ΤΣΕΧΟΣΛΟΒΑΚΙΑ: 15 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΙΣΒΟΛΗ ΤΩΝ ΣΟΒΙΕΤΙΚΩΝ ΣΟΣΙΑΛΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΩΝ

ΤΣΕΧΟΣΛΟΒΑΚΙΑ

15 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΙΣΒΟΛΗ ΤΩΝ ΣΟΒΙΕΤΙΚΩΝ ΣΟΣΙΑΛΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΩΝ

Φέτος συμπληρώνονται 15 χρόνια από την 21η Αυγούστου 1968, μέρα που τα στρατεύματα του επιθετικού στρατιωτικού συμφώνου της Βαρσοβίας , στρατιωτικού οργάνου των Σοβιετικών σοσιαλιμπεριαλιστών, εισέβαλαν και κατέλαβαν την καπιταλιστική Τσεχοσλοβακία.

Οι Σοβιετικοί σοσιαλιμπεριαλιστές και οι λακέδες τους ανά τον κόσμο , ανάμεσα στους οποίους και οι προδοτική ρεβιζιονιστική κλίκα του Φλωράκη στη χώρα μας, ισχυρίστηκαν τότε και ισχυρίζονται ακόμα και σήμερα ότι εισέβαλαν στην Τσεχοσλοβακία για να την «σώσουν από την αντεπανάσταση», για να «σώσουν τις σοσιαλιστικές κατακτήσεις» σ' αυτήν.

Φυσικά πρόκειται για ψέμα. Γιατί στα 1968 τόσο στην Τσεχοσλοβακία όσο και στην Σοβιετική Ένωση και στις άλλες ρεβιζιονιστικές χώρες της Ευρώπης - με εξαίρεση την Λ.Σ.Δ. της Αλβανίας - είχε παλινορθωθεί πλέρια ο καπιταλισμός και επομένως δεν υπήρξαν «σοσιαλιστικές κατακτήσεις» στην Τσεχοσλοβακία που έπρεπε να σωθούν. Πρέπει επίσης να υπογραμμιστεί ότι η αντεπαναστατική ανατροπή πραγματοποιήθηκε πρώτα στην Σοβιετική Ένωση, μετά τον θάνατο του μεγάλου Στάλιν, από την αντεπαναστατική ρεβιζιονιστική κλίκα των Χρουτσώφ, Μπρέζνιεφ και ύστερα επεχτάθηκε και στις υπόλοιπες λαϊκές δημοκρατίες, ανάμεσα στις οποίες και στην Τσεχοσλοβακία. Η κλίκα των Χρουτσώφ Μπρέζνιεφ ήταν αυτή που πρώτη ανέτρεψε και διέλυσε την διχτατορία του προλεταριάτου στην Σοβιετική Ένωση και εγκαθίδρυσε μια άγρια σοσιαλφασιστική διχτατορία και παλινόρθωσε πλέρια τον καπιταλισμό, αυτή ήταν που βοήθησε ύστερα ενεργά στην ανατροπή της λαϊκής εξουσίας και στις άλλες λαϊκές δημοκρατίες, στην εγκαθίδρυση σ' αυτές σοσιαλφασιστικών διχτατοριών και στην πλήρη παλινόρθωση του καπιταλισμού, συμπεριλαμβανομένης και της Τσεχοσλοβακίας.

Η παλινόρθωση του καπιταλισμού στην Σοβιετική Ένωση και στις άλλες ρεβιζιονιστικές χώρες οδήγησε αναπόφευκτα σε πλήρη οικονομική, πολιτική και στρατιωτική εξάρτηση όλων των μικρότερων ρεβιζιονιστικών καπιταλιστικών χωρών από την μεγαλύτερη, πιο ισχυρή οικονομικά πολιτικά και στρατιωτικά, καπιταλιστική Σοβιετική Ένωση.

0 λόγος που εισέβαλαν και κατέλαβαν στρατιωτικά τη Τσεχοσλοβακία οι Σοβιετικοί σοσιαλιμπεριαλιστές ήταν η διαιώνιση της ολόπλευρης εξάρτησης της, ήταν η διατήρηση της ιμπεριαλιστικής τους κυριαρχίας στην Τσεχοσλοβακία γιατί δεν είχαν εμπιστοσύνη στην ρεβιζιονιστική κλίκα του Ντούμπτσεκ που ερωτοτροπούσε με τον Δυτικό ιμπεριαλισμό.

Η βάρβαρη εισβολή και φασιστική κατάληψη της Τσεχοσλοβακίας στα 1968 αποκαλύπτει δυο πράγματα: πρώτο την μετατροπή της Σοβιετικής Ένωσης όχι μόνο σε καπιταλιστική χώρα αλλά σε μεγάλη ιμπεριαλιστική δύναμη και δεύτερο τον επιθετικό χαραχτήρα του στρατιωτικού συμφώνου της Βαρσοβίας και την μετατροπή του σε όργανο του σοβιετικού σοσιαλιμπεριαλισμού.

Οι ρεβιζιονιστές λακέδες των Σοβιετικών σοσιαλιμπεριαλιστών για να δικαιολογήσουν και συγκαλύψουν τη φασιστική κατάληψη της Τσεχοσλοβακίας το 1968, την συγκρίνουν με την απελευθέρωση της Τσεχοσλοβακίας στην περίοδο του Β' παγκόσμιου πολέμου από τον Κόκκινο στρατό του Στάλιν. Όμως πρόκειται για δυο ιστορικά γεγονότα που όχι μόνο καμιά σχέση μεταξύ τους δεν έχουν αλλά και από πλευράς περιεχομένου είναι διαμετρικά αντίθετα. Ο επαναστατικός Κόκκινος στρατός του Στάλιν απελευθέρωσε την Τσεχοσλοβακία από την πανούκλα του Χιτλεροφασισμού και ακριβώς γι' αυτό τον λόγο το προλεταριάτο και ο λαός της Τσεχοσλοβακίας τον υποδέχτηκε με ενθουσιασμό και τιμές, ενώ ο σημερινός στρατός της καπιταλιστικής-ιμπεριαλιστικής Σοβιετικής Ένωσης μπήκε στην Τσεχοσλοβακία για να σκλαβώσει τον Τσεχοσλοβάκικο λαό και γιαυτό έτυχε και ανάλογης «υποδοχής». Έντονες λαϊκές αποδοκιμασίες και διαμαρτυρίες. Τον υποδέχτηκε σαν φασιστικό κατακτητικό στρατό, όπως στην πραγματικότητα είναι. Χαρακτηριστικά είναι ότι ο λαός ζωγράφιζε στα σοβιετικά τανκς τον αγκυλωτό σταυρό των χιτλεροφασιστών.

Στην περίπτωση της Τσεχοσλοβακίας έχουμε κατάληψη μιας μικρής καπιταλιστικής χώρας από μια μεγάλη ιμπεριαλιστική δύναμη, τη Σοβιετική Ένωση.

Όπως είναι γνωστό την εισβολή και κατάληψη της Τσεχοσλοβακίας ακολούθησε ύστερα η φασιστική κατάληψη του Αφγανιστάν και οι ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις της Σοβιετικής Ένωσης στα εσωτερικά των χωρών.

Η στρατιωτική κατάληψη της Τσεχοσλοβακίας και του Αφγανιστάν από τη Σοβιετική Ένωση συνεχίζεται ακόμα και σήμερα.

Οι στρατιωτικές επεμβάσεις του σοβιετικού σοσιαλιμπεριαλισμού δεν διαφέρουν απολύτως σε τίποτε από εκείνες του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού σε διάφορες χώρες του κόσμου.

Σήμερα, όπως έχει τονίσει ο σύντροφος Ενβέρ Χότζια, «οι δυο υπερδυνάμεις, οι Ενωμένες Πολιτείες της Αμερικής και η Σοβιετική Ένωση, είναι οι μεγαλύτερες και οι πιο επικίνδυνες επιθετικές ιμπεριαλιστικές δυνάμεις που γνώρισε η ιστορία».

Για να σχηματίσουν οι κομμουνιστές σωστή εικόνα για το ποιος είναι ο Χούζακ τον οποίο οι σοβιετικοί ρεβιζιονιστές και η κλίκα του Φλωράκη σερβίρουν σαν «κομμουνιστή» αρκούν τα παρακάτω : το κομμουνιστικό κόμμα της Τσεχοσλοβακίας με επικεφαλής τον Κ. Γκότβαλντ τον κριτικάρισε το 1950 για «αστικό εθνικισμό» και στα 1951 τον διέγραψε από μέλος του κόμματος, τον συνέλαβε και τον έκλεισε στην φυλακή. Το 1960 τον έβγαλε από την φυλακή η ρεβιζιονιστική κλίκα του Νοβότνιν και το 1963 τον αποκατέστησε. Αυτό είναι το πορτραίτο του γραμματέα του ρεβιζιονιστικού Τσεχοσλοβάκικου κόμματος.

Σήμερα το προλεταριάτο της Τσεχοσλοβακίας καταπιέζεται άγρια και υποφέρει από διπλή εκμετάλλευση: πρώτο από την εκμετάλλευση της νέας Τσεχοσλοβάκικης αστικής τάξης που βρίσκεται στην εξουσία και δεύτερο από την εκμετάλλευση του σοβιετικού μονοπωλιακού κεφαλαίου.

Το προλεταριάτο της Τσεχοσλοβακίας για να απαλλαγεί από αυτή την διπλή εκμετάλλευση, για να αποτινάξει τον σοσιαλιμπεριαλιστικό και τον καπιταλιστικό ζυγό πρέπει να ιδρύσει το επαναστατικό του κόμμα και να εντείνει την πάλη του για την βίαιη επαναστατική ανατροπή του καπιταλισμού και την συντριβή της ιμπεριαλιστικής εξάρτησης.

«ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ», Αρ. Φύλλου 9, Σεπτέμβρης 1983