(Σχόλιο του Ρ. Σ. Τιράνων Σεπτέμβρης 83)
Έληξε στην Μαδρίτη η διάσκεψη με τον ελκυστικό τίτλο «Διάσκεψη σχετικά με την ασφάλεια και την συνεργασία στην Ευρώπη».
Ύστερα από τρία περίπου χρόνια κουραστικής και επίπονης εργασίας, ύστερα από αλλεπάλληλες διακοπές και αναβολές των εργασιών και της σκληρής πολεμικής που δεν έλειψε και στις τελικές συνεδριάσεις, στο τέλος ήρθε η μέρα της λήξης της μαραθώνιας αυτής διάσκεψης, με την υπογραφή ενός συμβιβαστικού ντοκουμέντου, που πολύ λίγα άτομα φρονούν ότι εκπληρώνει τον σκοπό για τον οποίο συγκλήθηκε η συνδιάσκεψη.
Έτσι, όπως έγινε πριν από οκτώ χρόνια με την υπογραφή του τελικού ντοκουμέντου του Ελσίνκι, και την φορά αυτή κρίθηκε εύλογο να οργανωθεί μια παρόμοια σχεδόν τελετή για να δώσουν αξία στην πραμάτεια που μαγειρεύτηκε στα τρία αυτά χρόνια στην Μαδρίτη.
Για το σκοπό αυτό στην Ισπανική πρωτεύουσα συνήλθαν οι υπουργοί εξωτερικών των συμμετεχουσών χωρών αυτής της διάσκεψης για να υπογράψουν επίσημα το τελικό ντοκουμέντο, που η αστικο-ρεβιζιονιστική προπαγάνδα έσπευσε να το διαφημίσει σαν «ένα πιστοποιητικό ειρήνης» για τη Ευρώπη, σαν «μια ιστορική στιγμή αποφασιστικής σημασίας» για το μέλλον της ηπείρου μας. Και οι λόγοι που έγιναν στην ολομελή συνεδρίαση, προπαντός εκείνοι των αντιπροσώπων των δυο υπερδυνάμεων, που ήταν και οι κυριότεροι οργανωτές και χειριστές της διάσκεψης της Μαδρίτης, διέπονταν από μια έντονη νότα της απασχόλησής τους δήθεν για την «ευρωπαϊκή ασφάλεια» και από τις παθητικές εκκλήσεις για «ειρηνική συνεργασία» και «αφοπλισμό στην ευρώπη», κ.λ.π..
Όλα αυτά όμως είναι δημαγωγίες και ιμπεριαλιστικές μπλόφες. Το μόνο συγκεκριμένο αποτέλεσμα της διάσκεψης αυτής, με το οποίο καυχώνται οι οργανωτές της, είναι η απόφαση για την σύγκληση το Γενάρη του 1984 στη Στοκχόλμη μιας νέας διάσκεψης για τον αφοπλισμό στην ευρώπη, για να κάνουν έτσι ατέλειωτο τον δημαγωγικό θόρυβο για την «ειρήνη», τον «αφοπλισμό», κ.λ.π..
Η διάσκεψη της Μαδρίτης , έτσι όπως και κείνη του Ελσίνκι και οι άλλες που προγραμματίζονται να γίνουν σ' αυτό το πνεύμα, είναι γεννήματα της ιμπεριαλιστικο-ρεβιζιονιστικής διπλωματίας, που εξυπηρετούν της ηγεμονιστική στρατηγική της Μόσχας και της Ουάσιγκτον για να δημιουργήσουν ένα πασιφιστικό και συνθηκολόγο πνεύμα στους ευρωπαϊκούς λαούς και χώρες για να εξασθενίσουν την εναντίωση τους για την επεχτατική πολιτική και τις φιλοπόλεμες προετοιμασίες των δυο υπερδυνάμεων.
Δεν είναι τυχαίο ,που όλα τα νήματα της διάσκεψης της Μαδρίτης βρίσκονταν στα χέρια των Ενωμένων Πολιτειών Αμερικής και της Σοβιετικής Ένωσης. Ήταν οι αντιπρόσωποι των δυο αυτών χωρών που έδιναν τον τόνο στις συνεδριάσεις της συνδιάσκεψης, που διέκοπταν και ξανάρχιζαν τις εργασίες της, ώσπου στο τέλος έδωσαν το πράσινο φως για την εκπόνηση μιας τελικής και συμβιβαστικής δήλωσης για να σώσουν την διάσκεψη από μια επαίσχυντη χρεοκοπία και για να βγουν έτσι μπροστά στους ευρωπαϊκούς λαούς με ένα δήθεν σημαντικό ντοκουμέντο ειρήνης.
Όπως λέει όμως μια λαϊκή παροιμία «τα έργα διαψεύδουν τα λόγια».Ενώ στην Μαδρίτη και αλλού οι αμερικανοί και σοβιετικοί αντιπρόσωποι μιλούν για «ενίσχυση της ευρωπαϊκής ασφάλειας» και για «αφοπλισμό», δίνουν «εγγυήσεις» για την διαφύλαξη της ακεραιότητας των ευρωπαϊκών χωρών, στην καθημερινή πρακτική τους οι δυο υπερδυνάμεις αυξάνουν την στρατιωτική και πολιτική παρουσία στην ευρώπη, ενισχύουν τους επιθετικούς συνασπισμούς του ΝΑΤΟ και του Συμφώνου της Βαρσοβίας, εντείνουν τις στρατιωτικές ασκήσεις και τις κινήσεις των πολεμικών τους στόλων στις θάλασσες και τους ωκεανούς γύρω από την ευρώπη.
Ακριβώς όταν έκλινε η αυλαία της διάσκεψης της ασφάλειας και χτυπούσαν οι φανφάρες για το «ειρηνικό μέλλον» που εξασφαλίζεται στην ευρωπαϊκή ήπειρο, οι ΕΠΑ έστειλαν νέες πυρηνικές γομώσεις στην Βρετανία για τους πυραύλους Κρούς, η δε Σοβιετική Ένωση εγκατέστηνε νέους πυραύλους ΣΣ21 στην Ανατολική Γερμανία και αλλού, ενώ οι δυο πλευρές αύξησαν τις πολεμικές προετοιμασίες και εκκλήσεις τους για αντεκδικητικά μέτρα και αντίμετρα ασκώντας εκβιασμό στους ευρωπαϊκούς λαούς με το φάντασμα ενός πυρηνικού πολέμου.
Αυτή είναι λοιπόν η λεγόμενη «ασφάλεια» των υπερδυνάμεων που προσφέρουν στους ευρωπαϊκούς λαούς. Η «ασφάλεια» των ευρωπυραύλων, των τάνκς και της πυρηνικής τους ομπρέλας προς διαφύλαξη της κηδεμονίας και της ιμπεριαλιστικής σκλαβιάς επί των ευρωπαϊκών λαών .
Η σοσιαλιστική Αλβανία σαν μια ευρωπαϊκή χώρα, ελεύθερη και κυρίαρχη, ενδιαφέρθηκε για την διαφύλαξη της ειρήνης και της ασφάλειας στην ευρώπη και ανησυχεί για τους κινδύνους που απειλούν την ασφάλεια των ευρωπαϊκών λαών.
Η χώρα μας όμως από τις αρχές δεν πήρε μέρος στην συνδιάσκεψη του Ελσίνκι και στο γέννημα της στην συνδιάσκεψη της Μαδρίτης σχετικά με την λεγόμενη «ευρωπαϊκή ασφάλεια» γιατί τις έχει θεωρήσει και τις έχει καταγγείλει σαν φάρσες που σκαρώνονται από τις δυο υπερδυνάμεις για να ενισχύσουν τις αντίστοιχες ζώνες επιρροής στην ευρώπη, να νομιμοποιήσουν και διαιωνίσουν την κυριαρχία τους αυτή. Τα γεγονότα που συνέβηκαν στην ευρώπη και γύρω απ’ αυτή, από την διάσκεψη του Ελσίνκι και μέχρι της Μαδρίτης, έχουν επιβεβαιώσει και δικαιολογήσει απόλυτα την στάση της Αλβανίας.
Τον απατηλό χαρακτήρα της διάσκεψης της Μαδρίτης και την απογοήτευση για τα αποτελέσματα της, τον αισθάνονται και τον έχουν εκφράσει με διάφορες μορφές και πολλά κράτη που συμμετέχουν στην διάσκεψη αυτή, η στάση και η θέληση των οποίων δεν λήφθηκε υπόψη από τους δυο μεγάλους.
Η ευρωπαϊκή ειρήνη και ασφάλεια δεν μπορεί να επιτευχθεί ούτε με δημαγωγικές και θορυβώδικες διασκέψεις, όπως εκείνης της Μαδρίτης και της Γενεύης ή της Βιένης και άλλες σα αυτές, και ούτε από την «καλή θέληση» και «τις εγγυήσεις» ενός ντοκουμέντου με τις υπογραφές των δυο υπερδυνάμεων.
Η ειρήνη και η ασφάλεια και ο πραγματικός αφοπλισμός στην ευρώπη και σ' όλο τον κόσμο είναι έργο των λαών και θα επιτευχθούν με τον ασυμβίβαστο αγώνα τους ενάντια στην φιλοπόλεμη πολιτική των δυο υπερδυνάμεων και των λακέδων τους. Όπως υπογράμμισε ο σύντροφος Ενβέρ Χότζια στο 8ο Συνέδριο του Κόμματος Εργασίας Αλβανίας «μόνο η αποφασιστική εναντίωση στον αμερικάνικο ιμπεριαλισμό και στον σοβιετικό σοσιαλιμπεριαλισμό, η διάλυση των στρατιωτικών συνασπισμών και η απομάκρυνση των ατομικών όπλων και των ξένων στρατευμάτων μπορούν να εξασφαλίσουν την ειρήνη στην ευρώπη.
«ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ», Αρ. Φύλλου 10, Οχτώβρης 1983
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου