Στις 7 Νοέμβρη οι κομμουνιστές μαρξιστές-λενινιστές και η εργατική τάξη όλων των χωρών του κόσμου γιορτάζουν την ένοπλη εξέγερση του ρούσικου προλεταριάτου, που κάτω από την καθοδήγηση του Κόμματος των Μπολσεβίκων, με επικεφαλής των Λένιν - Στάλιν, σύντριψε τη διχτατορία της κυρίαρχης αστικής τάξης και ανέτρεψε τον καπιταλισμό στη Ρωσία, γιορτάζουν τη νικηφόρα πραγματοποίηση της Μεγάλης Προλεταριακής Επανάστασης του Οχτώβρη, που συγκλόνισε συθέμελα τον καπιταλιστικό και ιμπεριαλιστικό κόσμο.
Το Κόμμα των Μπολσεβίκων, κάτω από την καθοδήγηση των μεγαλοφυών καθοδηγητών του Λένιν και Στάλιν, ανταποκρίθηκε στην ιστορική του αποστολή, την οργάνωση, καθοδήγηση και νίκη της προλεταριακής επανάστασης, γιατί έμεινε πιστό στην επαναστατική διδασκαλία των Μαρξ - Ένγκελς. Και πιο συγκεκριμένα γιατί έμεινε πιστό στη μαρξιστική θεωρία της προλεταριακής επανάστασης (που ανέπτυξε παραπέρα ο Λένιν) και την ηγεμονία του προλεταριάτου σ’ αυτή και ιδιαίτερα στη βίαιη επανάσταση και τα διδάγματα των Μαρξ - Ένγκελς για την ένοπλη εξέγερση.
Ο δρόμος της Οχτωβριανής Επανάστασης ήταν ο επαναστατικός δρόμος της βίαιης επανάστασης, ο δρόμος της ένοπλης εξέγερσης, της συντριβής της αστικής κρατικής εξουσίας και της εγκαθίδρυσης της διχτατορίας του προλεταριάτου. Η νίκη της επανάστασης του Οχτώβρη ήταν η επιβεβαίωση, για πρώτη φορά στην πράξη, των νομοτελειών της προλεταριακής επανάστασης, που ανακάλυψαν και διατύπωσαν θεωρητικά οι Μαρξ και Ένγκελς, νομοτέλειες που είναι υποχρεωτικές για όλες τις χώρες του κόσμου.
Ταυτόχρονα υπήρξε και η αναίρεση και η χρεωκοπία στην πράξη όλων των αντεπαναστατικών απόψεων των ρεβιζιονιστών της Δεύτερης Διεθνούς και της σοσιαλδημοκρατίας ("ειρηνικός δρόμος", κλπ ).
Η Οχτωβριανή Επανάσταση, όπως και κάθε προλεταριακή επανάσταση, διαφέρει ποιοτικά απ’ όλες τις προηγούμενες στην ιστορία της ανθρωπότητας επαναστάσεις, γιατί σκοπός της δεν ήταν να αντικαταστήσει μια μορφή εκμετάλλευσης με μια άλλη, μια εκμεταλλεύτρια τάξη με μια άλλη εκμεταλλεύτρια τάξη, αλλά να καταργήσει μια για πάντα την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, να εξαλείψει, μέσω της ταξικής πάλης και της διχτατορίας του προλεταριάτου, τις τάξεις και να οικοδομήσει την αταξική κομμουνιστική κοινωνία.
Με την Οχτωβριανή Επανάσταση η εργατική τάξη γίνεται για πρώτη φορά στην ιστορία κυρίαρχη τάξη και εγκαθιδρύει τη δική της διχτατορία, τη διχτατορία του προλεταριάτου.
Η πραγματοποίηση της Οχτωβριανής Επανάστασης έδειξε στην πράξη ότι το πέρασμα από τον καπιταλισμό στο σοσιαλισμό είναι ιστορικά αναγκαίο και αναπόφευκτο και κονιορτοποίησε όλες τις αστικές και ρεβιζιονιστές θεωρίες για την αιωνιότητα του καπιταλισμού, την αιωνιότητα της ατομικής ιδιοχτησίας και της κυριαρχίας της αστικής τάξης.
Η νίκη της Μεγάλης Προλεταριακής Επανάστασης του Οχτώβρη άνοιξε μια νέα εποχή στην ιστορία της ανθρωπότητας: Την εποχή της κατάρρευσης του καπιταλισμού και του ιμπεριαλισμού, την εποχή των προλεταριακών επαναστάσεων και του περάσματος από τον καπιταλισμό στο σοσιαλισμό και της νίκης του κομμουνισμού, την εποχή της κατάρρευσης της αποικιοκρατίας.
Η επίδραση της στο διεθνές εργατικό κίνημα υπήρξε τεράστια και αποφασιστική. Η νίκη της Επανάστασης του Οχτώβρη συνέβαλε αποφασιστικά στην απαλλαγή του προλεταριάτου από τις ρεφορμιστικές απόψεις της σοσιαλδημοκρατίας και έδωσε τεράστια ώθηση στην ανάπτυξη του επαναστατικού εργατικού κινήματος. Βοήθησε στις διάφορες χώρες στην γρήγορη ίδρυση των κομμουνιστικών κομμάτων, τα οποία από τη μια ήταν εσωτερική ιστορική αναγκαιότητα αυτών των χωρών και από την άλλη, ήταν το αποτέλεσμα της έντονης επίδρασης των επαναστατικών ιδεών του Μεγάλου Οχτώβρη.
Επίσης συνέβαλε στη γρήγορη ίδρυση της επαναστατικής Τρίτης Κομμουνιστικής Διεθνούς σ' αντιπαράθεση με τη Δεύτερη ρεβιζιονιστική Διεθνή.
Η Οχτωβριανή Επανάσταση έκανε στάχτη όλες τις αντεπαναστατικές θεωρίες της σοσιαλδημοκρατίας και ξεσκέπασε «το ψέμα των σοσιαλδημοκρατών, ότι τώρα είναι δυνατό το ειρηνικό πέρασμα στο σοσιαλισμό, μέσω του αστικού κοινοβουλευτισμού» (Στάλιν).
Τέλος τερμάτισε, σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα, την κυριαρχία της Δεύτερης Διεθνούς και της σοσιαλδημοκρατίας στο εργατικό κίνημα και έφερε την κυριαρχία της Τρίτης Διεθνούς σ’ αυτό και τη νίκη του μαρξισμού - λενινισμού πάνω στο ρεβιζιονισμό.
Με τη νίκη της Οχτωβριανής Επανάστασης, η επαναστατική ταξική πάλη του διεθνούς προλεταριάτου, κάτω από την καθοδήγηση της Τρίτης Διεθνούς και των κομμουνιστικών κομμάτων, ενάντια στον καπιταλισμό και τον ιμπεριαλισμό και για την ανατροπή τους εντείνεται, παίρνει πιο οργανωμένες μορφές και αποχτά τεράστιες διαστάσεις.
Επίσης, οι καταπιεσμένοι από τον ιμπεριαλισμό λαοί παίρνουν θάρρος και πείθονται ότι η ιμπεριαλιστική κυριαρχία δεν είναι παντοδύναμη και ότι είναι δυνατή η αποτίναξή της. Στην πάλη τους οι λαοί, κάτω από την καθοδήγηση του προλεταριάτου και του κόμματος τους, διδάσκονται ιδιαίτερα από την ένοπλη εξέγερση του προλεταριάτου στη Ρωσία και συνειδητοποιούν ότι μόνο με τον ένοπλο αγώνα μπορούν να αποτινάξουν τα ιμπεριαλιστικά δεσμά, να αποχτήσουν τη λευτεριά τους και να συντρίψουν την καπιταλιστική σκλαβιά.
Η μεγάλη σοσιαλιστική Σοβιετική Ένωση των Λένιν - Στάλιν γίνεται στην πορεία πόλος συσπείρωσης όλων των επαναστατικών δυνάμεων και κέντρο της παγκόσμιας προλεταριακής επανάστασης, που υποστηρίζει σταθερά και με συνέπεια τον αγώνα του διεθνούς προλεταριάτου ενάντια στον καπιταλισμό και τον αγώνα των καταπιεζομένων λαών ενάντια στον ιμπεριαλισμό.
Σήμερα τα διδάγματα της Μεγάλης Προλεταριακής Επανάστασης του Οχτώβρη, για τον ηγετικό ρόλο του προλεταριάτου στην επανάσταση, για τη συμμαχία της εργατικής τάξης με την αγροτιά, για τον καθοδηγητικό ρόλο του επαναστατικού κόμματος νέου τύπου, για την ένοπλη εξέγερση, τη συντριβή της αστικής κρατικής μηχανής και εγκαθίδρυση της διχτατορίας του προλεταριάτου είναι όσο ποτέ άλλοτε επίκαιρα και αποτελούν τη βασική διαχωριστική γραμμή απέναντι στους προδότες ρεβιζιονιστές όλων των αποχρώσεων (σοβιετικοί, γιουγκοσλάβοι, ευρωκομουνιστές, κινέζοι), που πρόδωσαν τα διδάγματα του Μεγάλου Οχτώβρη.
Με την εγκαθίδρυση της διχτατορίας του προλεταριάτου άρχισε στη Σοβιετική Ένωση, τον καιρό των Λένιν και Στάλιν, το γιγάντιο έργο της οικοδόμησης του σοσιαλισμού σύμφωνα με τη θεωρία των Μαρξ - Ένγκελς, που όμως, μετά το θάνατο του Στάλιν, το σταμάτησε η ρεβιζιονιστική αντεπαναστατική ανατροπή που πραγματοποιήθηκε εκεί, και που αναπόφευκτα οδήγησε στην εγκαθίδρυση της διχτατορίας της νέας αστικής τάξης και στην πλήρη παλινόρθωση του καπιταλισμού.
Η σοβιετική εργατική τάξη έχασε την πολιτική εξουσία και τον έλεγχο πάνω στα μέσα παραγωγής και έγινε πάλι μια καταπιεσμένη τάξη, που σήμερα υποβάλλεται σε μια άγρια και ανελέητη εκμετάλλευση από τη νέα σοβιετική μπουρζουαζία που βρίσκεται στην εξουσία.
Το λεγόμενο «κράτος όλου του λαού» είναι ένα αστικό σοσιαλφασιστικό κράτος, είναι η διχτατορία της νέας σοβιετικής αστικής τάξης. Το λεγόμενο «κόμμα όλου του λαού» είναι ένα αστικό σοσιαλφασιστικό κόμμα που εκφράζει και υπερασπίζει τα συμφέροντα της κυρίαρχης σοβιετικής μπουρζουαζίας.
Η σημερινή Σοβιετική Ένωση είναι μια καπιταλιστική χώρα και μια ιμπεριαλιστική υπερδύναμη που ανταγωνίζεται με την άλλη ιμπεριαλιστική υπερδύναμη, τις ΕΠΑ, για ηγεμονία στον κόσμο και σφαίρες επιρροής. Ο αμερικάνικος ιμπεριαλισμός και ο σοβιετικός σοσιαλιμπεριαλισμός είναι σήμερα δυο μεγαλύτεροι εχθροί της προλεταριακής επανάστασης και των λαών.
Οι σοβιετικοί σοσιαλιμπεριαλιστές επεμβαίνουν σε διάφορες χώρες του κόσμου, όπως και οι αμερικανοί ιμπεριαλιστές.
Η στρατιωτική κατάληψη της Τσεχοσλοβακίας και του Αφγανιστάν από τα σοβιετικά φασιστικά και ιμπεριαλιστικά στρατεύματα δε διαφέρει σε τίποτε από τις στρατιωτικές ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις των αμερικανών στο Βιετνάμ και αλλού και πρόσφατα από την κατάληψη της Γρενάδας.
Οι καταπιεζόμενοι από τον αμερικάνικο ιμπεριαλισμό και το σοβιετικό σοσιαλιμπεριαλισμό λαοί διδάσκονται από την ένοπλη εξέγερση του ρώσικου προλεταριάτου και αγωνίζονται για την αποτίναξη του ιμπεριαλιστικού ζυγού και την απόχτηση της λευτεριάς τους.
Σήμερα η μόνη χώρα στον κόσμο που οικοδομεί τον σοσιαλισμό σύμφωνα με την επαναστατική διδασκαλία των Μαρξ - Ένγκελς - Λένιν - Στάλιν και στη βάση της πείρας της οικοδόμησης του σοσιαλισμού της εποχής των Λένιν - Στάλιν στη Σοβιετική Ένωση είναι η Λαϊκή Σοσιαλιστική Δημοκρατία Αλβανίας. Δεν υπάρχει άλλο είδος σοσιαλισμού, εκτός απ’ αυτόν των Μαρξ - Ένγκελς - Λένιν - Στάλιν που οικοδομείται στην Αλβανία και ούτε χρειάζεται να εφευρεθεί άλλος. Ο σύντροφος Ενβέρ Χότζια πολύ σωστά τονίζει: «Το τι είναι σοσιαλισμός, τι αντιπροσωπεύει και τι πραγματοποιεί, πως επιτυγχάνεται και πως οικοδομείται η σοσιαλιστική κοινωνία, δεν είναι κάτι το άγνωστο. Υπάρχει μια θεωρία και μια πραχτική του επιστημονικού σοσιαλισμού. Τη θεωρία αυτή μας τη διδάσκουν οι Μαρξ - Ένγκελς -Λένιν και Στάλιν. Την πραχτική του τη βρίσκουμε σ’ εκείνη την πλούσια πείρα της οικοδόμησης του σοσιαλισμού στη Σοβιετική Ένωση τον καιρό του Λένιν και του Στάλιν, τη βρίσκουμε σήμερα και στην Αλβανία, όπου η νέα κοινωνία οικοδομείται σύμφωνα με τα διδάγματα του μαρξισμού – λενινισμού» (Ενβέρ Χότζια, Έκθεση στο 8ο συνέδριο του ΚΕΑ. 1 Νοέμβρη 1981. σελίδα 170- 171).
Τα επαναστατικά διδάγματα της Μεγάλης Προλεταριακής Επανάστασης του Οχτώβρη τα υπερασπίζει το ένδοξο και ηρωικό Κόμμα Εργασίας Αλβανίας, με επικεφαλής τον μεγάλο μαρξιστή - λενινιστή σύντροφο Ενβέρ Χότζια καθώς και τα άλλα μαρξιστικά - λενινιστικά κόμματα.
* * *
Αναδημοσίευση από την εφημερίδα «ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ», Όργανο της Οργάνωσης των Κομμουνιστών Μαρξιστών - Λενινιστών Ελλάδας, Χρόνος 3, Αριθ. Φύλλου 11, Νοέμβρης 1984
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου