Διαχωρίζουν τη θέση τους από τη ΣΑΚΕ

Επανάσταση. Χρ. 2, Αρ. Φύλλου 2, Φλεβάρης 1983

Διαχωρίζουν τη θέση τους από τη ΣΑΚΕ

Δημοσιεύουμε παρακάτω γράμμα κομμουνιστών από την Θεσσαλονίκη, που διαχωρίζουν τη θέση τους από την αντιαλβανική, αντιμαρξιστική και διασπαστική γραμμή της ΣΑΚΕ. Το γράμμα δημοσιεύεται συντομευμένο από την σύνταξη της εφημερίδας. Στο σημείο 4 που παραλείπουμε κριτικάρονται οι ρεβιζιονιστικές απόψεις της ΣΑΚΕ σχετικά με την μεταβατική περίοδο από τον καπιταλισμό στον κομμουνισμό.

Δημοσιεύουμε μόνο τα αρχικά των ονομάτων για ευνόητους λόγους. Μαζί με το γράμμα λάβαμε και 5.000 δραχμές για οικονομική ενίσχυση της εφημερίδας

Αγαπητή «Επανάσταση»,

1. Η οπορτουνιστική καθοδήγηση της ΣΑΚΕ σε άρθρο της στον τελευταίο «Οχτώβρη» (Φλεβάρης 1983) αναφέρεται σε μας που αποχωρήσαμε πριν λίγο καιρό από τις γραμμές της και πληροφορεί τους αναγνώστες της, ότι: α) αποφεύγουμε δήθεν την αντιπαράθεση με την καθοδήγηση της ΣΑΚΕ και προτιμούμε τον «βολικό δρόμο της λασπολογίας και του ατομικού κουτσομπολιού». Είναι πασίγνωστο όμως, ότι εμείς πρώτοι ζητήσαμε δημόσια αντιπαράθεση με γράμμα που στείλαμε στον «Οχτώβρη» στις 18-12-82. Φυσικά, παρά τις υποσχέσεις της ΣΑΚΕ, δεν δημοσιεύτηκε όπως δεν δημοσιεύτηκαν και τα άλλα δυο που στείλαμε αργότερα. Ποιος λοιπόν αποφεύγει την αντιπαράθεση; Ή καλύτερα ποιος κοροϊδεύει τους αναγνώστες του; β) Η καθοδήγηση της ΣΑΚΕ αφού δεν δημοσίευσε το γράμμα μας, παίρνει μόνη της το δικαίωμα(!!) να διαστρεβλώσει τις θέσεις μας, γράφοντας ότι προπαγανδίζουμε «τυφλή υποταγή στο ΚΕΑ» ή ότι «η σοσιαλιστική κοινωνία δημιουργεί ανταγωνισμούς ...» κ.λ.π. Την προκαλούμε να δημοσιεύσει έστω και ένα απόσπασμα από τα γράμματά μας που να φαίνεται κάτι τέτοιο, γ) το «ταλαντευόμενα ασταθή στοιχεία», οι «νεροκουβαλητές της προβοκάτσιας» και οι άλλες βρισιές έχουν οπωσδήποτε την πολιτική τους εξήγηση. «Η βρισιά στην πολιτική συχνά καλύπτει την τέλεια έλλειψη ιδεολογικού περιεχομένου, το αδιέξοδο και την αδυναμία, την ενοχλητική αδυναμία των υβριστών» (από το άρθρο του Λένιν «η πολιτική σημασία των ύβρεων»).

Αν λοιπόν θέλουμε κάτι να πούμε στην καθοδήγηση της ΣΑΚΕ είναι μονάχα αυτό: να σέβεται τους αναγνώστες της. Όσο για την αντιπαράθεση, της δίνουμε για άλλη μια φορά την ευκαιρία, αν και είμαστε βέβαιοι ότι για άλλη μια φορά θα φυγομαχήσει.

2. Από τη μεριά μας θέλουμε να κάνουμε γνωστό στους επαναστάτες τους λόγους που αποχωρήσαμε από τη ΣΑΚΕ, να δείξουμε τον οπορτουνιστικό της χαραχτήρα και τη διασπαστική της γραμμή που αντιπαρατίθεται σήμερα στην επαναστατική Μαρξιστική-Λενινιστική γραμμή του Κόμματος Εργασίας Αλβανίας και του Διεθνούς Μαρξιστικού-Λενινιστικού Κινήματος.

Αλλά για να πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Από την εποχή που το ΚΕΑ πέρασε στο στάδιο της πολεμικής ενάντια στο Μαοϊκό ρεβιζιονισμό, οι Μαοϊκοί του ΚΚΕ(μ -λ) βγήκαν ανοιχτά και κατασυκοφαντούσαν το ΚΕΑ. Προσπαθώντας να αποφύγουν ξεκάθαρη τοποθέτηση στα ζητήματα που απασχολούσαν τότε το Διεθνές Μαρξιστικό-Λενινιστικό Κίνημα, άρχισαν να λένε: «που ήταν τόσα χρόνια το ΚΕΑ;», «γιατί δεν τάλεγε αυτά νωρίτερα», «πώς έγινε και μέσα σ’ ένα βράδυ ισοπεδώνει το ΚΚΚ και το Μάο Τσε Τουνγκ;». Το ΚΚΕ(μ-λ) συκοφαντούσε επίσης σαν «παπαγάλους» τα άλλα Μαρξιστικά-Λενινιστικά κόμματα, μιλούσε για «Κόμμα-Πατέρα»,προβοκάροντας έτσι το ΚΕΑ και το Διεθνές Μαρξιστικό-Λενινιστικό κίνημα. Και ενώ θα περίμενε κανένας από τη ΣΑΚΕ, να απορρίψει και να πολεμήσει αυτές τις συκοφαντίες, να υπερασπίσει την επαναστατική γραμμή του ΚΕΑ, έκανε ακριβώς το αντίθετο. Τις συκοφαντίες αυτές των μαοϊκών ρεβιζιονιστών, η καθοδήγηση της ΣΑΚΕ τις υιοθέτησε και αφού τις «ντοκουμεντάρισε» με μια δήθεν Μαρξιστική-Λενινιστική ανάλυση τις έστειλε τον Μάρτη του 1979 στο ΚΕΑ απαιτώντας (!!!) απ' αυτό να κάνει αυτοκριτική (!!!). Με το χυδαίο αυτό αντιμαρξιστικό, αντιαλβανικό λιβελογράφημα που έστειλε στο ΚΕΑ η καθοδήγηση της ΣΑΚΕ πέρασε οριστικά από την άλλη μεριά του οδοφράγματος.

Για όλα τα Μαρξιστικά-Λενινιστικά κόμματα όμως, για όλους τους επαναστάτες η γραμμή του Κόμματος Εργασίας Αλβανίας, όπως αναλύεται από τον σύντροφο Ενβέρ Χότζια στο έργο του «Ιμπεριαλισμός και Επανάσταση», «7ο συνέδριο του ΚΕΑ», «Σημειώσεις για την Κίνα», «8ο Συνέδριο του ΚΕΑ» και αλλού, είναι πέρα για πέρα σωστή, επαναστατική, Μαρξιστική-Λενινιστική. Ας αφήσουμε τη ΣΑΚΕ αυτή μας τη στάση να την ονομάζει «παπαγαλισμό», «πιθηκισμό» ή όπως λέει στο τελευταίο της σχόλιο «τυφλή υποταγή στο ΚΕΑ».

3. «Μελετώντας» τον πόλεμο Αργεντινής-Αγγλίας για τις Μαλβίνες η καθοδήγηση της ΣΑΚΕ πήρε τη θέση ότι ο πόλεμος και από τις δυο μεριές είναι αντιδραστικός και άδικος. Για το Μαρξιστικό-Λενινιστικό Κίνημα όμως ο αγώνας ενός καταπιεζόμενου έθνους (της Αργεντινής στη συγκεκριμένη περίπτωση) ενάντια στην ιμπεριαλιστική-αποικιοκρατική εξάρτηση είναι σωστός και δίκαιος. Και δεν είναι τόσο το ζήτημα, που εδώ ή ΣΑΚΕ στην ουσία υπερασπίζει την αποικιοκρατία, ούτε που η αντίληψή της γενικά για το ζήτημα του πολέμου είναι αντιλενινιστική, αλλά που και σ’ αυτό το ζήτημα θεωρεί οπορτουνιστική τη γραμμή του ΚΕΑ και του Διεθνούς Μαρξιστικού-Λενινιστικού Κινήματος.

5. Ίσως θα περίμενε όμως κανένας, η καθοδήγηση της ΣΑΚΕ να ξανακοιτάξει τα ζητήματα, να αναθεωρήσει τις θέσεις της και να αποδεχθεί την κοινή επαναστατική γραμμή του Διεθνούς Μαρξιστικού-Λενινιστικού Κινήματος. Ήρθε όμως η Β’ Συνδιάσκεψη τον Μόρτη του 1982 όπου η καθοδήγηση της ΣΑΚΕ περνά σε νέα ανοιχτή επίθεση ενάντια στο ΚΕΑ και στο Διεθνές Μαρξιστικό-Λενινιστικό Κίνημα. Δεν θα ασχοληθούμε εδώ μ' αυτές τις συκοφαντίες της ΣΑΚΕ ενάντια στο ΚΕΑ και στα άλλα Μαρξιστικά-Λενινιστικά Κόμματα. Αξίζει όμως να τις διαβάσουν όσοι ενδιαφέρονται για το επαναστατικό κίνημα. Είναι στη μπροσούρα «υλικό της Β' Συνδιάσκεψης» σελ. 14-15. Εκείνο που μας ενδιαφέρει είναι να σκεφθούν τα μέλη και οι οπαδοί της ΣΑΚΕ. Αν είναι έτσι όπως λέει η ΣΑΚΕ γιατί να τηρείται μια τέτοια στάση μόνο απέναντι στη ΣΑΚΕ; και γιατί όλα το Μαρξιστικά-Λενινιστικά Κόμματα την υιοθετούν; Την σωστή απάντηση, κατά την γνώμη μας, την δίνει ο σύντροφος Ενβέρ Χότζια στο 7ο Συνέδριο του ΚΕΑ, «Το Κόμμα Εργασίας Αλβανίας υποστηρίζει με όλες τις δυνάμεις τον επαναστατικό αγώνα των Μαρξιστικών-Λενινιστικών Κομμάτων. Σύμφωνα με την άποψή μας, κάθε Μαρξιστικό-Λενινιστικό Κόμμα, σε πρώτη γραμμή, στηρίζεται στο προλεταριάτο και στις πλατιές λαϊκές μάζες της χώρας του, μα έχει και πρέπει να έχει και την υποστήριξη του παγκόσμιου προλεταριάτου, την υποστήριξη και την αλληλεγγύη όλων των πραγματικών Μαρξιστικών-Λενινιστικών Κομμάτων των διαφόρων χωρών, και πρώτα απ' όλα των πραγματικών σοσιαλιστικών χωρών. Μα για να έχει αδιάκοπα και αφειδώλευτα αυτή την υποστήριξη, είναι απαραίτητο το κάθε κόμμα να καθοδηγείται με συνέπεια από το Μαρξισμό-Λενινισμό, από την ιδεολογία του προλεταριάτου» (υπογράμμιση δική μας) (Ενβέρ Χότζια, εισήγηση στο 7ο Συνέδριο του ΚΕΑ, σελ. 304,Αθήνα 1976). Η ΣΑΚΕ λοιπόν δεν θεωρείται τμήμα του Διεθνούς Μαρξιστικού-Λενινιστικού Κινήματος επειδή ακριβώς «δεν καθοδηγείται με συνέπεια από τον Μαρξισμό-Λενινισμό, από την ιδεολογία του προλεταριάτου».

. 6. Η ΣΑΚΕ, όχι μόνον δεν είδε αυτοκριτικά την πορεία της στη Β' Συνδιάσκεψη αλλά μερικούς μήνες αργότερα, στον «Οχτώβρη» (Σεπτέμβρης 1982) ξανακαλεί τα Μαρξιστικά-Λενινιστικά Κόμματα, και πρώτα-πρώτα το ΚΕΑ, να ακολουθήσουν, όπως λέει, το παράδειγμα της (!!!). Εδώ πρώτο καλεί τα Μαρξιστικά-Λενινιστικά Κόμματα να κάνουν «αυτοτελή επαλήθευση» της πείρας και της γραμμής του ΚΕΑ, γιατί σύμφωνα με τη ΣΑΚΕ αυτά «παπαγαλίζουν» ή όπως λέει τώρα πιο όμορφα «επαναλαμβάνουν μηχανιστικά τις τελευταίες αποφάσεις του». Και μάλιστα θεωρεί ότι αυτό το ζήτημα «έχει σήμερα τεράστια σημασία για το παγκόσμιο Μαρξιστικό-Λενινιστικό Κίνημα», γιατί όπως λέει παρακάτω «μόνο η αυτοτελής επαλήθευση ...» «μπορεί να οδηγήσουν ...» «στη δημιουργία ασφαλών προϋποθέσεων για το ότι καμιά οπορτουνιστική ή ρεβιζιονιστική άποψη δεν θα περάσει σε κάποιο κόμμα απλά και μόνο επειδή καλύπτεται από το κύρος κάποιου άλλου που έχει μεγαλύτερη πείρα». Αυτή τη φορά ανοιχτά και απροκάλυπτα η καθοδήγηση της ΣΑ ΚΕ αναλαμβάνει να προστατέψει το Μαρξιστικό-Λενινιστικό Κίνημα από τις «οπορτουνιστικές» απόψεις του ΚΕΑ (!!!). Εδώ ας κρίνουν μόνοι τους όσοι ενδιαφέρονται για το επαναστατικό κίνημα, τα δικά μας σχόλια περιττεύουν.

Δεύτερο, καλώντας το Διεθνές Μαρξιστικό-Λενινιστικό Κίνημα να υιοθετήσει σαν κανόνα που πρέπει να διέπει τις σχέσεις ανάμεσα στα κόμματα, την ανοιχτή κριτική, η ΣΑΚΕ όχι μονάχα δεν πρωτοτυπεί αλλά ανοιχτά επιδιώκει τη διάσπαση του διεθνούς Μαρξιστικού-Λενινιστικού Κινήματος. Και δεν πρωτοτυπεί γιατί ενάντια στη Λενινιστική Αρχή, σύμφωνα με την οποία οι όποιες διαφωνίες μεταξύ Μαρξιστικών-Λενινιστικών κομμάτων δεν πρέπει να γίνονται γνωστές στον ταξικό εχθρό και είναι απαραίτητο να ξεπερνιούνται με συντροφικές συνομιλίες, στρέφονται σήμερα όλα τα ρεύματα του σύγχρονου ρεβιζιονισμού (Χρουτσωφικό, Γιουγκοσλάβικο, Κινέζικο, Ευρωκομμουνιστικό) και ιδιαίτερα οι Ευρωκομμουνιστές. Είναι παραπέρα καθαρά διασπαστική γιατί όχι μονάχα δεν προσφέρει τίποτε παραπάνω, απ' ότι προσφέρουν οι συντροφικές συνομιλίες, αλλά «οπλίζει και το χέρι του ταξικού εχθρού». Όπως επισημαίνει το ΚΕΑ «το ανέμισμα μπροστά στον εχθρό των διαφωνιών ανάμεσα στα αδελφό κόμματα δεν μπορούν να θεωρηθούν σαν μια σοβαρή και Μαρξιστική-Λενινιστική συμπεριφορά» (Ιστορία του Κόμματος Εργασίας Αλβανίας, Τόμος 2ος,σελ. 84,Αθήνα1977).

Μελετώντας κανείς την πείρα της Γ' Κομμουνιστικής Διεθνούς και μετέπειτα του Γραφείου Πληροφοριών (Κομινφόρμ) των Κομμουνιστικών Κομμάτων, την πορεία των σχέσεων ανάμεσα στο ΚΚΕ του Ν. Ζαχαριάδη και του ΚΕΑ όπως αυτή αναλύεται στο βιβλίο του συντρόφου Ενβέρ Χότζια «Με τον Στάλιν, Αναμνήσεις», την πολεμική του Κομμουνιστικού Κόμματος της Σοβιετικής Ένωσης και του Στάλιν ενάντια στο Τιτοϊκό ρεβιζιονισμό καθώς και την πολεμική του ΚΕΑ ενάντια στους Χρουτσωφικούς ρεβιζιονιστές και αργότερα στους μαοϊκούς ρεβιζιονιστές, δεν μπορεί, παρά να διαπιστώσει, ότι η Λενινιστική θέση είναι αυτή που αναφέρεται στην «Κοινή Δήλωση» των 4 Μαρξιστικών-Λενινιστικών Κομμάτων: «αποφασίστηκε ομόφωνα να συνεχισθούν οι πολυμερείς επαφές, σαν ένα από τα πιο σημαντικά μέσα ενίσχυσης της ενότητας του Διεθνούς Κομμουνιστικού Μαρξιστικού-Λενινιστικού Κινήματος πάνω στη βάση του Μαρξισμού-Λενινισμού και του Προλεταριακού Διεθνισμού».

7. Κάτω από την πίεση της ΟΚΜΛΕ και της «Επανάστασης» και την αποχώρηση τη δική μας, και επειδή την αντιαλβανική-αντιμαρξιστική της γραμμή την περνάει κάτω από τη μάσκα της «υπεράσπισης» του ΚΕΑ και της ΛΣΔ Αλβανίας, η καθοδήγηση της ΣΑΚΕ υποχρεώθηκε τελευταία να δημαγωγήσει. Έτσι: α) αυξήθηκαν στον «Οχτώβρη» τα άρθρα για την Αλβανία β) «υπεράσπισε» το ΚΕΑ παίρνοντας θέση για τον προδότη, πράκτορα και επικίνδυνου εχθρού της σοσιαλιστικής Αλβανίας Μεχμέτ Σέχου στο «σύντομο» χρονικό διάστημα του ...ενός χρόνου (!!!) γ) θυμήθηκε, μετά τρία ολόκληρα χρόνια (!!!), να προπαγανδίσει τον Ραδιοφωνικό σταθμό Τιράνων στον «Οχτώβρη». Φυσικά όλα αυτά δεν είναι σύμπτωση. Σύμπτωση είναι μόνο που μπέρδεψε τις ώρες και τα μήκη κύματος (!!!).

Πέρα από το κωμικό της υπόθεσης η τέτοια «υπεράσπιση» του ΚΕΑ και του Διεθνούς Μαρξιστικού-Λενινιστικού Κινήματος είναι ψεύτικη και δημαγωγική, εφόσον η καθοδήγηση της ΣΑΚΕ εμμένει στις οπορτουνιστικές της απόψεις, τις όποιες άρχισε να προπαγανδίζει από το 1978 και τις ανακήρυξε σε επίσημη γραμμή της στην Α' Συνδιάσκεψη το 1979 και στη συνέχεια, αργότερα, τις επέκτεινε παραπέρα.

8. Το ζήτημα που μπαίνει σε κάθε επαναστάτη, στα μέλη και στους οπαδούς της ΣΑΚΕ είναι να μπουν στην ουσία των ζητημάτων και να ξεκαθαρίσουν τη θέση τους. Ή με την επαναστατική Μαρξιστική-Λενινιστική γραμμή του ΚΕΑ και του Διεθνούς Κομμουνιστικού Μαρξιστικού-Λενινιστικού Κινήματος ή με την οπορτουνιστική αντιμαρξιστική διασπαστική γραμμή της καθοδήγησης της ΣΑΚΕ που αντικειμενικά ενώνεται σε κοινό μέτωπο με τον διεθνή και ντόπιο ρεβιζιονισμό όλων των αποχρώσεων (Σοβιετικό, Γιουγκοσλάβικο, Κινέζικο, Ευρωκομμουνισμό) ενάντια στο Διεθνές Μαρξιστικό-Λενινιστικό Κίνημα. Πάντα έτσι τίθονταν το ζήτημα, έτσι τίθεται και σήμερα. Μέσος δρόμος δεν υπάρχει. Καλούμε κάθε επαναστάτη, κάθε πρώην συναγωνιστή και σύντροφο, να αναλογισθεί τις ευθύνες του να ξεκόψει από τη ΣΑΚΕ και να πλαισιώσει την ΟΚΜΛΕ στην πάλη για την επανίδρυση του κόμματος του Ελληνικού προλεταριάτου, αναπόσπαστου τμήματος του Διεθνούς Κομμουνιστικού Μαρξιστικού-Λενινιστικού Κινήματος.

Θεσσαλονίκη Φλεβάρης 1983

Γ.Κ. πρώην στέλεχος της ΣΑΚΕ
Γ.Λ. εξωκομματικός,μέλος του Δ.Σ. του Συνδικάτου Κλωστοϋφαντουργών και Πλεκτών Β. Ελλάδος
Ο.Σ. εξωκομματικός, συνδικαλίστρια φοντοράπτες
Γ.Θ. Εξωκομματικός
Ν.Μ. εξωκομματικός
Γ.Χ. εξωκομματικός
Θ.Χ. εξωκομματικός
Θ.Λ. εξωκομματικός