ΙΣΧΥΡΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΕΡΓΑΤΕΣ ΤΗΣ "ΧΙΟΥΝΤΑΪ" ΣΤΗΝ ΕΠΙΘΕΣΗ ΤΗΣ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ

ΝΟΤΙΑ ΚΟΡΕΑ
ΙΣΧΥΡΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΕΡΓΑΤΕΣ ΤΗΣ "ΧΙΟΥΝΤΑΪ"  ΣΤΗΝ ΕΠΙΘΕΣΗ ΤΗΣ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ

Αυτοσχέδια κανόνια, για να αντιμετωπίσουν την επίθεση της αστυνομίας, επιδεικνύουν οι εργάτες της "Χιουντάι"

Καμιά αστική προπαγάνδα, από όπου κι αν προέρχεται, όσο και αν προσπαθεί να ωραιοποιήτει τον καπιταλισμό δεν θα τα καταφέρει. Αυτό αποδεικνύεται για μια ακόμα φορά όσο και αν τα αστικά μέσα μαζικής ενημέρωσης προσπαθούν για το αντίθετο.

Το νοτιο - κορεάτικο "θαύμα", στηριζόμενο και αυτό στην εκμετάλλευση και καταπίεση της εργατικής  τάξης, άρχισε να απογυμνώνεται από την αντίσταση της εργατικής τάξης και γενικότερα του κορεάτικου λαού.

Η εκμετάλλευση και η καταπίεση που γεννά το πλούτη και την καλοπέραση για τους καπιταλιστές δέχθηκε ένα ακόμα χτύπημα από τους εργάτες της "Χιουντάϊ" στην πόλη Ουλσάν, πού βρίσκεται 320 χιλιόμετρα Νότιο Ανατολικά τις Σεούλ. Με αυτοσχέδια κανόνια και βόμβες μολότοφ απάντησαν στην επίθεση των 10 χιλιάδων αστυνομικών οι εργάτες της.

Τα γεγονότα άρχισαν μετά την κατάληψη των ναυπηγείων της "Χιουντάι" από 10  χιλιάδες απεργούς εργάτες, ζητώντας την απελευθέρωση ηγετικών στελεχών του εργατικού τους συνδικάτου. Στη συνέχεια, μετά την επίθεση της αστυνομίας, οι εργάτες άρχισαν "κλεφτοπόλεμο" με τις ειδικές δυνάμεις της αστυνομίας, παραλύοντας την εμπορική κίνηση στο λιμάνι του Ουλσάν.

Τις επόμενες μέρες και ειδικά την Πρωτομαγιά χιλιάδες εργάτες εκσφεδονίζοντας εμπρηστικές βόμβες, πέτρες και μεταλλικούς σωλήνες πήραν μέρος σε εκδηλώσεις διαμαρτυρίας στους δρόμους της πόλης Ουλσάν, δείχνοντας τον ταξικό αγωνιστικό χαραχτήρα της Πρωτομαγιάς σ αντίθεση με την αλλοίωση του χαραχτήρα της που προσπαθούσαν να δώσουν σι αστοί ται οι ρεβιζιονιστές.

Ακολούθησαν εκατοντάδες συλλήψεις εργατών, τραυματισμοί και εκδόθηκαν εντάλματα για 6 συνδικαλιστές ηγέτες.

Τις προηγούμενες μέρες εργάτες άλλων εργοστασίων της "Χιουντάι" κατέβηκαν σε απεργία συμπαράστασης στους συναδέλφους τους. Από την πρώτη στιγμή στο πλευρό των εργατών βρέθηκαν και οι σπουδαστές που κατάγγειλαν την επιδρομή της αστυνομίας στα ναυπηγεία της "Χιουντάϊ" με διαδηλώσεις, που χαραχτηρίστηκαν από βία καθώς οι σπουδαστές βρέθηκαν αντιμέτωποι με την αστυνομία. Η αστυνομία σε πολλές βιομηχανικές πόλεις τέθηκε σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης. Με ανακοίνωσή της η νοτιο-κορεάτικη φασιστική κυβέρνηση -τόνισε ότι "κινδυνεύει η επιβίωση της εθνικής οικονομίας, δείχνοντας έτσι έντρομα την ανησυχία της.

Από την αρχή του αγώνα τους οι εργάτες της "Χιουντάι" με υψωμένες και σφιγμένες τις γροθιές τους φώναζαν "κάτω ο Ρο Τάε Βου".

Τις επόμενες μέρες, οι εργάτες της βιομηχανίας ανταλλακτικών αυτοκινήτων "Τουγίλ" κατέβηκαν σε απεργία διαμαρτυρίας και συμπαράστασης στους εργάτες της "Χιουντάϊ".

Ανάμεσά τους και ο εργάτης Κιμ Γιούνγκ Ιλ που αυτοπυρπολήθηκε. Σε σημείωμα που άφησε διαμαρτύρονταν για τη σκληρή ζωη και την παρακολούθηση της συνδικαλιστικής τους δράσης.

Η πάλη των εργατών της Ουλσάν αποτελεί για την Παγκόσμια εργατική τάξη παράδειγμα αντίστασης προς μίμηση στους ταξικούς της αγώνες καθώς δείχνουν και την αλληλεγγύη που πρέπει να εκδηλώνουν οι εργάτες στην ταξική τους πάλη.

"ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ", αρ. φυλ. 99, Ιούνης 1990, σελ. 10

ΕΞΩΤΕΡΙΚΑ ΧΡΕΗ ΤΩΝ ΡΕΒΙΖΙΟΝΙΣΤΙΚΩΝ ΧΩΡΩΝ

Το εξωτερικό χρέος των ρεβιζιονιστικών χωρών απέναντι στις καπιταλιστικές χώρες ξεπέρασε τα 110 δισεκατομμύρια δολλάρια.

Ανάμεσα στις χώρες της ΚΟΜΕΚΟΝ η Πολωνία έχει το μεγαλύτερο εξωτερικό χρέος, που ξεπέρασε τα 39 δισ. εκ. και τώρα πλησιάζει τα 40 δισεκατομμύρια δολλάρια.

Το εξωτερικό χρέος της Σοβιετικής Ένωσης προς τις δυτικές καπιταλιστικές χώρες, στο τέλος του περασμένου χρόνου, ξεπέρασε τα 38 δισεκατομμύρια δολλάρια. Το εξωτερικό της χρέος αυξήθηκε έτσι κατά τρεις περίπου φορές σε σχέση με το 1984 που ήταν 11 δισεκατομμύρια δολλάρια.

ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ, Απρίλης 1988, σελ. 8

Η ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΤΟΥ ΓΚΟΡΜΠΑΤΣΩΦ ΣΤΗ ΓΙΟΥΓΚΟΣΛΑΒΙΑ ΚΑΙ Η "ΦΙΛΕΙΡΗΝΙΚΗ" ΡΗΤΟΡΙΚΗ

ΕΣΣΔ - ΓΙΟΥΓΚΟΣΛΑΒΙΑ

"Ζέρι ι Πόπουλιτ" 18.3.1988

Η ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΤΟΥ ΓΚΟΡΜΠΑΤΣΩΦ ΣΤΗ ΓΙΟΥΓΚΟΣΛΑΒΙΑ ΚΑΙ Η "ΦΙΛΕΙΡΗΝΙΚΗ" ΡΗΤΟΡΙΚΗ

Ο γενικός γραμματέας του "Κομμουνιστικού" Κόμματος της Σοβιετικής Ένωσης Μιχαήλ Γκορμπατσώφ τερμάτισε την 5νθήμερη επίσκεψή του στη Γιουγκοσλαβία, στη διάρκεια της οποίας είχε εντατικές συνομιλίες με τους γιουγκοσλάβους ηγέτες και, εκτός των άλλων, υπέγραψαν μια γιουγκοσλαβο -σοβιετική διακήρυξη, όμοια με εκείνη που είχαν υπογράψει ο Χρουτσώφ και ο Τίτο πριν από 30 και πλέον χρόνια.

Από τις πρώτες στιγμές που βρέθηκε στο γιουγκοσλάβικο έδαφος και από τις πρώτες δηλώσεις του ο γενικός γραμματέας του σοβιετικού κόμματος τόνισε επανειλημμένως, ότι η επίσκεψή του γίνεται σε συνέχεια των επισκέψεων του Χρουτσώφ και του Μπρέζνιεφ.

Στο λόγο του, στις 16 Μάρτη, στη Βουλή της Γιουγκοσλαβίας δήλωσε, ότι εκτιμάει το ρόλο και το βάθος της σκέψης των ηγετών πού σύνταξαν τη διακήρυξη του Βελιγραδίου του 1955 και τη διακήρυξη της Μόσχας το 1956, οι οποίες, ως γνωστόν, σημείωσαν την οριστική και δημόσια συμφιλίωση μεταξύ των χρουτσωφικών και των γιουγκοσλάβων ρεβιζιονιστών.

Έτσι, όπως κάποτε ο Χρουτσώφ, και ο Γκορμπατσώφ χαραχτήρισε την Ένωση Γιουγκοσλάβων "Κομμουνιστών" και τη Γιουγκοσλαβία "συντρόφους κοινών ιδανικών" και την κατάθεση στον τάφο του Τίτο την χαραχτήρισε όχι μόνο ως σεβασμό και προσωπική υποχρέωσή τον προς τον πρώην ηγέτη της Ένωσης Γιουγκοσλάβων "Κομμουνιστών", αλλά και σαν υποχρέωση του σοβιετικού κόμματος προς τον Τίτο.

Ο Γκορμπατσώφ δε διευκρίνισε περί τι είδους σοβιετικής υποχρέωσης πρόκειται. Αλλά για κάθε άνθρωπο που γνωρίζει την ιστορία των σχέσεων μεταξύ της Σοβιετικής Ένωσης και της Γιουγκοσλαβίας, μετά το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, είναι ξεκάθαρο, ότι συνδέεται με την υποστήριξη προς το Χρουτσώφ στην αντεπαναστατική διαδικασία της παλινόρθωσης του καπιταλισμού στη Σοβιετική Ένωση, στις επιθέσεις και τη δυσφημισπκή εκστρατεία του ενάντια στο Στάλιν και στην προσέγγιση με τον αμερικάνικο ιμπεριαλισμό. Και για να εξοφλήσει αυτό το χρέος ο Γκορμπατσώφ το βρίσκει εύλογο να επιτεθεί από το Βελιγράδι ενάντια στο Στάλιν και στο Ινφόρμ Μπυρό (Γραφείο Πληροφοριών),για το ξεσκέπασμα που έκαναν, πριν από 40 χρόνια, στο γιουγκοσλάβικο ρεβιζιονισμό.

Ο σημερινός ηγέτης του Κρεμλίνο επιβεβαιώνει κατ αυτόν τον τρόπο, για άλλη μια φορά δημόσια, ότι βαδίζει στον ίδιο ρεβιζιονιστικό και αντιμαρξιστικό δρόμο όπως ο Χρουτσόφ και ότι η "περεστρόϊκα", η οποία δεν είναι αναδόμηση τού σοσιαλιστικού, αλλά του καπιταλιστικού συστήματος που παλινορθώθηκε στη Σοβιετική Ένωση, έχει την ίδια ιδεολογική βάση με τις μεταρρυθμίσεις, που ανέλαβαν στο παρελθόν οι "πατέρες" τον σύγχρονου ρεβιζιονισμού.

Οι ιστορικές στιγμές των σοβιετο - γιουγκοσλάβικων σχέσεων, μετά το 1948 και σε συνέχεια, στις οποίες αναφέρθηκαν τόσο πολύ αυτές τις μέρες στο Βελιγράδι ρίχνουν φως και στο χαραχτήρα και στο περιεχόμενο των σημερινών σχέσεων. Έγινε λόγος για "νέες ποιοτικά σχέσεις", για "καινούργια ποιοτικά επίπεδα και φάσεις" μεταξύ της Γιουγκοσλαβίας και της Σοβιετικής Ένωσης, συμπεριλαμβανομένων εδώ των ιδεολογικών, πολιτικών, κομματικών, κρατικών, οικονομικών, πνευματικών και άλλων σχέσεων. "Στις σχέσεις μας με τη Γιουγκοσλαβία", τόνισε ο σοβιετικός ηγέτης, "εμείς είμαστε πρόθυμοι να προχωρήσουμε τόσο μακριά όσο θα επιθυμούσε η γιουγκοσλάβικη ηγεσία".

Η δήλωση ταυ Γκορμπατσώφ, στο τέλος των συνομιλιών με τον Μωϊσώφ, ότι η Σοβιετική Ένωση και η Γιουγκοσλαβία εκτιμούν κατά τον ίδιο τρόπο το σημερινό κόσμο και ότι οι πολιτικές τους στο διεθνή στίβο ταυτίζονται, μήπως εκφράζει άραγε μια νέα τοποθέτηση στη διεθνή δραστηριότητα της Γιουγκοσλαβίας; Αυτή είναι μια ερώτηση, στην οποία θα δώσει απάντηση ο χρόνος.

Όπως και αναμένονταν ο Γκορμπατσώφ, κατά τη διάρκεια της επίσκεψής του στη Γιουγκοσλαβία, αναφέρθηκε εκτεταμένα στην "περεστρόϊκα". Και οι γιουγκοσλάβοι. ανέπτυξαν σ αυτόν την πρακτική της "αυτοδιαχείρισης". Το τι θα φέρει η "περεστρόϊκα" κα η "διαφάνεια" ακόμα δεν είναι γνωστό. Αλλά τι έφερε η "αυτοδιαχείριση" στη Γιουγκοσλαβία, αυτό σήμερα το ξέρουν όλοι.

Οι οικοδεσπότες του Γκορμπατσώφ έδωσαν μεγαλύτερη έμφαση απ αυτόν στην αναλογία μεταξύ "περεστρόικας" και "αυτοδιαχείρισης". Όπως φαίνεται, αυτό το έκαναν για να αποδείξουν τη συγγένεια μεταξύ τους, αλλά και για να ανεβάσουν, κατά κάποιο τρόπο, την αξία της "αυτοδιαχείρισης", την οποία σήμερα στη Γιουγκοσλαβία την επικρίνουν σαν ένα από τα αίτια της κρίσης στην οικονομία, για τα μεγάλα χρέη και την ανεργία, ακόμα και για την εθνική κρίση.

Η γιουγκοσλάβικη προπαγάνδα προσπαθεί να εκμεταλλευτεί την επίσκεψη του Γκορμπατσώφ για να ανεβάσει την αξία της, παρουσιάζοντάς την υπό εντελώς "θετικό πρίσμα". Φυσικά, το κάθε κράτος έχει το δικαίωμα να επιλέξει και να αποφασίζει μόνο του για τις συμμαχίες και τις φιλίες. Όταν πρόκειται όμως για τις δύο υπερδυνάμεις, τις ΕΠΑ και τη Σοβιετική Ένωσή, οι οποίες είναι οι κυριότεροι παράγοντες των εντάσεων και των διεθνών διενέξεων, τα πράγματα τότε αλλάζουν.

Η Σοβιετική Ένωση έχει μεγάλα ιμπεριαλιστικά συμφέροντα όχι μόνο στα Βαλκάνια, αλλά σ όλο τον κόσμο και αναζητά συνεχώς και μέσα για την υλοποίηση αυτών των συμφερόντων. Γι αυτό και η ανάμιξη των υπερδυνάμεων στις υποθέσεις των Βαλκανίων, υπό οποιαδήποτε μορφή, δεν είναι καλός οιωνός. Οσο πιο μακριά διατηρηθούν οι εξωβαλκανικοί παράγοντες, όσο πιο μακριά κρατηθούν οι υπερδυνάμεις από τα Βαλκάνια, τόσο το καλύτερο για τη λευτεριά την ανεξαρτησία, τη φιλία και τη συνεργασία στη χερσόνησο.

Κάθε προώθηση και ενέργεια της σοβιετικής πολιτικής στα Βαλκάνια δεν είναι αποσπασμένη από τη γενική ιμπεριαλιστική στρατηγική της Σοβιετικής Ένωσης στην ευρωπαϊκή ήπειρο και σ όλο τον κόσμο. Μέσα σ αυτά τα πλαίσια, οι ενέργειες αυτές είναι με συνέπειες και συνοδεύονται με εντάσεις και όχι μόνο στο βαλκανικό χώρο.

Οι ρητορίες και οι "φιλειρηνικές" ετικέττες του Γκορμπατσώφ, όσο "όμορφες' και "δυναμικές" και αν είναι, δεν ενισχύουν την ειρήνη σε καμιά περιοχή, επομένως ούτε και καθησυχάζουν τη βαλκανική, ευρωπαϊκή, είτε και τη διεθνή κοινή γνώμη.

ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ, Απρίλης 1988, σελ. 8

ΕΠΙΘΕΣΕΙΣ ΤΩΝ ΑΦΓΑΝΩΝ ΠΑΤΡΙΩΤΩΝ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΑ ΣΟΒΙΕΤΙΚΑ ΚΑΤΑΧΤΗΤΙΚΑ ΣΤΡΑΤΕΥΜΑΤΑ

Ρ.Σ. ΤΙΡΑΝΩΝ (2.8.86) - Τις τελευταίες μέρες, οι αφγανικές πατριωτικές δυνάμεις χτύπησαν θέσεις του εχθρού ανατολικά της πόλης Χιράτ με αποτέλεσμα να σκοτωθούν 11 σοβιετικοί στρατιώτες και μισθοφόροι και να αιχμαλωτισθούν 20.

Στη διάρκεια μιας άλλης επίθεσης ενάντια σε σοβιετική μονάδα τεθωρακισμένων δυτικά αυτής της πόλης οι πατριώτες εξόντωσαν 24 σοβιετικούς τανκίστες και κατέστρεψαν 8 τάνκς. Ανακοινώθηκε επίσης, ότι οι μαχητές της αφγανικής αντίστασης χτύπησαν προ ημερών την έδρα του αφγανικού Κεντρικού Πρακτορείου Πληροφοριών στην Καμπούλ, με αποτέλεσμα να σκοτωθούν 29 πράχτορες, να τραυματιστούν 8 άλλοι και να προξενηθούν σοβαρές ζημιές στα κτίριο.

Σαν αντίποινα για τις βαριές απώλειες που είχαν τελευταία οι σοβιετικοί καταχτητές ανέλαβαν τρομοκρατική επιχείρηση στις περιοχές που δρουν οι απελευθερωτικές δυνάμεις. Μπήκαν στο Σουλατάν, περιοχή περί τα 100 χιλιόμετρα Βόρειο-Ανατολικά της πόλης Τζελαλαμπάτ, και σφάγιασαν βάρβαρα περίπου 150 χωρικούς και τραυμάτισαν πολλούς άλλους. Εκαντοντάδες οικογένειες αναγκάστηκαν να φύγουν από τα χωριά αυτά για να γλυτώσουν από το εγκληματικό χέρι των καταχτητών.

Εφημερίδα ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ, Αύγουστους 1986, σελ. 7