Επανάσταση, Χρ. 2ος, Αρ. Φύλλου 2, Φλεβαρης 1983
Ο σοβιετικός σοσιαλιμπεριαλισμός - εχθρός της λευτεριάς και της ανεξαρτησίας του λαού μας και των βαλκανικών λαών
«Η στρατηγική των σοβιετικών σοσιαλιμπεριαλιστών δεν έχει τίποτε το κοινό με το σοσιαλισμό και το λενινισμό, όπως ισχυρίζονται. Είναι στρατηγική ενός ληστρικού ιμπεριαλιστικού κράτους που επιδιώκει να εξαπλώσει την ηγεμονία και την κυριαρχία του σ' όλες τις ηπείρους και σ' όλες τις χώρες».
ΕΝΒΕΡ ΧΟΤΖΙΑ
Η ανατροπή της Διχτατορίας του Προλεταριάτου στη Σοβιετική Ένωση - μετά το θάνατο του Μεγάλου Στάλιν - από την αποστάτρια ρεβιζιονιστική προδοτική κλίκα των Χρουτσώφ - Μπρέζνιεφ οδήγησε αναπόφευχτα στην πλήρη παλινόρθωση του καπιταλισμού σ' αυτή και στην μετατροπή της σε ιμπεριαλιστική υπερδύναμη που ανταγωνίζεται με την άλλη ιμπεριαλιστική υπερδύναμη τις ΕΠΑ για σφαίρες επιρροής και για το ξαναμοίρασμα του κόσμου.
Η σημερινή Σοβιετική Ένωση όχι μόνο δεν έχει καμιά σχέση με την σοσιαλιστική Σοβιετική Ένωση των Λένιν - Στάλιν αλλά είναι ακριβώς το αντίθετό της, είναι μια χώρα καπιταλιστική και ιμπεριαλιστική. Και δεν είναι απλώς μια μικρή ιμπεριαλιστική χώρα αλλά μια ιμπεριαλιστική υπερδύναμη.
Ο σύντροφος Ενβέρ Χότζια αναλύοντας στο 7ο συνέδριο του ΚΕΑ τη διεθνή κατάσταση από τη σκοπιά του μαρξισμού - λενινισμού τονίζει: «οι δυο ιμπεριαλιστικές υπερδυνάμεις, οι Ενωμένες Πολιτείες της Αμερικής και η Σοβιετική Ένωση, είναι οι μεγαλύτερες και οι πιο επικίνδυνες επιθετικές δυνάμεις που γνώρισε η ιστορία. Οι υπερδυνάμεις, χωριστά ή ενωμένες, στο ίδιο μέτρο και στον ίδιο βαθμό, εκπροσωπούν τον κυριότερο εχθρό για το σοσιαλισμό, για την λευτεριά και την ανεξαρτησία των εθνών, τη μεγαλύτερη δύναμη για την υπεράσπιση των καταπιεστικών και εκμεταλλευτικών συστημάτων, τον άμεσο κίνδυνο για να ρίξουν την ανθρωπότητα σ' ένα τρίτο παγκόσμιο πόλεμο» (Ε. Χότζια, Έκθεση στο 7ο συνέδριο του ΚΕΑ, σελ. 208, Αθήνα 1976).
Δεν υπάρχει σήμερα σημείο της γης που να μένει έξω από τον άγριο ανταγωνισμό των δυο ιμπεριαλιστικών υπερδυνάμεων ΕΠΑ και ΕΣΣΔ. Όμως οι Βαλκανικές χώρες και ιδιαίτερα η χώρα μας λόγω της μεγάλης στρατηγικής σημασίας που έχει για την Ευρώπη και επειδή έχει διέξοδο προς την Μεσόγειο (ενδιαφέρει ιδιαιτέρα τους ιμπεριαλιστές η διώρυγα του Σουέζ και to Γιβραλτάρ) και επιπλέον αποτελεί συνδετικό κρίκο προς την Εγγύς Ανατολή καθώς και την Αφρική, συγκεντρώνει το ασταμάτητο και έντονο ενδιαφέρον των δυο ιμπεριαλιστικών υπερδυνάμεων ΕΠΑ και ΕΣΣΔ.
Όλες οι χώρες των Βαλκανίων, όπως Ελλάδα, Γιουγκοσλαβία, Βουλγαρία και Ρουμανία - εκτός από την ΛΣΔ Αλβανίας, που είναι όχι μόνο η μοναδική σοσιαλιστική χώρα στον κόσμο, αλλά και η μόνη πραγματικά ανεξάρτητη - είναι υποταγμένες αντίστοιχα στον αμερικάνικο ιμπεριαλισμό και στον σοβιετικό σοσιαλιμπεριαλισμό. Είναι χώρες γεμάτες με στρατιωτικές βάσεις και πυρηνικό όπλα, χώρες των οποίων την εθνική ανεξαρτησία καταπατούν καθημερινά οι ιμπεριαλιστικές υπερδυνάμεις και οι λαοί τους δέχονται συνέχεια τις ωμές αναμείξεις τους στις εσωτερικές τους υποθέσεις και στενάζουν κάτω από το πέλμα τους.
Η Ελλάδα είναι δεμένη, ακόμα και σήμερα, χειροπόδαρα στο άρμα του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού. Είναι ολόπλευρα υποταγμένη, οικονομικά, πολιτικά και στρατιωτικά στις ΕΠΑ, την ΕΟΚ και το ΝΑΤΟ. Όλες οι ως τώρα κυβερνήσεις, συμπεριλαμβανομένης και αυτής του ΠΑΣΟΚ, ακολούθησαν μια πολιτική υποτέλειας, μια πολιτική ξεπουλήματος των εθνικών συμφερόντων, μια πολιτική εξυπηρέτησης των συμφερόντων του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού και του ΝΑΤΟ.
Ο ελληνικός λαός, από χρόνια τώρα, διεξάγει ένα σκληρό αγώνα για να απαλλαχθεί από την ιμπεριαλιστική εξάρτηση των ΕΠΑ και των ιμπεριαλιστών της ΕΟΚ και για να διώξει τις στρατιωτικές βάσεις και τα πυρηνικά όπλα από το έδαφος της χώρας μας, τα οποία αποτελούν θανάσιμο κίνδυνο για το λαό μας και για τους γειτονικούς Βαλκανικούς λαούς.
Την αντιιμπεριαλιστική πάλη του λαού μας ενάντια στον αμερικάνικο ιμπεριαλισμό και για την απόχτηση της εθνικής ανεξαρτησίας της χώρας μας, προσπαθεί να την εκμεταλλευτεί η σοσιαλιμπεριαλιστική Σοβιετική Ένωση για τα δικά ιμπεριαλιστικά συμφέροντα, η οποία καταβάλει τα τελευταία χρόνια συστηματικές προσπάθειες για να διεισδύσει στη χώρα μας.
Μέσα στα πλαίσια του ανταγωνισμού στα Βαλκάνια των δυο ιμπεριαλιστικών υπερδυνάμεων και στις προσπάθειες της Σοβιετικής Ένωσης να διεισδύσει οικονομικά, πολιτικά και στρατιωτικά στη χώρα μας και να καταχτήσει θέσεις σε βάρος των ΕΠΑ, εντάσσεται και το ταξίδι που πραγματοποίησε στις 21 Φλεβάρη στην Αθήνα ο εκπρόσωπός του σοβιετικού σοσιαλιμπεριαλισμού Ν. Τίχονοφ.
Οι σοβιετικοί σοσιαλιμπεριαλιστές στην προσπάθειά τους να διεισδύσουν στη χώρα μας έχουν την άμεση υποστήριξη των λακέδων και πιστών υπηρετών τους των προδοτών ρεβιζιονιστών ηγετών του «Κ»ΚΕ και του «Κ»ΚΕ εσ. καθώς και των ρεφορμιστικών συνδικάτων ΕΣΑΚ-Σ και ΑΕΜ. Αυτοί όμως που διακρίθηκαν ιδιαίτερα για την δουλοπρέπειά τους απέναντι στο αφεντικό τους το σοβιετικό σοσιαλιμπεριαλισμό, δουλοπρέπειά που θα την ζήλευαν ακόμα και οι λακέδες του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού, οι έλληνες μοναρχοφασίστες, ήταν οι προδότες ρεβιζιονιστές ηγέτες του «Κ»ΚΕ.
Βέβαια και ο εκπρόσωπος του σοβιετικού σοσιαλιμπεριαλισμού Τίχονοφ είχε φορέσει την μάσκα του «ειρηνόφιλου», παριστάνοντας το «περιστέρι της ειρήνης», του «φίλου» του ελληνικού λαού, του «υπερασπιστή» της εθνικής ανεξαρτησίας της χώρας μας, αλλά αυτοί που είχαν αναλάβει τη συστηματική διαφήμισή του ήταν η αντικομμουνιστική ρεβιζιονιστική κλίκα του Φλωράκη.
Το ρεβιζιονιστικά «Κ»ΚΕ δεν είναι μόνο προδότης των συμφερόντων του ελληνικού προλεταριάτου και θανάσιμος εχθρός της προλεταριακής επανάστασης και του κομμουνισμού, είναι ακόμα και προδότης των εθνικών συμφερόντων. Διαβάζοντας κανείς αυτές τις μέρες τη ρεβιζιονιστική φυλλάδα «Ριζοσπάστης» διαπιστώνει εύκολα πώς δεν υστερεί σε τίποτε και δεν διαφέρει καθόλου από τις φυλλάδες της ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας που προπαγάνδιζαν μεταπολεμικό την ιμπεριαλιστική επιθετική πολιτική των ΕΠΑ σαν «σωτηρία» για τους λαούς της Ευρώπης, που εμφάνιζαν τις ΕΠΑ σαν «υπερασπιστή» της εθνικής ανεξαρτησίας των ευρωπαϊκών κρατών και την εφαρμογή του «σχέδιου Μάρσαλ» σαν την πρώτη φάση στο δρόμο του «σοσιαλισμού». Εκεί που διαφέρουν είναι, απλώς τα αφεντικά - ιμπεριαλιστές. Για τους σοσιαλδημοκράτες ήταν ο αμερικάνικος ιμπεριαλισμός ενώ για το «Κ»ΚΕ είναι ο σοβιετικός σοσιαλιμπεριαλισμός. Η πολιτική της προδοσίας των εθνικών συμφερόντων που ακολουθούν οι ρεβιζιονιστές ηγέτες του «Κ»ΚΕ εκφράζεται ανάγλυφα αυτές τις μέρες στην αρθρογραφία του «Ριζοσπάστη».
Ο «Ρ» διαφημίζει τον εκπρόσωπο του σοβιετικού σοσιαλιμπεριαλισμού Τίχονοφ σαν «ένα πολύτιμο φίλο του λαού μας», σαν «αγγελιοφόρο της ειρήνης», κλπ. Και για την καπιταλιστική - ιμπεριαλιστική Σοβιετική Ένωση γράφει: «φίλος και συμπαραστάτης, η Σοβιετική Ένωση, δεν έρχεται να εκβιάσει παραχωρήσεις, να απαιτήσει υποταγή, να εξαγοράσει - έναντι ποσού δολαρίων - κυριαρχικά μας δικαιώματα. Έρχεται να προσφέρει πλατιές δυνατότητες, ισότιμης, αμοιβαίας ωφέλιμης, καρποφόρας συνεργασίας. Έρχεται να προσφέρει τη συνέπεια της φιλειρηνικής της πολιτικής και το βάρος των αντιπολεμικών της προσανατολισμών σα στήριγμα που απειλούν την ασφάλεια στην περιοχή μας» («Ρ», 22.2.83).
Οι προδότες ρεβιζιονιστές ηγέτες του «Κ»ΚΕ βαδίζοντας πιστά στα χνάρια των δασκάλων τους ευρωπαίων σοσιαλδημοκρατών ηγετών, Λ. Μπλούν, Γκυ Μολέ, Ατλε, Λάσκυ, Κόλλε, Ρένερ, Σουμάχερ κλπ, που προπαγάνδιζαν την ιμπεριαλιστική πολιτική των ΕΠΑ σαν πολιτική «υπεράσπισης» της εθνικής ανεξαρτησίας των ευρωπαϊκών χωρών, διαφημίζουν την σημερινή ιμπεριαλιστική Σοβιετική Ένωση σαν «υπερασπιστή» της εθνικής ανεξαρτησίας της χώρας μας, ενώ είναι πασίγνωστο ότι αυτή έχει μετατρέψει τις υποτελείς της καπιταλιστικές χώρες της Ανατολικής Ευρώπης σε αποικίες της, σε βάσεις εγκατάστασης των πυρηνικών της όπλων και σε στρατιωτικές βάσεις του επιθετικού Συμφώνου της Βαρσοβίας και έχει εξαφανίσει κάθε ίχνος εθνικής ανεξαρτησίας. Διαφημίζουν την εξωτερική πολιτική της Σοβιετικής Ένωσης σαν μια «φιλειρηνική πολιτική» ενώ πρόκειται για μια ιμπεριαλιστική πολιτική όμοια με εκείνη των ΕΠΑ, πράγμα που το δείχνει η φασιστική ιμπεριαλιστική στρατιωτική κατάληψη της Τσεχοσλοβακίας και του Αφγανιστάν και οι συνεχείς ωμές αναμείξεις της στα εσωτερικά άλλων χωρών. Διαφημίζουν τη Σοβιετική Ένωση σαν χώρα που προσφέρει δήθεν «ισότιμη και αμοιβαία ωφέλιμη συνεργασία» ενώ είναι γνωστό ότι έχει ολοκληρωτικά υποτάξει, οικονομικά, πολιτικά και στρατιωτικά τις καπιταλιστικές χώρες της ΚΟΜΕΚΟΝ και τις εκμεταλλεύεται και λεηλατεί άγρια τον εθνικό τους πλούτο. Παρουσιάζουν την ιμπεριαλιστική Σοβιετική Ένωση σαν «φίλο και συμπαραστάτη» της χώρας μας. Η Σοβιετική Ένωση είναι τόσο «φίλος και συμπαραστάτης» όσο και ο αμερικάνικος ιμπεριαλισμός. Διαφημίζουν τη Σοβιετική Ένωση σαν χώρα που ακολουθεί «φιλειρηνική» πολιτική στην «περιοχή» μας δηλαδή στο χώρο των Βαλκανίων, ενώ είναι ακριβώς οι δυο ιμπεριαλιστικές υπερδυνάμεις ΕΠΑ και ΕΣΣΔ εκείνες που απειλούν την ασφάλεια των λαών των Βαλκανίων και της Ευρώπης.
Μιλώντας ο σ. Ενβέρ Χότζια για την κατάσταση στα Βαλκάνια σε πρόσφατο λόγο του τονίζει: «η ειρήνη και η ασφάλεια στα Βαλκάνια απειλούνται από την παραχώρηση στρατιωτικών βάσεων ή διαφόρων διευκολύνσεων στις Ενωμένες Πολιτείες της Αμερικής και στη Σοβιετική Ένωση, απειλούνται από το μπάσιμο ως το λαιμό στα χρέη στις υπερδυνάμεις, πράγμα που συνεπάγεται πολλούς κινδύνους όχι μόνο για την ανεξαρτησία αυτής της ίδιας της χώρας που έχει αυτά τα χρέη,άλλα και για τους γείτονές της» (Ε,Χότζια, Λόγος μπροστά στους εκλογείς, Νοέμβρης 1982, σελ.22,Τίρανα 1982). Επίσης αναφερόμενος στην Ευρώπη τόνισε: «την άμυνα των ευρωπαϊκών χωρών,την ελεύθερη και ανεξάρτητη ανάπτυξή τους, την κυριαρχία και την εδαφική τους ακεραιότητα δεν τις κατοχυρώνουν ούτε το Σύμφωνο του Ατλαντικού, ούτε αυτό της Βαρσοβίας, ούτε οι εγκατεστημένες σε διάφορες χώρες στρατιωτικές βάσεις, ούτε και τα πυρηνικά όπλα των υπερδυνάμεων. Κατοχυρώνονται μόνο διαλύοντας αυτά τα σύμφωνα και στέλνοντας στα σπίτια τους τους αμερικάνους και σοβιετικούς στρατιώτες, σπάζοντας και συντρίβοντας τα πολιτικά, οικονομικά και στρατιωτικά δεσμά, με τα οποία η Ουάσιγκτον και η Μόσχα έχουν δέσει την Ευρώπη» (Ε. Χότζια, Λόγος μπροστά στους εκλογείς, Νοέβρης 1982, σελ.21,Τίρανα 1982).
Ποτέ μια ιμπεριαλιστική χώρα και ιμπεριαλιστική υπερδύναμη, όπως είναι ή σημερινή Σοβιετική Ένωση, δεν μπορεί να είναι υπερασπιστής της «εθνικής ανεξαρτησίας» άλλων χωρών. Ποτέ μια ιμπεριαλιστική υπερδύναμη δεν προσφέρει στις άλλες χώρες «ισότιμη και αμοιβαία ωφέλιμη συνεργασία». Ποτέ μια ιμπεριαλιστική υπερδύναμη δεν ακολουθεί «φιλειρηνική πολιτική». Ποτέ εκπρόσωποι του ιμπεριαλισμού σαν τον Ρήγκαν και τον Τίχονοφ δεν μπορεί να είναι φίλοι του λαού μας. Ακριβώς το αντίθετο είναι σωστό. Οι δυο ιμπεριαλιστικές υπερδυνάμεις, ΕΠΑ και ΕΣΣΔ, είναι ακριβώς αυτές που καταπατούν την εθνική ανεξαρτησία των άλλων χωρών και επεμβαίνουν στα εσωτερικό τους, αυτές είναι εκείνες που λεηλατούν τον πλούτο των άλλων χωρών, εκμεταλλεύονται άγρια και καταπιέζουν τους λαούς, αυτές είναι εκείνες που εξοπλίζονται διαρκώς, που καταλαμβάνουν στρατιωτικά άλλες χώρες και προετοιμάζουν έναν τρίτο παγκόσμιο ιμπεριαλιστικό πόλεμο.
Με τα ίδια ακριβώς «επιχειρήματα» που εξωραΐζουν σήμερα οι ρεβιζιονιστές ηγέτες του «Κ»ΚΕ τον σοβιετικό σοσιαλιμπεριαλισμό, εξωράισαν στο παρελθόν και οι ντόπιοι μοναρχοφασίστες τον αμερικάνικο ιμπεριαλισμό και δικαιολόγησαν το ξεπούλημα των εθνικών συμφερόντων. Οι αντιθέσεις στα ζητήματα εξωτερικής πολιτικής μεταξύ του ρεβιζιονιστικού «Κ»ΚΕ και της «ΝΔ», στη συγκεκριμένη περίπτωση του Ν.Τίχονοφ, δεν είναι αντιθέσεις μεταξύ Κομμουνιστών και αντιδραστικών αστών,μεταξύ υπερασπιστών των εθνικών συμφερόντων και προδοτών των εθνικών συμφερόντων, αλλά είναι αντιθέσεις μεταξύ αστών, αντιθέσεις μεταξύ προδοτών των εθνικών συμφερόντων, που οι μεν τα ξεπουλάνε στους αμερικανούς ιμπεριαλιστές ενώ οι δε θέλουν να τα ξεπουλήσουν στους σοβιετικούς σοσιαλιμπεριαλιστές. Επίσης και «οι αντιθέσεις που έχει η Σοβιετική Ένωση με τις Ενωμένες Πολιτείες της Αμερικής δεν είναι αντιθέσεις ανάμεσα στο σοσιαλισμό και τον ιμπεριαλισμό,όπως προσπαθεί να τις πλασάρει η Μόσχα, μα αντιθέσεις ανάμεσα σε δυο μεγάλες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις» (Ε. Χότζια, Έκθεση στο 7ο συνέδριο του ΚΕΑ, σελ.234, Αθήνα 1976).
Όσον αφορά τον Παπανδρέου, αυτός φαίνεται πώς είναι διατεθειμένος να εξυπηρετήσει τόσο τον αμερικάνικο ιμπεριαλισμό όσο και το σοβιετικό σοσιαλιμπεριαλισμό και να παίξει το παιχνίδι τους. Φυσικά κάπως δύσκολη ιστορία. Αυτό όμως που έχει σημασία είναι, ότι και στη μια και στην άλλη περίπτωση ξεπουλάει τα εθνικά συμφέροντα.
Ο ελληνικός λαός όμως δεν πρέπει να παρασυρθεί από την προπαγάνδα των αμερικανών ιμπεριαλιστών και των σοβιετικών σοσιαλιμπεριαλιστών ούτε από τις δημαγωγίες των πουλημένων λακέδων τους στη χώρα μας, αστών και ρεβιζιονιστών, αλλά είναι ανάγκη να συνεχίσει και να εντείνει ακόμα περισσότερο την πάλη του ενάντια στον αμερικάνικο ιμπεριαλισμό για το διώξιμο των στρατιωτικών βάσεων και των πυρηνικών όπλων, για την έξοδο από το ΝΑΤΟ και την ΕΟΚ και παράλληλα να αποκρούσει κάθε προσπάθεια διείσδυσης του σοβιετικού σοσιαλιμπεριαλισμού στη χώρα μας καθώς και άλλων ιμπεριαλιστών. Ο αγώνας πρέπει να στρέφεται τόσο ενάντια στον ιμπεριαλισμό όσο και ενάντια στο σοσιαλιμπεριαλισμό και πρώτα απ’ όλα ενάντια στις δυο ιμπεριαλιστικές υπερδυνάμεις ΕΠΑ και ΕΣΣΔ.
Ο σοβιετικός σοσιαλιμπεριαλισμός είναι το ίδιο εχθρός της λευτεριάς και της ανεξαρτησίας του λαού μας όπως και ο αμερικάνικος ιμπεριαλισμός.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου