Αναδημοσίευση από την εφημερίδα «ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ», Όργανο της Οργάνωσης των Κομμουνιστών Μαρξιστών - Λενινιστών Ελλάδας, Χρόνος 3, Αριθ. Φύλλου 6, Ιούνης 1984
Η οικοδόμηση του σοσιαλισμού στην
ΑΛΒΑΝΙΑ
ΠΩΣ Η ΧΩΡΑ ΜΑΣ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΕΙ ΤΙΣ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΤΗΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑΣ ΟΙΚΟΝΟΝΙΚΗΣ ΚΡΙΣΗΣ
SΑΒΑΗ ΗILΜΙΑ - «Νέα Αλβανία», 2/1983
Το ότι στη ΛΣΔ Αλβανίας δεν υπάρχουν οικονομικές κρίσεις και κατά συνέπεια δεν υπάρχει ανεργία και πληθωρισμός, αυτό είναι μια ζωντανή και αναμφισβήτητη αλήθεια.
Και αυτό για το λόγο, επειδή στην Αλβανία δεν υπάρχουν οικονομικές, πολιτικές και κοινωνικές προϋποθέσεις για την εμφάνιση και την ανάπτυξη των κρίσεων.
Εδώ έχουν εξαλειφθεί η ατομική ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής, οι ανταγωνιστικές τάξεις και η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο και έχουν εγκαθιδρυθεί η κοινωνική σοσιαλιστική ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής και οι σοσιαλιστικές σχέσεις παραγωγής.
Στη χώρα μας, σκοπός της παραγωγής δεν είναι το κέρδος, αλλά η ικανοποίηση των υλικών και πολιτιστικών αναγκών ολόκληρης της κοινωνίας.
Στην Αλβανία, στη θέση της αυθόρμητης και αναρχικής ανάπτυξης, μπήκε η σοσιαλιστική, σχεδιασμένη και διευρυμένη παραγωγή, η αδιάκοπη τελειοποίηση της παραγωγής στη βάση υψηλής τεχνικής.
Στην ΛΣΔ Αλβανίας δημιουργήθηκε μια νέα, πολυκλαδική και ισχυρή βιομηχανία, βασισμένη στις δικές της φυσικές και χρηματικές πηγές και στο δικό της πλούτο, βασισμένη στη δουλειά και στις προσπάθειες και το ταλέντο ενός εργατικού λαού, και που είναι σε θέση να αναπτύσσεται δυναμικά, συμμετρικά και αυτόνομα. Καλύπτει τις ανάγκες του λαού και της οικονομίας, που μεγαλώνουν γρήγορα.
Σήμερα διαθέτουμε υγρά καύσιμα και καύσιμες ύλες, που επαρκούν για την αυτόνομη βιομηχανική ανάπτυξη της χώρας. Εκτός τούτου εξάγουμε κιόλας ρεύμα.
Τον περασμένο χρόνο αναπτύχθηκαν οι παραγωγικές δυνάμεις στη βιομηχανία, στη γεωργία και στους άλλους κλάδους και τομείς της οικονομίας της χώρας. Σε σχέση με το 1981 το συνολικό κοινωνικό προϊόν αυξήθηκε 4,4 %, το εθνικό εισόδημα 4,5 % και η συνολική βιομηχανική παραγωγή 4,7%.
Πολύ πιο γρήγορα αυξήθηκε επίσης η παραγωγή της εξορυκτικής βιομηχανίας και της βιομηχανίας επεξεργασίας. Εξορύχτηκαν 17 % περισσότερο φυσικό αέριο, 90 % περισσότερο λιθάνθρακα, 61 % περισσότερο φώσφορο και 18 % περισσότερο κράματα σιδήρου, 40 % περισσότερο σιδηρο-χρωμιούχα κράματα και 12 % περισσότερο χαλκό. Η βιομηχανία παραγωγής μηχανών παρήγε 17 % περισσότερα μηχανήματα και 10 % περισσότερα ανταλλακτικά.
Επίσης γρήγορα αναπτύχθηκε η ελαφρά βιομηχανία και η βιομηχανία τροφίμων. Η παραγωγή πολυάριθμων προϊόντων της, όπως ενδύματα, παπούτσια, προϊόντα συνθετικών υλών, λάδι, γυαλικά είδη, κλπ. αυξήθηκε από 5-20 %. Κατ’ αυτόν τον τρόπο η βιομηχανία μας έγινε σήμερα βασική πηγή της σοσιαλιστικής συσσώρευσης, των συναλλαγματικών εσόδων μέσω των εξαγωγών και ο πρωταρχικός παράγοντας για να μπορεί να στηριχθεί κανείς στις δικές του δυνάμεις.
Η αύξηση της αγροτικής παραγωγής, που πραγματοποιήθηκε κάτω από συνθήκες ασυνήθιστης ξηρασίας, είναι μια παραπέρα μεγάλη επιτυχία, που δείχνει την ανωτερότητα του συνεταιριστικού συστήματός μας και την αποδοτικότητα των μεγάλων επενδύσεων του κράτους σ’ αυτόν τον ζωτικής σημασίας τομέα της χώρας.
Η συνολική αγροτική παραγωγή αυξήθηκε περί που 5 % σε σχέση με το 1981. Το σύνολο της καλλιεργήσιμής έκτασης απέδωσε κατά μέσο όρο 2.400 κιλά κατά στρέμμα, πετυχαίνοντας έτσι τη μεγαλύτερη μέχρι τώρα απόδοση. Η παραγωγή σιτηρών αυξήθηκε περίπου 9 % και δεν χρειάζεται να εισάγουμε σιτηρά.
Η χώρα μας, στηριγμένη σ’ αυτούς τους δυο βασικούς τομείς της οικονομίας, που αναπτύσσονται μαζί και σχεδιασμένα, δεν γνωρίζει ανεργία, αλλά απασχολεί κάθε χρόνο πολύ περισσότερο νέο εργατικό δυναμικό.
Η δυναμική αύξηση της παραγωγής, η μείωση των εξόδων της παραγωγής και η αύξηση της παραγωγικότητας της οικονομίας, δυνάμωσαν παραπέρα τα οικονομικά της χώρας. Τα συνολικά δημοσιονομικά έσοδα αυξήθηκαν 90 %.
Ο κρατικός προϋπολογισμός κάλυψε όλες τις ανάγκες για τη χρηματοδότηση της ανάπτυξης της οικονομίας, των κοινωνικο - πολιτιστικών μέτρων και για το δυνάμωμα της αμυντικής ικανότητας της χώρας. Επίσης για το 1983 ο κρατικός προϋπολογισμός θα είναι ισοσκελισμένος και ακόμα θα έχει πλεόνασμα ύψους 50 εκατομμυρίων Λεκ.
Λόγω της αύξησης της παραγωγής και των άλλων μέτρων μεγάλωσε η αγοραστική δύναμη του πληθυσμού, ενώ αυξήθηκε 7 % η κυκλοφορία των εμπορευμάτων στο λιανικό εμπόριο. Η αγορά είναι καλύτερα εφοδιασμένη με προϊόντα και η κατανάλωση κατά κεφαλή του πληθυσμού των πιο σπουδαίων ειδών διατροφής και των βιομηχανικών προϊόντων αυξήθηκε παραπέρα. Μ’ αυτό ανέβηκε η αγοραστική δύναμη του Λεκ και εκπληρώθηκαν οι σκοποί στον τομέα της νομισματικής κυκλοφορίας.
Η ανάπτυξη της οικονομίας σύμφωνα μ’ ένα ορισμένο πλάνο δίνει στο σοσιαλιστικό μας κράτος τη δυνατότητα να ελέγχει και διευθύνει την ένταση της «νομισματικής πλημμυρίδας» και της «πραγματικής πλημμυρίδας» και να αναπτύσσει την οικονομία χωρίς υψώσεις τιμών, τρανταγμούς ή κρίσεις.
Το γεγονός όμως, ότι στην Αλβανία δεν υπάρχουν προϋποθέσεις για την εμφάνιση και ανάπτυξη κρίσεων, δεν σημαίνει όμως, ότι η παγκόσμια κρίση δεν επιδρά έμμεσα και στη χώρα μας.
Γι αυτό μπαίνει το ερώτημα: Πώς είναι δυνατό, η μικρή Αλβανία, μ’ ένα πληθυσμό περίπου 3 εκατομμύρια, η πιο καθυστερημένη χώρα της Ευρώπης, να αντιμετωπίζει την πίεση και τις επιδράσεις της παγκόσμιας κρίσης, όταν έχει εμπορικές σχέσεις και ανταλλαγές πληρωμών με περισσότερες από 50 καπιταλιστικές και αστικό -ρεβιζιονιστικές χώρες;
Το ότι η κρίση επιδρά αρνητικά στη χώρα μας με τις εισαγωγές - εξαγωγές, ιδιαίτερα με την πίεση των τιμών και του νομίσματος δεν το αρνείται κανένας. Αυτό είναι πραγματικό. Όμως αυτές οι επιδράσεις, αυτή η πίεση δεν δρα άμεσα και αυτόματα στην οικονομία. Αυτό δεν το επιτρέπει κανένας.
Αυτό έχει την αιτία του στο γεγονός, ότι το κράτος έχει το μονοπώλιο στο εξωτερικό εμπόριο και στο συνάλλαγμα, πράγμα που εγγυάται την ανεξαρτησία της οικονομίας απέναντι σε κάθε ανάμειξη του ξένου κεφαλαίου, από τις προσωρινές διακυμάνσεις της καπιταλιστικής αγοράς και από τις αυτονόητες και άμεσες επιδράσεις της παγκόσμιας κρίσης.
Αλλά το μονοπώλιο πάνω στο εξωτερικό εμπόριο και στο συνάλλαγμα δεν θα αρκούσε για την υπερνίκηση των επιδράσεων της παγκόσμιας κρίσης αν στη βάση της αύξησης του κοινωνικού προϊόντος σύμφωνα μ’ ένα σχέδιο δεν επεκτείνονταν και δεν επεκταθούν οι εξαγωγές από χρόνο σε χρόνο.
Ακριβώς μέσω της σχεδιασμένης αύξησης του κοινωνικού προϊόντος και της αύξησης του όγκου των εξαγωγών καθώς και μέσω της παραπέρα μείωσης των εξόδων παραγωγής αποκρούει η οικονομίας μας την πίεση και τις επιδράσεις της ύψωσης των τιμών και της υποτίμησης των νομισμάτων και δρα αντίθετα.
Η δυναμική της ανάπτυξης της οικονομίας έδωσε τη δυνατότητα στη χώρα μας, να επεκτείνει σε τέτοιες διαστάσεις τις εξαγωγές, που το ισοζύγιο του εξωτερικού εμπορίου να μην έχει έλλειμμα αλλά να είναι πάντα ισοσκελισμένο. Και αυτό θα συμβεί και στα χρόνια του 7ου πεντάχρονου σχεδίου.
Το 1983 με απόφαση της Λαϊκής Συνέλευσης οι εξαγωγές οφείλουν να αυξηθούν 18 %. Πάνω σ’ αυτή τη βάση θα ισοσκελιστεί επίσης και το ισοζύγιο πληρωμών με το εξωτερικό.
Γι’ αυτό η ΛΣΔ Αλβανίας είναι μια αυτόνομη, ελεύθερη και ανεξάρτητη χώρα, που τίποτα δεν χρωστάει σε κανέναν.
Αλλά θα μπορούσε να σκεφτεί κανείς, ότι η Αλβανία παρά την επέκταση των εξαγωγών είναι εκτεθειμένη στις έμμεσες επιδράσεις της παγκόσμιας κρίσης, που ασκεί πίεση μέσω των υψώσεων των τιμών και της υποτίμησης των νομισμάτων, επειδή πρέπει να εισάγει μηχανές, διάφορα υλικά και εμπορεύματα.
Φυσικά οι αδιάκοπες υψώσεις τιμών των ειδών εισαγωγής δεν μένουν χωρίς επιδράσεις στα συναλλαγματικά έξοδα, πράγμα που αντανακλάται στο αποτέλεσμα του ισοζυγίου του εξωτερικού εμπορίου.
Στο μεταξύ όμως δεν επιτρέπεται να ξεχνά κανείς, ότι και η οικονομία μας αμύνεται ενάντια σ' αυτές τις επιδράσεις με τα έσοδα συναλλάγματος και τις εξαγωγές. Κατόρθωσε με την επιρροή στις τιμές να απομακρύνει σχεδόν την επίδραση του καπιταλιστικού κόσμου. Γι’ αυτό και δεν χρειάζεται η χώρα μας να εξισώνει το έλλειμμα εξαγωγών - εισαγωγών με πιστώσεις, όπως συμβαίνει σε μερικές χώρες.
Η ΛΣΔ Αλβανίας έχει δηλώσει ανοιχτά, ότι οικοδομεί το σοσιαλισμό χωρίς ξένες πιστώσεις και βοήθειες.
Από αυτή τη στάση της ΛΣΔ Αλβανίας και από αυτή την υγιή κατάσταση της οικονομίας και των δημόσιων οικονομικών εξηγείται και το γεγονός, γιατί η παγκόσμια κρίση δεν επιδρά άμεσα στην οικονομία μας, στο επίπεδο των εσωτερικών τιμών και στο νόμισμα.
Ένας άλλος δρόμος, μέσω του οποίου αποφεύγονται οι άμεσες επιδράσεις της παγκόσμιας κρίσης στη χώρα μας είναι και ο καθορισμός των κρατικών τιμών, που καθορίζονται υπολογισμένες και σχεδιασμένες στο μέσο ποσοστό εξόδων της βιομηχανίας μας.
Αυτό σημαίνει, ότι αυτές δεν εξαρτιούνται από τις καπιταλιστικές διακυμάνσεις και ότι διατηρούν την ανεξαρτησία τους από τις τιμές της παγκόσμιας αγοράς. Μ’ αυτό τον τρόπο η αδιάκοπη ύψωση των τιμών των εισαγόμενων πρώτων υλών δεν επιβαρύνει άμεσα το επίπεδο τιμών των παραγωγικών επιχειρήσεων και των κομπινάτ, τα οποία αγοράζουν σε εσωτερικές κρατικές τιμές, που είναι σ’ όλη τη χώρα ίδιες και σταθερές.
Οι υψώσεις τιμών στην παγκόσμια καπιταλιστική αγορά υπερνικούνται εν μέρει με την μείωση των εξόδων στους διάφορους κλάδους της οικονομίας και εν μέρει με την καλυτέρευση της διάρθρωσης, της ποσότητας και της ποιότητας των εξαγόμενων εμπορευμάτων, που μας δίνουν την δυνατότητα να παίρνουμε περισσότερο και σταθερό συνάλλαγμα.
Από την άλλη μεριά, η καλά μελετημένη πολιτική σε σχέση με την εσωτερική τιμή ανταλλαγής του εξωτερικού συναλλάγματος με το εθνικό μας νόμισμα αποτελεί ένα αποτελεσματικό μέσο στα χέρια του σοσιαλιστικού κράτους, για να αποκρούει τις επιδράσεις και την πίεση της παγκόσμιας κρίσης στην οικονομία και στην οικονομική κατάσταση της χώρας.
Μπαίνει το ερώτημα: Πώς είναι δυνατό, το ότι οι υψώσεις των τιμών των εισαγόμενων εμπορευμάτων δεν επιδρούν άμεσα στα έξοδα και στα οικονομικά αποτελέσματα των παραγωγικών επιχειρήσεων;
Αυτό είναι δυνατό μόνο κάτω από τις προϋποθέσεις της σοσιαλιστικής κοινωνικής ιδιοχτησίας στα μέσα παραγωγής και όταν μεταξύ των κρατικών επιχειρήσεων υπάρχουν σοσιαλιστικές οικονομικές σχέσεις, σχέσεις αλληλοβοήθειας, συνεργασίας και αλληλεγγύης. Όταν έχει εξαλειφτεί η αρχή, σύμφωνα με την οποία το μεγάλο ψάρι τρώει το μικρό.
Μόνο σε μια πραγματική σοσιαλιστική χώρα, όπως στη ΛΣΔ Αλβανίας, μπορούν η μείωση των εξόδων και τα καθαρά έσοδα, που φέρουν οι κρατικές επιχειρήσεις, να χρησιμοποιηθούν από το κράτος μέσω του κρατικού προϋπολογισμού, για να εξισώσουν τις υψώσεις τιμών των εισαγόμενων εμπορευμάτων, και να μην επιτρέψουν να επιδράσει η παγκόσμια καπιταλιστική αγορά στις επιχειρήσεις μας, που πρέπει να εισάγουν πρώτες ύλες.
Όμως εμείς δε ζούμε σε κατάσταση ευφορίας ή με την πίστη, ότι δεν μπορούμε να προσβληθούμε από το φαινόμενο του πληθωρισμού και των επιδράσεων της κρίσης. Γι’ αυτό στεκόμαστε όλοι όρθιοι και παλεύουμε για να αποφύγουμε αυτά τα αρνητικά φαινόμενα, να εκπληρώσουμε ποσοτικά και ποιοτικά τους στόχους του σχεδίου και να δυναμώσουμε τις οικονομίες γιατί έχουμε συνείδηση του γεγονότος, ότι μόνο έτσι μπορούμε να υπερνικήσουμε τις άμεσες συνέπειες της παγκόσμιας κρίσης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου