Το ζήτημα του σοσιαλισμού κατέχει σήμερα μια από τις πιο κεντρικές θέσεις στην πολιτική και ιδεολογική πάλη που διεξάγεται μεταξύ των μαρξιστών - λενινιστών και των ρεβιζιονιστών όλων των αποχρώσεων (χρουτσωφικών, τιτοϊκών, κινέζων, ευρω-κομμουνιστών).
Θεωρητικά την επιστημονική αντίληψη του σοσιαλισμού τη βρίσκουμε πλέρια και ολοκληρωμένα διατυπωμένη στα έργα των Μαρξ - Ενγκελς - Λένιν - Στάλιν. Πραχτικά ο σοσιαλισμός οικοδομήθηκε για πρώτη φορά στη Σοβιετική Ένωση των Λένιν - Στάλιν (1917 -1953) και σήμερα οικοδομείται με επιτυχία στη ΛΣΔ Αλβανίας, που είναι και η μόνη πραγματικά σοσιαλιστική χώρα στον κόσμο.
Οι ρεβιζιονιστές όλων των αποχρώσεων από τη μια διαστρεβλώνουν κατάφωρα τη μαρξιστική αντίληψη του μαρξισμού και προπαγανδίζουν διάφορες αντιμαρξιστικές αντιλήψεις, που δεν έχουν καμιά σχέση με τον επιστημονικό σοσιαλισμό και από την άλλη διαφημίζουν σαν "σοσιαλισμό" τον καπιταλισμό που υπάρχει στις ρεβιζιονιστικές χώρες (Σοβιετική Ένωση, Γιουγκοσλαβία, Πολωνία, Κίνα κλπ.).
Το ρεβιζιονιστικό "Κ"ΚΕ υπερασπίζεται και θέλει να οικοδομήσει στη χώρα μας το λεγόμενο "υπαρκτό σοσιαλισμό" της σημερινής Σοβιετικής Ένωσης δηλαδή τον παλινορθωμένο καπιταλισμό που κυριαρχεί εκεί.
Οι διάφορες μαοϊκές ρεβιζιονιστικές οργανώσεις και ομάδες υπερασπίζονται τον "κινέζικο σοσιαλισμό". Μερικές απ' αυτές θέλουν να οικοδομήσουν το "σοσιαλισμό" της Κίνας του Μάο Τσε Τουνγκ και του Τενγκ Χσιάο Πινγκ ("ΕΚΚΕ", "ΕΚΚΕ -Μ-Λ ΚΚΕ": "Η ΛΔ Κίνας είναι μια χώρα του σοσιαλισμού", Υλικά του 1ου Ενωτικού Συνεδρίου 1984, σελ. 87), ενώ άλλες όπως το "ΚΚΕ Μ-Λ" ("Προλεταριακή Σημαία"), "ΚΚΕ Μ-Λ" ("Αριστερή Πολιτική") και "Η Κίνηση για την ανασυγκρότηση του μαρξιστικού - λενινιστικού κινήματος" μόνο το "σοσιαλισμό" του Μάο Τσε Τουνγκ δηλαδή τον καπιταλισμό που κυριαρχούσε στην Κίνα την εποχή του. Οι τελευταίες θεωρούν ότι, μετά το θάνατο του Μάο, "παλινορθώθηκε ο καπιταλισμός" (εντελώς πρόσφατα, το Γενάρη αυτού του χρόνου, η "Προλεταριακή Σημαία" μιλάει για "παλινόρθωση του καπιταλισμού" στην Κίνα).
Όμως, όπως απέδειξε ο σύντροφος Ενβέρ Χότζια στο περίφημο έργο του "Ιμπεριαλισμός και Επανάσταση" ο Μάο Τσε Τουνγκ "δεν ήταν μαρξιστής - λενινιστής, μα δημοκράτης, προοδευτικός επαναστάτης, που ήταν για μακρό χρονικό διάστημα επικεφαλής του Κομμουνιστικού Κόμματος Κίνας και έπαιξε σημαντικό ρόλο στην νίκη της κινέζικης δημοκρατικής αντιιμπεριαλιστικής επανάστασης" (σελ. 315) και ακόμα "ότι ο Μάο Τσε Τουνγκ είναι αντιμαρξιστής και η "σκέψη Μάο Τσε Τουνγκ αντιμαρξιστική" (σελ. 316).
Εξαιτίας των αντιμαρξιστικών αντιλήψεων του Μάο Τσε Τουνγκ και του κινέζικου κόμματος η Κίνα δεν ήταν δυνατόν να προχωρήσει και δεν προχώρησε ποτέ στο σοσιαλισμό. Δεν πραγματοποιήθηκε το πέρασμα από την αστικό - δημοκρατική στη σοσιαλιστική επανάσταση. Ο σύντροφος Ενβέρ Χότζια τονίζει: "Το πέρασμα από την αστικό - δημοκρατική επανάσταση στη σοσιαλιστική επανάσταση μπορεί να πραγματοποιηθεί μόνο τότε όταν το προλεταριάτο απομακρύνει αποφασιστικά την αστική τάξη από την εξουσία και την απαλλοτριώνει. Εφόσον στην Κίνα η εργατική τάξη μοίρασε την εξουσία με την αστική τάξη, εφόσον η αστική τάξη διατήρησε τα προνόμιά της, η εξουσία που είχε εγκαθιδρυθεί στην Κίνα, δεν μπορούσε να ήταν εξουσία του προλεταριάτου, συνεπώς και η κινέζικη επανάσταση δεν μπορούσε να εξελιχτεί σε σοσιαλιστική επανάσταση" (σελ. 302 -303). Και παρακάτω: "Στην κινέζικη κοινωνία υπήρχαν και εξακολουθούν να υπάρχουν όχι οικονομικά, πολιτικά, ιδεολογικά και κοινωνικά υπολείμματα του παρελθόντος, μα υπάρχουν εκεί κι οι εκμεταλλεύτριες τάξεις, σαν τάξεις οι οποίες έμειναν και εξακολουθούν να μένουν στην εξουσία. Η αστική τάξη όχι μόνο εξακολουθεί να υπάρχει, μα και επωφελείται από τα εισοδήματα των περιουσιών που είχε" (σελ. 305)
Το άρθρο του συντρόφου TOMOR CERΟVA, που αναδημοσιεύουμε στο ένθετο από το περιοδικό "Αλβανία Σήμερα" No 2/1980 αναλύει τις σχέσεις παραγωγής στην Κίνα την εποχή του Μάο Τσε Τουνγκ και δείχνει καθαρά και πειστικά, ότι αυτές δεν ήταν σοσιαλιστικές αλλά καπιταλιστικές, δείχνει ότι ο δρόμος ανάπτυξης της κινέζικης οικονομίας, μετά το 1949 ως τα σήμερα, τόσο στη βιομηχανία όσο και στη γεωργία ήταν μόνιμα δρόμος καπιταλιστικής ανάπτυξης.
Επομένως δεν μπορεί να μιλά κανείς για ύπαρξη σοσιαλισμού και για διχτατορία του προλεταριάτου στην Κίνα στα χρόνια του Μάο και για "παλινόρθωση του καπιταλισμού" μετά το θάνατο του, όπως κάνουν οι μαοϊκοί ρεβιζιονιστές του "ΚΚΕ Μ-Λ" ("Προλεταριακή Σημαία"), "ΚΚΕ Μ-Λ" ("Αριστερή Πολιτική") και της "Κίνησης για την ανασυγκρότηση του μαρξιστικού - λενινιστικού κινήματος" τη στιγμή που στην Κίνα δεν οικοδομήθηκε ποτέ ο σοσιαλισμός.
Ο καπιταλισμός που κυριαρχούσε στην Κίνα την εποχή του Μάο και κυριαρχεί και σήμερα εκεί δεν έχει και δεν μπορεί να έχει καμιά σχέση με το σοσιαλισμό που οικοδομούνταν στη Σοβιετική Ένωση των Λένιν - Στάλιν και που μετά το θάνατο του Στάλιν καταργήθηκε από τους χρουτσωφικούς ρεβιζιονιστές. Οι μαοϊκοί ρεβιζιονιστές υπερασπιζόμενοι το "σοσιαλισμό" της Κίνας της εποχής του Μάο δηλαδή τον καπιταλισμό, δεν μπορεί παρά να απορρίπτουν το σοσιαλισμό που οικοδομούνταν στη Σοβιετική Ένωση των Λένιν - Στάλιν και οικοδομείται σήμερα στη ΛΣΔ Αλβανίας σύμφωνα με τα διδάγματα των Μαρξ - Ενγκελς - Λένιν - Στάλιν.
Αυτοί ευρισκόμενοι σε πλήρη αδυναμία να αναφερθούν στις σχέσεις παραγωγής, στις σχέσεις ιδιοχτησίας, στις σχέσεις διανομής που είναι σοσιαλιστικές, στις ταξικές σχέσεις και στο πια τάξη βρίσκεται στην εξουσία και στη διχτατορία του προλεταριάτου, που δεν τολμούν να αμφισβητήσουν ανοιχτά την ύπαρξη του σοσιαλισμού στην Αλβανία, προτιμούν ή να σιωπούν ή να καταφεύγουν σε διάφορες συκοφαντίες του τύπου: "χωρίς αμφιβολία, η εφαρμογή από το ΚΕΑ μιας συμφιλιωτικής - οπορτουνιστικής πολιτικής απέναντι στο σοβιετικό σοσιαλιμπεριαλισμό νοθεύει την υπόθεση του σοσιαλισμού" («Θέσεις για το ιδρυτικό συνέδριο της "Κίνησης για την ανασυγκρότηση του μαρξιστικού-λενινιστικού κινήματος"», σελ. 127, Αθήνα 1984), "Τώρα μάλιστα που μια προσέγγιση της μεταχοτζικής ηγεσίας της Αλβανίας και της ΕΣΣΔ είναι πολύ πιθανή όσο και η χρησιμοποίηση των παλιών ναυτικών βάσεων του σοβιετικού στόλου στη χώρα αυτή" ("Αριστερή Πολιτική", 15 Δεκέμβρη 1984) ή του "ΚΚΕ Μ-Λ" ("Προλεταριακή Σημαία") που καταφεύγει στα αδελφά του μαοϊκά ρεβιζιονιστικά κόμματα για να συκοφαντήσει το ΚΕΑ και τη ΛΣΔ Αλβανίας.
Οι μαοϊκοί ρεβιζιονιστές της χώρας μας αδυνατώντας να αναλύσουν την οικονομικο-κοινωνική κατάσταση της Αλβανίας έχουν μεταμορφωθεί σε Πυθίες που προλέγουν το μέλλον του σοσιαλισμού στην Αλβανία, που οι ίδιοι σήμερα τον απορρίπτουν και τον καταπολεμούν.
Η πάλη των μαρξιστών - λενινιστών ενάντια στις αντιμαρξιστικές αντιλήψεις των σύγχρονων ρεβιζιονιστών για το σοσιαλισμό πρέπει να συνδέεται πάντα στενά με την υπεράσπιση του επιστημονικού σοσιαλισμού των Μαρξ - Ενγκελς - Λένιν - Στάλιν και την πραχτική οικοδόμησή του στη Σοβιετική Ένωση των Λένιν - Στάλιν και την οικοδόμησή του σήμερα στην Αλβανία. Πρέπει να συνδέεται πάντα με τη συνεπή υπεράσπιση και την προβολή του σοσιαλισμού της ΛΣΔ Αλβανίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου