ΕΞΩ ΟΙ ΕΠΙΔΡΟΜΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΑΦΓΑΝΙΣΤΑΝ!

Άρθρο δημοσιευμένο στην εφημερίδα «Ζέρι ι Πόπουλλιτ»

5 Γενάρη 1980

Η στρατιωτική κατάληψη του Αφγανιστάν, που έγινε τις τελευ­ταίες μέρες από τη σοσιαλιμπεριαλιστική Σοβιετική Ένωση, προκά­λεσε μεγάλη αγανάκτηση στους προοδευτικούς και τους φιλελεύθε­ρους λαούς όλου του κόσμου. Η σοβιετική επέμβαση είναι ανοιχτή ε­πιδρομή όχι μόνο ενάντια στο Αφγανιστάν, αλλά και ενάντια στους γειτονικούς λαούς, ενάντια σ' όλους τους λαούς της περιοχής της Μέ­σης Ανατολής, ενάντια στην ειρήνη και τη διεθνή ασφάλεια.

Είναι επιδρομή φασιστικού τύπου, όπως η κατάληψη της Τσεχοσ­λοβακίας το 1968, είναι επανάληψη αυτής της πράξης τόσο από την ά­ποψη της στρατιωτικής ενέργειας όσο και από την άποψη των επιχει­ρημάτων που χρησιμοποιήθηκαν για την δικαιολόγηση της. Οι σοβιε­τικοί σοσιαλιμπεριαλιστές προσπαθούν να παρουσιάσουν σαν «νόμι­μη» την κατάληψη του Αφγανιστάν, που έγινε τάχα με βάση την αίτηση βοήθειας από μέρους της αφγανικής κυβέρνησης, με βάση το «σύμφωνο της φιλίας» που υπάρχει μεταξύ των δύο χωρών, για την υ­περάσπιση του Αφγανιστάν από εξωτερική επέμβαση κ.λπ.

Όλα αυτά τα «επιχειρήματα» είναι τριμμένα και εξαντλημένα. Χρησιμποιήθηκαν απ' όλους τους επιδρομείς σ' όλες τις εποχές. Η πραγματικότητα είναι ότι οι σοβιετικοί σοσιαλιμπεριαλιστές είχαν προπαρασκευάσει προσεχτικά από πριν το έδαφος γι αυτή την κατά­ληψη, επεμβαίνοντας και θολώνοντας ευνοϊκά γι' αυτούς την κατά­σταση μέσα στη χώρα και δένοντας το Αφγανιστάν με τις αλυσίδες υποδουλωτικών συμφώνων, τα οποία χρησιμοποιούν ανοιχτά οι σοβιε­τικοί σοσιαλιμπεριαλιστές σαν όργανα για να υποτάξουν ή για να κρατούν κάτω από την εξάρτηση και τον έλεγχο τους άλλους λαούς και χώρες.

Η ανατροπή της μοναρχίας και αργότερα του Νταούντ ήταν κυνική εκμετάλλευση από τους κυρίαρχους της Μόσχας των απελευθερωτι­κών πόθων του αφγανικού λαού, που αισθανόταν τη βαριά καταπίεση και εκμετάλλευση της μοναρχίας, του φεουδαρχισμού και των σοβιε­τικών συμμάχων τους, και που ήθελε να ιδεί τη χώρα του ελεύθερη και κυρίαρχη.

Τα επιτελεία του Κρεμλίνου για να συγκαλύψουν τις ιμπεριαλιστι­κές βλέψεις τους και για να τις πραγματοποιήσουν το συντομότερο έ­καμαν άγρια επέμβαση στο Αφγανιστάν, έφεραν στην εξουσία ανθρώ­πους τους, που τους αποκεφάλισαν τον έναν μετά τον άλλο προσπαθώ­ντας να βρούνε τους πιο κατάλληλους και τους πιο πειθήνιους προς τη Μόσχα.

Η Σοβιετική Ένωση δεν ενδιαφέρεται ούτε για τη λευτεριά και την ανεξαρτησία του Αφγανιστάν, όπως ισχυρίζεται, ούτε και για την απελευθέρωση του πολυβασανισμένου λαού αυτής της χώρας. Αυτό που την ενδιαφέρει πρώτα απ' όλα είναι η στρατηγική θέση του Αφγα­νιστάν στη Μέση Ανατολή, η εγγύτητα στις πηγές πετρελαίου, η θέση κλειδί σε μια πλατιά περιοχή όπου διεξάγεται άγριος ανταγωνισμός μεταξύ των υπερδυνάμεων.

Η κατάληψη του Αφγανιστάν από τη Σοβιετική Ένωση έγινε τη στιγμή που οι Ενωμένες Πολιτείες της Αμερικής αναπτύσσουν πλατιά δραστηριότητα πιέσεων και εκβιασμών ενάντια στο Ιράν, ανέλαβαν πραγματική οικονομική και πολιτική επίθεση ενάντια σ’ αυτή τη χώ­ρα, συνοδευόμενη και με επίδειξη δύναμης και απειλές για στρατιωτι­κή επέμβαση. Σ' αυτό το πρίσμα τα γεγονότα στο Ιράν και στο Αφγα­νιστάν συνδέονται στενά και μπορεί να τα ακολουθήσουν και άλλα γε­γονότα τέτοιου είδους σ' αυτή την περιοχή. Τα παραπάνω γεγονότα δείχνουν με τι σφοδρότητα διεξάγεται ο ανταγωνισμός μεταξύ των Ε­νωμένων Πολιτειών της Αμερικής και της Σοβιετικής Ένωσης για η­γεμονία στην πλούσια πετρελαιοφόρα περιοχή της Μέσης Ανατολής και στον Ινδικό Ωκεανό, τι μεγάλους και απειλητικούς κινδύνους πα­ρουσιάζουν οι υπερδυνάμεις για τους λαούς αυτών των περιοχών. Επι­διώκουν να πλήξουν και να καταπνίξουν τα επαναστατικά κινήματα των λαών, να μη επιτρέψουν σ' αυτούς να απαλλαγούν από την ηγεμο­νία του ιμπεριαλισμού και του σοσιαλιμπεριαλισμού, να εμποδίσουν τους λαούς να μπουν στο δρόμο ανεξάρτητης εθνικής και δημοκρατι­κής ανάπτυξης.

Η βάρβαρη επίθεση των σοβιετικών σοσιαλιμπεριαλιστών ενάντια στο Αφγανιστάν, οι συνεχείς απειλές για επίθεση από μέρους των αμε­ρικάνων ιμπεριαλιστών και οι ραδιουργίες των κινέζων σοσιαλιμπε­ριαλιστών σ' αυτές τις περιοχές εγκυμονούν μεγάλους κινδύνους για την ειρήνη και την ασφάλεια στον κόσμο. Αυτές οι ενέργειες καταρρί­πτουν όλον εκείνον το μεγάλο δημαγωγικό θόρυβο που κάνουν οι υπερδυνάμεις για τη διαφύλαξη τάχα της ειρήνης και της σταθερότη­τας, καταρρίπτουν τις μανούβρες που κάνουν για την άμβλυνση της ε­παγρύπνησης των λαών και των χωρών που απειλούνται από την ηγεμονιστική και επεκτατική πολιτική τους. Τα γεγονότα στο Ιράν και στο Αφγανιστάν αποδείχνουν ότι, ακριβώς όταν οι ιμπεριαλιστικές και σοσιαλιμπεριαλιστικές υπερδυνάμεις φωνασκούν για ειρήνη, μείωση της έντασης, αφοπλισμό κ.λπ., προετοιμάζουν επιθέσεις ενά­ντια στη λευτεριά και την ανεξαρτησία των λαών.

Η κατάληψη του Αφγανιστάν από τη Σοβιετική Ένωση είναι α­πόρροια της επεκτατικής και επιθετικής στρατηγικής της. Δείχνει ο­λοκάθαρα για μια ακόμη φορά ότι η επίθεση και η χρήση στρατιωτι­κής βίας αποτελεί σήμερα το πιο διακριτικό γνώρισμα της σοβιετικής εξωτερικής πολιτικής. Ο σοβιετικός σοσιαλιμπεριαλισμός, σε αντα­γωνισμό με τον αμερικάνικο ιμπεριαλισμό, προσπάθησε με όλες τις δυνάμεις και τα μέσα να εξασφαλίσει νέες στρατηγικές θέσεις και να ευρύνει τη σφαίρα ελέγχου και κυριαρχίας του στην Ασία, Αφρική, Λατινική Αμερική και παντού αλλού. Σ' αυτές τις προσπάθειες μετέρ­χεται κάθε μέσο, αρχίζοντας από τις πολιτικές διπλωματικές μανού­βρες ως τη στρατιωτική βία. Μα όταν οι λαοί παίρνουν οι ίδιοι στα χέ­ρια τις τύχες τους, την υπεράσπιση της δίκαιης υπόθεσης τους και ξε­σηκώνονται σε επανάσταση, όπως συνέβηκε στο Ιράν, οι υπερδυνά­μεις παθαίνουν βαριές και ανεπανόρθωτες ήττες για τις ηγεμονιστικές τους θέσεις.

Οι σοβιετικοί σοσιαλιμπεριαλιστές επιδρομείς αφού κατέλαβαν το Αφγανιστάν και το έθεσαν κάτω από το σιδερένιο στρατιωτικό πέλμα τους, προσπαθούν τώρα να «καθυσηχάσουν» την κοινή γνώμη ότι τά­χα έστειλαν εκεί μόνο μερικά τμήματα που θα παραμείνουν «προσωρι­νά», «όσο χρειαστεί», μα στην πραγματικότητα επ' αόριστο. Θα φερ­θούν με το Αφγανιστάν όπως έπραξαν στην Τσεχοσλοβακία, όπου α­κόμη μέχρι σήμερα, ύστερα από 12 χρόνια, διατηρούν τα στρατεύματα τους κατοχής.

Οποιεσδήποτε υποσχέσεις και δικαιολογίες χρησιμοποιήσουν οι σοβιετικοί σοσιαλιμπεριαλιστές, δε μπορούν να σκεπάσουν το βαρύ έ­γκλημα που διέπραξαν ενάντια στη λευτεριά, την ανεξαρτησία και την εθνική κυριαρχία του Αφγανιστάν. Κανένας, μ’ οποιοδήποτε πρόσχη­μα, δεν έχει δικαίωμα να επεμβαίνει στις εσωτερικές υποθέσεις και στη ζωή των άλλων λαών και εθνών. Μόνο οι λαοί είναι αρμόδιοι και έχουν το δικαίωμα να αποφασίσουν οι ίδιοι χωρίς καμιά ξένη επέμβα­ση για τα εσωτερικά τους προβλήματα.

Από την άλλη μεριά, δε μπορεί να εξαπατήσει κανέναν η υποκριτική δημαγωγία των αμερικάνων ιμπεριαλιστών και των κινέζων σοσιαλιμπεριαλιστών, οι οποίοι προσπαθούν να παρουσιαστούν σαν «υπε­ρασπιστές» του Αφγανιστάν και χύνουν κροκοδείλια δάκρυα για την τύχη του. Σε τούτη τη θολή κατάσταση οι αμερικάνοι ιμπεριαλιστές ε­πιδιώκουν να επωφεληθούν για λόγο τους, για να δικαιολογήσουν τα απειλητικά στρατιωτικά μέτρα τους ενάντια στο Ιράν και στις άλλες χώρες της Μέσης Ανατολής. Οι λαοί δε λησμονούν τον εγκληματικό πόλεμο των αμερικάνων ιμπεριαλιστών στην Ινδοκίνα και αλλού, δε λησμονούν την εγκληματική επίθεση φασιστικού τύπου των κινέζων σοσιαλιμπεριαλιστών ενάντια στο Βιετνάμ, όπως δεν μπορεί να λη­σμονήσουν ποτέ την Τσεχοσλοβακία, το Αφγανιστάν κ.λπ. Το έχουν ξεκάθαρο ότι οι αμερικάνοι ιμπεριαλιστές, οι σοβιετικοί σοσιαλιμπεριαλιστές, οι κινέζοι σοσιαλιμπεριαλιστές και όλοι οι άλλοι ιμπερια­λιστές και αντιδραστικοί είναι το ίδιο επιθετικοί και αιμοχαρείς, είναι θανάσιμοι εχθροί της λευτεριάς και της ανεξαρτησίας των λαών, ότι έρχονται σε συνεννόηση και σε συμφωνία αναμεταξύ τους σε βάρος των λαών.

Τα γεγονότα στο Αφγανιστάν και στο Ιράν, που αφορούν όλους τους λαούς του κόσμου, κάνουν απαραίτητη την όξυνση της επαγρύ­πνησης τους ενάντια στις επιθετικές ενέργειες του ιμπεριαλισμού και του σοσιαλιμπεριαλισμού, τη συσπείρωση τους σε αγώνα ενάντια στην επιθετική, επεκτατική και ηγεμονιστική πολιτική των υπερδυνά­μεων.

Τώρα οι φιλελεύθεροι αγωνιστές του Αφγανιστάν άδραξαν τα όπλα και πολεμούν θαρραλέα στα βουνά και στις πόλεις ενάντια στην κυ­ριαρχία των Σοβιετικών και των πρακτόρων τους. Δείχνουν υψηλά πα­ραδείγματα ανδρείας και διατρανώνουν παντού την αποφασιστικότητα τους να κρατήσουν ανυπόσταλτη τη σημαία της λευτεριάς και τις εθνι­κής κυριαρχίας, να πολεμήσουν μέχρι τέλους για το διώξιμο των καταχτητών.

Σ' αυτό τον δίκαιο και νόμιμο αγώνα έχουν και θα έχουν την υπο­στήριξη όλων των φιλελεύθερων λαών και των τίμιων και προοδευτι­κών ανθρώπων παντού στο κόσμο. Βοηθεί ισχυρά τον αγώνα τους η ι­ρανική επανάσταση και ο ιρανικός λαός. Σίγουρα θα συμπαρασταθούν στους αφγανούς αγωνιστές όλοι οι φιλελεύθεροι μουσουλμανικοί λαοί όπου κι αν βρίσκονται. Ιδιαίτερα οι αραβικοί και οι αφρικανικοί λαοί, που τους απειλούν πιο πολύ τώρα οι αμερικάνοι ιμπεριαλιστές και οι σοβιετικοί σοσιαλιμπεριαλιστές, πρέπει να ξεσηκωθούν και να εκ­φράσουν ισχυρά την αγωνιστική τους αλληλεγγύη με την ιρανική ε­πανάσταση και την αφγανική εξέγερση, γιατί έτσι αγωνίζονται για τη λευτεριά, την ανεξαρτησία και την κυριαρχία τους. Σ' αυτές τις περι­στάσεις, με τη στάση τους, θα φανούν και οι ηγέτες αυτών των χωρών που υπερασπίζουν πραγματικά τα εθνικά συμφέροντα και τα συμφέρο­ντα των λαών σε διάκριση με κείνους που τα ξεπουλούν στους ξένους.

Οι αραβικοί λαοί, που ζουν στην πλούσια πετρελαιοφόρα περιοχή αλλά που είναι φτωχοί, καταπιεζόμενοι και εκμεταλλευόμενοι, βλέ­πουν καθαρά τα κακουργήματα που διαπράττουν σε βάρος τους οι ι­μπεριαλιστές και οι νεοαποκιοκράτες. Είμαστε όμως πεπεισμένοι ότι η εξέγερση που άρχισε σ' αυτές τις χώρες δε θα κοπάσει ποτέ. Τα σύγ­χρονα όπλα που μπορεί να χρησιμοποιήσουν οι εχθροί, ακόμα και τα πιο υπερσύγχρονα δεν μπορεί να δράσουν χωρίς το πετρέλαιο το ο­ποίο είναι ιδιοκτησία των λαών που αγωνίζονται για λευτεριά και ανε­ξαρτησία.

Ο αλβανικός λαός εκφράζει τη βαθιά πεποίθηση ότι ο γενναίος αφγανικός λαός θα δώσει συντριφτικά χτυπήματα στους σοβιετικούς σοσιαλιμπεριαλιστές επιδρομείς και θα τους διώξει από τις εστίες του.

Από την εφημερίδα «Ζέρι ι Πόπουλλιτ»,
5 Γενάρη 1980