμος της προλεταριακής επανάστασης.
Επίσης έδειξε ότι η Σοβιετική Ένωση έχει μετατραπεί σε μια ιμπεριαλιστική υπερδύναμη που μαζί με τις ΕΠΑ αποτελούν σήμερα τους πιο μεγάλους εχθρούς της επανάστασης, του κομμουνισμού και της λευτεριάς των λαών που προετοιμάζουν ένα νέο παγκόσμιο πόλεμο.
Ακόμα έδειξε ότι οι ρεβιζιονιστικές καπιταλιστικές χώρες της Ανατολικής Ευρώπης έχουν χάσει εντελώς την εθνική τους ανεξαρτησία και είναι ολόπλευρα εξαρτημένες από την ιμπεριαλιστική Σοβιετική Ένωση.
Μεγάλη είναι η συμβολή του συντρόφου Ενβέρ Χότζια και στο ξεσκέπασμα του κινέζικου ρεβιζιονισμού και των αντεπαναστατικών απόψεων του Μάο Τσε Τουνγκ. Αναλύοντας την οικονομική και κοινωνική κατάσταση στην Κίνα, μετά το 1949, και τη ρεβιζιονιστική γραμμή του κινέζικου κόμματος που καθοδηγούνταν από το Μάο Τσε Τούνγκ κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η αντιιμπεριαλιστική επανάσταση στην Κίνα δεν εξελίχτηκε ποτέ σε σοσιαλιστική και κατά συνέπεια διατηρήθηκε ο καπιταλισμός και δεν οικοδομήθηκε ποτέ ο σοσιαλισμός.
Στην πάλη ενάντια στον μαοϊσμό, ανάμεσα στ’ άλλα, απόρριψε τη μαοϊκή θέση σύμφωνα με την οποία υπάρχουν στο κόμμα δυο γραμμές και υπεράσπισε τη λενινιστική θεωρία του κόμματος σύμφωνα με την οποία το επαναστατικό κόμμα χαρακτηρίζεται από μονολιθική ενότητα σκέψης και δράσης και έχει μόνο μια γραμμή, τη μαρξιστική - λενινιστική.
Στο ζήτημα του σοσιαλισμού υπεράσπισε τη μαρξιστική αντίληψη του σοσιαλισμού και την αντιπαράθεσε σ’ όλες τις ρεβιζιονιστικές αντιμαρξιστικές αντιλήψεις. Απέρριψε τη θέση των χρουτσωφικών ρεβιζιονιστών που αρνείται την ύπαρξη των ανταγωνιστικών αντιθέσεων μετά την οικοδόμηση της οικονομικής βάσης του σοσιαλισμού καθώς και εκείνη των μαοϊκών που συνδέουν την ύπαρξη των ανταγωνιστικών αντιθέσεων με την ύπαρξη της αστικής τάξης και μετά την οικοδόμηση της οικονομικής βάσης του σοσιαλισμού. Υπεράσπισε την πάλη των τάξεων σαν αντικειμενικό νόμο του σοσιαλισμού ως την εξάλειψη των τάξεων, ως τον κομμουνισμό και απέρριψε τη θέση των σοβιετικών ρεβιζιονιστών που αρνείται την ύπαρξη αυτού του νόμου. Υπεράσπισε τη μαρξιστική θέση της μεταβατικής περιόδου από τον καπιταλισμό στον κομμουνισμό και απέρριψε τον περιορισμό της εκ μέρους των χρουτσωφικών ως το σοσιαλισμό, θέση που διατυπώνεται απ’ αυτούς για να δικαιολογήσουν την απόρριψη της αναγκαιότητας της διχτατορίας του προλεταριάτου ως τον κομμουνισμό.
Επίσης καταπολέμησε τις αντιμαρξιστικές θεωρίες για "κόμμα και κράτος όλου του λαού" και υπογράμμισε ότι τα κόμματα και το κράτος έχουν πάντα ταξικό χαραχτήρα.
Στο ζήτημα της οικοδόμησης του σοσιαλισμού μελέτησε σε βάθος όλα τα προβλήματα που συνδέονται μ’ αυτή, ερεύνησε τις αιτίες της παλινόρθωσης του καπιταλισμού στις ρεβιζιονιστικές χώρες, διατύπωσε τα αντίστοιχα διδάγματα πάνω στα οποία βασίστηκαν τα πραχτικά μέτρα που εφαρμόστηκαν για να εμποδίσουν την παλινόρθωση του καπιταλισμού στην Αλβανία. Έδειξε ότι η παλινόρθωση του καπιταλισμού υπάρχει σαν δυνατότητα σ’ όλη, τη μεταβατική περίοδο από τον καπιταλισμό στον κομμουνισμό, όμως δε μετατρέπεται απαραίτητα σε πραγματικότητα, έδειξε ότι η παλινόρθωση του καπιταλισμού δεν είναι αναπόφευχτο φαινόμενο.
Την εξωτερική πολιτική της ΛΣΔ Αλβανίας την εξεργάστηκε και τη θεμελίωσε πάνω στις αρχές του μαρξισμού λενινισμού και του προλεταριακού διεθνισμού. Η ΛΣΔ Αλβανίας ακολούθησε πάντα και εξακολουθεί να έχει και σήμερα μια σωστή επαναστατική εξωτερική πολιτική.
Ο σύντροφος Ενβέρ Χότζια αναλύοντας τη σημερινή διεθνή κατάσταση από τη σκοπιά του μαρξισμού - λενινισμού διατύπωσε τη στρατηγική και ταχτική του διεθνούς μαρξιστικού - λενινιστικού κινήματος και αγωνίστηκε πάντα νια τη σφυρηλάτηση της ενότητάς του πάνω στη βάση του μαρξισμού - λενινισμού και του προλεταριακού διεθνισμού, στη βάση μιας κοινής επαναστατικής πολιτικής γραμμής σε διεθνή κλίμακα.
Η πάλη ενάντια στο χρουτσωφικό ρεβιζιονισμό και ενάντια στο ρεβιζιονισμό γενικά ανέδειξε το σύντροφο Ενβέρ Χότζια σ’ ένα μεγάλο μαρξιστή - λενινιστή, επιφανή θεωρητικό, ικανό καθοδηγητή και δάσκαλο του παγκόσμιου προλεταριάτου. Την πάλη ενάντια στο ρεβιζιονισμό τη διεξήγαγε πάντα με συνέπεια, αποφασιστικότητα και επαναστατικό θάρρος και μεγάλη επιτυχία για 30 ολόκληρα χρόνια. Μετά το θάνατο του Στάλιν ο Ενβέρ Χότζια υπήρξε η μεγαλύτερη επαναστατική ηγετική φυσιογνωμία που ανέδειξε το διεθνές κομμουνιστικό κίνημα. Ο σύντροφος Ενβέρ Χότζια πλούτισε και ανάπτυξε το Μαρξισμό - Λενινισμό παραπέρα.
Η επιτυχής απόκρουση της επίθεσης των χρουτσωφικών ρεβιζιονιστών εκ μέρους του συντρόφου Ενβέρ Χότζια και η διατήρηση της διχτατορίας του προλεταριάτου στην Αλβανία δεν ήταν μόνο σωτήρια για τον αλβανικό λαό, τις σοσιαλιστικές καταχτήσεις και την εθνική του ανεξαρτησία αλλά είχε και έχει και σήμερα μεγάλη διεθνή σημασία και αυτό για τους παρακάτω λόγους:
Πρώτο, η διατήρηση της διχτατορίας του προλεταριάτου αποτέλεσε και αποτελεί τη βασική προϋπόθεση για να μπορέσει το Κόμμα Εργασίας Αλβανίας να συνεχίσει την πολιτική και ιδεολογική πάλη ενάντια στο σύγχρονο ρεβιζιονισμό (χρουτσωφικό, γιουγκοσλάβικο, κινέζικο, ευρωκομμουνισμό) σε διεθνή κλίμακα.
Δεύτερο, η ύπαρξη και οικοδόμηση του σοσιαλισμού στην Αλβανία με τις δυνάμεις της αποτέλεσε και αποτελεί έμπραχτη αντιπαράθεση και απόδειξη της υπεροχής του σοσιαλισμού, απέναντι στον καπιταλισμό των αστικορεβιζιονιστικών χωρών, που διέψευσε και διαψεύδει όλες τις αντιμαρξιστικές θεωρίες των αστών και ρεβιζιονιστών ιδεολόγων για το δήθεν αναπόφευχτο της παλινόρθωσης του καπιταλισμού, για το δήθεν ανεφάρμοστο, το δήθεν ουτοπικό χαραχτήρα της θεωρίας του επιστημονικού σοσιαλισμού. Η σοσιαλιστική Αλβανία ήταν και είναι το μοναδικό απόρθητο φρούριο του σοσιαλισμού, ο φάρος του σοσιαλισμού στον κόσμο που φωτίζει διαρκώς το δρόμο του διεθνούς προλεταριάτο για την αποτίναξη της καπιταλιστικής σκλαβιάς, που το δείχνει ότι ο σοσιαλισμός δεν είναι ουτοπική θεωρία, ότι μπορεί να οικοδομηθεί και ότι αυτό αποτελεί ζωντανή πραγματικότητα στην Αλβανία.
Τρίτο, η ύπαρξη της σοσιαλιστικής Αλβανίας εξασφαλίζει την ύπαρξη μιας επαναστατικής μαρξιστικής - λενινιστικής εξωτερικής πολιτικής, που διαρκώς αντιπαρατίθεται στην αντεπαναστατική εξωτερική πολιτική των καπιταλιστικών και ρεβιζιονιστικών χωρών, και ιδιαίτερα απέναντι στην πολιτική των ιμπεριαλιστικών υπερδυνάμεων, ΕΠΑ και ΕΣΣΔ. Η εξωτερική πολιτική της ΛΣΔ Αλβανίας βασίζεται στις αρχές του μαρξισμού - λενινισμού και την αρχή του προλεταριακού διεθνισμού, που σημαίνει απεριόριστη υποστήριξη και βοήθεια του επαναστατικού κινήματος του προλεταριάτου των αστικό -ρεβιζιονιστικών χωρών και των μαρξιστικών - λενινιστικών κομμάτων καθώς και του εθνικό - απελευθερωτικού κινήματος των λαών και παράλληλα ανάπτυξη ισότιμων σχέσεων με τις άλλες χώρες πάνω στην αρχή της μη ανάμειξης στα εσωτερικά τους.
Τέταρτο, η ύπαρξη της Αλβανίας όχι μόνο σαν σοσιαλιστικής χώρας αλλά και σαν μια πραγματικά ανεξάρτητης χώρας, και μάλιστα μικρής, αποτέλεσε και αποτελεί ενθαρρυντικό παράδειγμα για τις καταπιεζόμενες χώρες και λαούς, παράδειγμα που δείχνει ότι και αυτές μπορούν να αποχτήσουν την ανεξαρτησία τους, ότι μπορεί και ένας μικρός λαός να αποτινάξει τον ιμπεριαλιστικό ζυγό. Σ’ αυτή την κατεύθυνση η ανεξάρτητη σοσιαλιστική Αλβανία άσκησε και ασκεί μια τεράστια πολιτική επίδραση σε διεθνή κλίμακα και αποτελεί ανεξάντλητη πηγή θάρρους για τα αντιιμπεριαλιστικά εθνικό - απελευθερωτικά κινήματα.
Η μεγαλύτερη τιμή απέναντι στο σύντροφο Ενβέρ Χότζια είναι να ακολουθήσουμε πιστά τα μεγάλα και αθάνατα διδάγματα του. Να ακολουθήσουμε σταθερά, αποφασιστικά και με συνέπεια το δρόμο του μεγάλου μας Δασκάλου. Το δρόμο της επανάστασης και του κομμουνισμού στον οποίο αυτός αφιέρωσε ολόκληρη τη ζωή του.
* * *
Το ΚΕΑ, η ΛΣΔ Αλβανίας και ο σύντροφος Ενβέρ Χότζια δεν ήταν μόνο στόχος της παγκόσμιας αστικό - ρεβιζιονιστικής αντίδρασης αλλά και πολλών άλλων μικροαστών οπορτουνιστών που απορρίπτουν την επαναστατική γραμμή του ΚΕΑ, που ισχυρίζονται ότι ακολουθεί μια "λαθεμένη" δήθεν γραμμή σε πολλά ζητήματα και απέναντι στο διεθνές κομμουνιστικό κίνημα και μια "λαθεμένη" δήθεν εξωτερική πολιτική. Αυτοί προσπαθούν να αντιπαραθέσουν τη γραμμή του ΚΕΑ στο Στάλιν, το σοσιαλισμό που οικοδομείται σήμερα στην Αλβανία σ’ εκείνον που οικοδομούνταν στη Σοβιετική Ένωση την εποχή του Στάλιν. Μάλιστα μερικοί αντικομουνιστές παρουσιάζονται με τη μάσκα του "σταλινικού" και προσπαθούν να μας "πείσουν" ότι η Αλβανία "δεν είναι σοσιαλιστική".
Όλοι αυτοί μαζί με την παγκόσμια αντίδραση περίμεναν και περιμένουν να παλινορθωθεί ο καπιταλισμός στην Αλβανία για να "επιβεβαιωθούν" οι αντιμαρξιστικές τους απόψεις. Όμως το ΚΕΑ με επικεφαλής το μεγάλο μαρξιστή - λενινιστή σύντροφο Ενβέρ Χότζια διέψευσε τις ελπίδες τους.
Τώρα μετά το θάνατο του συντρόφου Ενβέρ Χότζια θα πληθύνουν οι προσπάθειες της παγκόσμιας αντίδρασης να υπονομεύσουν τη διχτατορία του προλεταριάτου και την οικοδόμηση του σοσιαλισμού στην Αλβανία καθώς και οι συκοφαντίες των διαφόρων οπορτουνιστών ενάντια στην επαναστατική γραμμή του ΚΕΑ και τη σωστή εξωτερική πολιτική της ΛΣΔ Αλβανίας. Είναι όμως σίγουρο ότι το ΚΕΑ, με επικεφαλής το σύντροφο Ραμίζ Αλία, που τώρα διαθέτει μεγάλη πείρα και τα αθάνατα διδάγματα του συντρόφου Ενβέρ Χότζια και με τη μαρξιστική - λενινιστική του γραμμή θα αποκρούσει με επιτυχία τα σχέδια της αντίδρασης και θα διατηρήσει πάντα κόκκινη την Αλβανία.
Οι κομμουνιστές μαρξιστές - λενινιστές έχουν υποχρέωση να σταθούν, όπως ως τώρα, αταλάντευτα στο πλευρό της ΛΣΔ Αλβανίας, να υπερασπίσουν χωρίς επιφυλάξεις τη μαρξιστική - λενινιστική γραμμή του ΚΕΑ και τη σωστή εξωτερική πολιτική αρχών της ΛΣΔ Αλβανίας, πρέπει να βαδίσουν πάντα το δρόμο του συντρόφου Ενβέρ Χότζια. Να υπερασπίσουν αποφασιστικά το σοσιαλισμό, όχι φυσικά κάποιο αφηρημένο ανύπαρκτο σοσιαλισμό αλλά το συγκεκριμένο σοσιαλισμό που οικοδομείται στην Αλβανία σύμφωνα με τη θεωρία των Μαρξ - Ένγκελς - Λένιν -Στάλιν και τα διδάγματα του Ενβέρ Χότζια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου