Αναδημοσίευση από την εφημερίδα «ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ», Όργανο της Οργάνωσης των Κομμουνιστών Μαρξιστών - Λενινιστών Ελλάδας, Χρόνος 3, Αριθ. Φύλλου 3, Μάρτης 1984
ΟΙ ΣΥΚΟΦΑΝΤΙΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΕΠΙΘΕΣΕΙΣ ΤΟΝ ΕΧΘΡΩΝ ΔΕ ΦΟΒΙΖΟΥΝ ΚΑΙ ΔΕΝ ΚΛΟΝΙΖΟΥΝ ΤΟΝ ΑΛΒΑΝΙΚΟ ΛΑΟ
Άρθρο της «Ζέρι ι Πόπουλιτ» - 1 Μάρτη 1984
Μάρτης 1984
Τον τελευταίο καιρό η αντιαλβανική αντίδραση σε μερικές γειτονικές χώρες έχει αναλάβει μια πλατιά εκστρατεία επιθέσεων και συκοφαντιών ενάντια στη σοσιαλιστική Αλβανία. Εν χορό ο Βορειοηπειρωτικός Σύλλογος, οι σέρβοι σωβινιστές και ο Πάπας της Ρώμης αυτή τη φορά σήκωσαν τις σάλπιγγες και φωνάζουν για τα «ανθρώπινα δικαιώματα» στην Αλβανία ότι τάχα δεν τα σέβονται, για τη θρησκεία που δεν επιτρέπεται να ασκείται, για την ειρήνη στα Βαλκάνια που την απειλεί, τάχα, η χώρα μας κλπ.
Αυτή η εχθρική εκστρατεία φαίνεται ότι διεξάγεται σύμφωνα με ένα σενάριο που προετοιμάστηκε με φροντίδα και με έναν σκηνοθέτη που έχει διαλέγει με το δάχτυλο τους ηθοποιούς. Τα νήματα που έθεσαν σε κίνηση αυτό το αντιαλβανικό τρίγωνο, φαίνεται καθαρά ότι ξεκινούν από την Ουάσιγκτον, από την CΙΑ και άλλα ειδικευμένα επιτελεία για πάλη ενάντια στο σοσιαλισμό και στις φιλελεύθερες χώρες. Οι τωρινές επιθέσεις και οι συνδυασμένες συκοφαντίες των μεγαλοσέρβων σωβινιστών, της βορειοηπειρωτικής αντίδρασης και του Πάπα της Ρώμης, που διευθύνονται από τους αμερικάνους ιμπεριαλιστές, γίνονται γιατί δεν αρέσει σ' αυτούς η ύπαρξη και η ανάπτυξη της σοσιαλιστικής Αλβανίας, που οικοδομεί με επιτυχία και με τις δυνάμεις της το σοσιαλισμό. Γίνονται γιατί δεν αρέσει σ' αυτούς η ανεξάρτητη και επαναστατική πολιτική της Λαϊκής Σοσιαλιστικής Δημοκρατίας της Αλβανίας, που ξεσκεπάζει τον αμερικάνικο ιμπεριαλισμό, το σοβιετικό σοσιαλιμπεριαλισμό, την αστική τάξη και το φασισμό, που υπερασπίζει τα συμφέροντα του λαού της και των άλλων λαών τον κόσμου.
Τη χορωδία της αντιαλβανικής αντίδρασης την οργανώνουν εκείνοι στους οποίους, επίσης, δε συμφέρει η συνεπής πολιτική αρχών καλής γειτονίας που ακολουθεί η χώρα μας, η εποικοδομητική στάση της Αλβανίας σαν παράγοντας πραγματικής ειρήνης και σταθερότητας στα Βαλκάνια.
Ο αλβανικός λαός καταδικάζει αποφασιστικά αυτή την εχθρική εκστρατεία και την καταγγέλλει μπροστά σ' όλη την παγκόσμια κοινή γνώμη, σαν μια επικίνδυνη συνωμοσία, που δε στέφεται μόνο ενάντια στο χώρα μας, αλλά και αποσκοπεί να ζωογονήσει το πνεύμα της έντασης, της εχθρότητας και της αντιπαράθεσης ανάμεσα ατούς λαούς των Βαλκανίων, να κάνει ξανά τη χερσόνησο μας μπαρουταποθήκη και ανοιχτό πεδίο για την επέμβαση των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων.
Πολύ φαρμάκι ξερνάει τώρα ενάντια στη χώρα μας η ελληνική αντίδραση, που έχει γίνει πολύ θορυβώδικη και προκλητική.
Ενάντια στους πραγματικούς πόθους του ελληνικού λαού και προκαλώντας τον ανοιχτά, ενάντια στα καλά αποτελέσματα που έχουν σημειωθεί στην ανάπτυξη των σχέσεων ανάμεσα στις δύο χώρες, η ελληνική αντίδραση προσπαθεί να ζωογονήσει ένα χρεωκοπημένο και ανύπαρκτο πρόβλημα, το πρόβλημα της λεγόμενης Βορείου Ηπείρου. Στις προσπάθειες να δημιουργήσει στη χώρα αντιαλβανικό πνεύμα, ο ελληνικός τύπος της δεξιάς διέθεσε τις σελίδες του στους γνωστούς υπερσωβινιστές στους επαγγελματίες προβοκάτορες και σ' όλα τα κατακάθια της ελληνικής κοινωνίας. Οι έλληνες αντιδραστικοί σωβινιστές έκαμαν και προκλητικές διαδηλώσεις μπροστά στην πρεσβεία μας στην Αθήνα και με τις αλήτικες ενέργειες τους εμπόδισαν την ομαλή συνέχιση της δουλειάς της.
Οι αντιαλβανικές διαδηλώσεις στην Αθήνα και οι προκλήσεις ενάντια στην πρεσβεία μας, όπως έγινε πλατιά γνωστό από τον ελληνικό τύπο, άρχισαν ακριβώς υστέρα από την επιστροφή από τις Ενωμένες Πολιτείες της Αμερικής, του κακόφημου παπά Σεβαστιανού με δύο αλβανούς φυγάδες, όπου είχαν συναντήσεις και συνομιλίες με διάφορους αμερικάνους παράγοντες ειδικευμένους στα βαλκανικά ζητήματα και που είχαν εξασφαλίσει βοήθειες και υποστήριξη για την ποταπή αντιαλβανική δράση. Γεγονός είναι ότι ύστερα από τη δήλωση του προέδρου μιας υποεπιτροπής της αμερικάνικης Γερουσίας ότι «σε στενή συνεργασία με την κυβέρνηση του Ρήγκαν θα αναληφθούν οι αναγκαίες ενέργειες» για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων του ανθρώπου και της θρησκείας στην Αλβανία, αμέσως όλη η αντιαλβανική αντίδραση τέθηκε σε κίνηση.
Σύμφωνα με τις εντολές που πάρθηκαν, η ελληνική αντίδραση, έβαλε στο επίκεντρο της εκστρατείας της ενάντια στη χώρα μας την Ελληνική μειονότητα στην Αλβανία, που τάχα καταπιέζεται και καταδιώκεται.
Όμως, η Ελληνική μειονότητα στην Αλβανία δεν έχει ανάγκη για προστασία ούτε από την Αθήνα και ούτε από την Ουάσιγκτον. Τις τύχες της τις έχει αποφασίσει μόνη της σε πλέρια λευτεριά και κυριαρχία, τις έχει αποφασίσει με τη λαϊκή επανάσταση, όταν μαζί με τα αδέρφια της, τους Αλβανούς, αγωνίστηκε για την εξάλειψη της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης και της εθνικής καταπίεσης. Τα δικαιώματα που κατάχτησε σ' αυτή την επανάσταση τα έχει κατοχυρώσει το Σύνταγμα της Λαϊκής Σοσιαλιστικής Δημοκρατίας της Αλβανίας, τα έχει εξασφαλίσει η νέα σοσιαλιστική ζωή, που την οικοδομεί με τα χέρια της.
Οι μειονοτικοί δεν έχουν ούτε λιγότερα και ούτε περισσότερα δικαιώματα από τους Αλβανούς. Έχουν τα ίδια δικαιώματα και καθήκοντα απέναντι στη χώρα και στην κοινωνία, απολαβαίνουν το ίδιο τους καρπούς του σοσιαλισμού και αγωνίζονται το ίδιο με εμπιστοσύνη και αυταπάρνηση για την εξασφάλιση του μέλλοντος τους.
Οι νίκες που σημείωσε, οι συνθήκες που δημιούργησε στη μειονότητα ο σοσιαλισμός, τώρα πια είναι γνωστές απ' όλο τον κόσμο. Οι περιοχές όπου κατοικούν οι μειονοτικοί είναι ανοιχτές και εκεί έχουν πάει και συνομιλήσει διάφοροι ξένοι που έχουν επισκεφτεί τη χώρα μας. Οι περισσότεροι ήταν Έλληνες, οι οποίοι είχαν τη δυνατότητα να ιδούν ο,τι ήθελαν και να συνομιλήσουν με οποίον ήθελαν. Με καμιά σπάνια εξαίρεση, κανενός που έχει έρθει προετοιμασμένος και με κακό σκοπό όλοι έχουν αναφέρει τις μεγάλες πρόοδες της μειονότητας, έχουν μαρτυρήσει για τη δίκαιη λύση των προβλημάτων, έχουν επιβεβαιώσει με συγκεκριμένες αποδείξεις από την καθημερινή ζωή πόσο αβάσιμη, σκόπιμη και προκλητική είναι εκείνη η προπαγάνδα που κάνει η ελληνική αντίδραση για τη λεγόμενη Βόρειο Ήπειρο. Υπουργοί διαφόρων ελληνικών κυβερνήσεων, διπλωμάτες και ανώτεροι κρατικοί λειτουργοί, συγγραφείς και δημοσιολόγοι, τουρίστες και απλοί επισκέφτες έγραψαν μ' αυτό το πνεύμα στον ελληνικό τύπο και μίλησαν σε δημόσιες συγκεντρώσεις.
«Σήμερα η Αλβανία, - έχει δηλώσει ο υπουργός, Ακριτίδης, στην ελληνική βουλή, στη 1 Μάρτη 1982, ύστερα από επίσκεψη που έκανε στην Αλβανία και στις περιοχές που κατοικούν οι έλληνες μειονοτικοί - υπερασπίζει συνταγματικά τα συμφέροντα των μειονοτικών και δεν τους παρέχει λιγότερα δικαιώματα από εκείνα που χαίρει ο αλβανικός λαός. Εκδίδεται η εφημερίδα της Ελληνικής μειονότητας στην ελληνική γλώσσα και λειτουργούν τετράχρονα και οχτάχρονα ελληνικά σχολεία, καθώς και σχολή για την κατάρτιση δασκάλων για την κατώτερη παιδεία».
Γι' αυτό, τα λόγια του έλληνα πρωθυπουργού Παπανδρέου στα Γιάννενα, όπου δήλωσε ότι «οι Έλληνες που ζουν στην Αλβανία βρίσκονται σε δύσκολη κατάσταση και ότι η ελληνική κυβέρνηση θα αγωνιστεί για τα προσωπικά τους δικαιώματα» είναι τόσο περίεργα όσο και άτοπα. Οι λόγοι που υποκίνησαν τον κύριο Παπανδρέου να βγει στο κοινό με μια τέτοια δήλωση, που αποτελεί επέμβαση στις εσωτερικές υποθέσεις ενός γειτονικού κράτους, μπορεί να είναι διάφοροι, όμως σε κάθε περίπτωση είναι χωρίς καμιά βάση.
Όπως και να είναι η αντιαλβανική εκστρατεία της ελληνικής αντίδρασης, που κλιμακώνεται, αντιτίθεται ανοιχτά με τις πολιτικές δηλώσεις της ελληνικής κυβέρνησης, ότι προδιατίθεται και επιθυμεί την αποκατάσταση φιλικών σχέσεων με τις γειτονικές χώρες, την επίτευξη μιας ολόπλευρης συνεργασίας με τις βαλκανικές χώρες, τη λήψη κάθε μέτρου που θα συνέβαλε στην ενίσχυση της ειρήνης και της ασφάλειας στη χερσόνησό μας.
Ενώ στις προκλητικές και φασιστικές δηλώσεις του εκπρόσωπου της «Νέας Δημοκρατίας», Μητσοτάκη, που ζητεί την αλλαγή του συνοριακού καθεστώτος και θέτει το ζήτημα του τεμαχισμού της Νότιας Αλβανίας, ο αλβανικός λαός απαντάει : «Κάτω τα χέρια από την Αλβανία». Τα σύνορά της, όπως έχει πει ο σύντροφος Ενβέρ Χότζια, είναι απαραβίαστα. Μέσα σ' αυτά δεν υπάρχει ούτε σπιθαμή ξένου εδάφους.
Τις τελευταίες μέρες, στην εκστρατεία ενάντια στη χώρα μας περιλήφθηκε και ο Πάπας της Ρώμης. Φαίνεται ότι στον πάπα Βοϊτίλα ανατέθηκε μια ιδιαίτερη αποστολή να μαυρίσει την Αλβανία και να δυσφημίσει τον αλβανικό λαό, την οποία, πρέπει να ειπωθεί ότι ο Πάπας εκτελεί με πολύ μεγάλο ζήλο. Δύο φορές μέσα σε τρία χρόνια, πράγμα ασυνήθιστο στη μακραίωνη ιστορία των παπών της Ρώμης, βγήκε στις ακτές της Πούλια, απέναντι στη χώρα μας για να καταραστεί «τους άθρησκους Αλβανούς».
Με τη θέλησή του ή με την εντολή άλλων, είναι γεγονός ότι, με το λόγο του στις σκάλες της βασιλικής του Αγίου Νικόλαου στο Μπάρι, αποτελεί τη δεύτερη φωνή στην αντιαλβανική λειτουργία που έκαναν οι αντιδραστικοί δεσποτάδες στις πλατείες και τις εκκλησίες της Αθήνας. Επίσης είναι γεγονός ότι έτσι όπως οι έλληνες αντιδραστικοί, με τις ενέργειές τους αποσκοπούν στο να εμποδίσουν και αποτρέψουν την παραπέρα εξομάλυνση των σχέσεων καλής γειτονίας ανάμεσα στην Ελλάδα και την Αλβανία και ο πάπας Βοϊτίλας ανησυχεί από την προδιάθεση και την επιθυμία του ιταλικού λαού και ιδιαίτερα του λαού της Πούλια και των άλλων νότιων περιοχών για τη δημιουργία και διατήρηση μιας φιλικής ατμόσφαιρας ανάμεσα στις δύο χώρες, πράγμα που έγινε ευπρόσδεχτο και επικροτήθηκε και στην Αλβανία.
Όσον άφορα τις «ανησυχίες» του πάπα για την κατάσταση της θρησκείας στην Αλβανία, πρέπει να ειπωθεί ότι στη νέα Αλβανία ποτέ κανένας δεν καταδιώχτηκε για τα θρησκευτικά του αισθήματα. Η λαϊκή μας εξουσία έχει θεωρήσει την υπόθεση της θρησκευτικής πίστης σαν ατομική υπόθεση του καθενός, σαν υπόθεση της συνείδησής του. Ο λαός μας, με την ελεύθερη βούλησή του και χωρίς καμιά επιβολή, αποφάσισε ο ίδιος για τη στάση απέναντι στη θρησκεία και στα θρησκευτικά ιδρύματα. Γι' αυτό, κανένας δεν έχει το δικαίωμα να ζητήσει και πολύ περισσότερο να επιβάλει στους ανθρώπους μας να πιστεύουν στο θεό ή να εφαρμόζουν τις ιεροτελεστίες. Εμείς από την πλευρά μας δε ζητούμε από τούς άλλους να μη πιστεύουν στο θεό και να ακολουθήσουν το παράδειγμά μας. Το σεβασμό και την υπόληψη για τους άλλους λαούς, εμείς οι Αλβανοί δεν τα στηρίζομε στο αν πιστεύουν ή δεν πιστεύουν, αλλά στις φιλελεύθερες, δημοκρατικές και προοδευτικές αξίες τους. Ο αθεϊσμός μας δε μας εμπόδισε και δε μας εμποδίζει να έχομε καλές σχέσεις τόσο με εκείνους που πιστεύουν όσο και με εκείνους που δεν πιστεύουν.
Τέλος, θα θέλαμε να πούμε ότι αθεϊστές υπάρχουν όχι μόνο στην Αλβανία, αλλά και στη Γαλλία, τη Σουηδία και σ' όλες τις χώρες. Όμως, δεν είδαμε ο πάπας Βοϊτίλα να απασχολείται μ' αυτούς όπως με τους Αλβανούς. Φαίνεται ότι οι εμπνεύσεις του δεν προέρχονται από το θεό αλλά από τον αντικομουνισμό. Γι' αυτόν αν θέλεις πίστευε και στο διάβολο, μόνο μη παραδέχεσαι το σοσιαλισμό. Γι' αυτό ο πάπας δε δυσκολεύεται καθόλου να δανείζεται ιδέες και λόγια του Μουσολίνι. Στο λόγο του στο Μπάρι ο πάπας είπε: «Οι σκέψεις μου πηγαίνουν στους αδερφούς και αδελφές στην Αλβανία... Εγώ επιθυμώ να τους διαβεβαιώσω ότι πιάνουν μια ιδιαίτερη θέση στην καρδιά μου». Και ο Ντούτσε έλεγε ότι «η Αλβανία είναι στην καρδιά μου». Όμως, η Αλβανία δεν είναι Πολωνία και στον τωρινό πάπα οι Αλβανοί βάζουν το σύνορο στην κρανιά, όπως το έχουν βάλει στον καιρό του ίδιου του Ντούτσε και των άλλων παπών, που ευλογούσαν το φασισμό και συνεργάζονταν μ' αυτόν για να επιτεθούν και αρπάξουν τη λευτεριά των λαών.
Σ' αυτό το άρθρο ίσως δε θα άξιζε να σταθούμε και σε μερικές αντιαλβανικής δηλώσεις ανώτατων γιουγκοσλάβων ηγετών. Στις επιθέσεις και συκοφαντίες τους εμείς έχομε δώσει απάντηση και έχομε κατατοπίσει την παγκόσμια κοινή γνώμη σχετικά με τις υστεροβουλίες και τις σοβινιστικές επιδιώξεις του Βελιγραδίου απέναντι στη χώρα μας.
Όμως, στην τωρινή αντιαλβανική εκστρατεία, αυτοί παίζουν πρωτεύοντα ρόλο σε ομοφωνία με την ελληνική αντίδραση και το Βατικανό. Το σοβινιστικό μίσος που έχουν απέναντι στη σοσιαλιστική Αλβανία και σ' όλους τους Αλβανούς, οδηγεί τους ηγέτες του Βελιγραδίου να συνεργάζονται και να συνωμοτούν με οποιονδήποτε και να πλέκουν κάθε σκευωρία ενάντια στη χώρα μας. Αυτή τη διαβολιά στιγματίζει πολύ σωστά η ελληνική εφημερίδα «Ελευθεροτυπία» της 25 Φλεβάρη του 1984, η οποία γράφει: «Κατά τρόπο ασυνείδητο γίναμε συνεργοί του πολύ ύποπτου παιχνιδιού των γιουγκοσλάβων απέναντι στην Αλβανία, οι οποίοι επανειλημμένα έχουν εκφράσει τάσεις για το διαμελισμό της».
Στο δρόμο των σκευωριών της γιουγκοσλάβικης ηγεσίας αποτελεί μέρος και το αρκετά μακροσκελές άρθρο της κυριότερης γιουγκοσλάβικης εφημερίδας, «Μπόρμπα», της 25 - 26 Φλεβάρη, όπου φαίνονται καθαρά οι προσπάθειες του Βελιγραδίου να μπάσει σφήνες στις καλές και φιλικές σχέσεις που υπάρχουν ανάμεσα στην Αλβανία και την Ιταλία. Βγαίνει στην επιφάνεια απ' αυτό το άρθρο ότι η πραγματική γιουγκοσλάβικη πολιτική είναι η πολιτική υποδαύλισης της εχθρότητας ανάμεσα στις γειτονικές χώρες, ανεξάρτητα από τη δημαγωγία που κάνουν ότι είναι τάχα υπέρ των ανοιχτών σχέσεων, υπέρ της συνεργασίας και κατανόησης ανάμεσα στις χώρες της Βαλκανικής, της Αδριατικής, της Μεσογείου κλπ.
Στην τωρινή περίοδο της έντασης των πολιτικο - στρατιωτικών γιουγκοσλάβο - αμερικάνικων σχέσεων και μιας προσέγγισης και μήνα του μέλιτος ανάμεσα στο βορειοηπειρωτικό και μεγαλοσέρβικο σωβινισμό, οι ηγέτες του Βελιγραδίου με σκοπό να απομακρύνουν και την προσοχή του κόσμου από την Κοσόβα, εντείνουν τις επιθέσεις και τις συκοφαντίες ενάντια στην Αλβανία. Παρουσιαζόμενοι σαν ειδικοί της Αλβανίας, σαν να είναι, οι μόνοι που μπορεί να «αντιληφτούν» και να «ερμηνεύσουν» τα γεγονότα της, οι ραδιούργοι του Βελιγραδίου προσπαθούν να πείσουν την κοινή γνώμη ότι «η Αλβανία δημιουργεί ένταση στα Βαλκάνια», ότι τάχα αποτελεί κίνδυνο για την ειρήνη στη γενικότητα.
Όμως, οι Αλβανοί ποτέ δεν ήταν προκλητές των πολέμων. Ενώ είναι γνωστό, λόγου χάρη, ότι ο Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος δεν άρχισε ούτε στη Σκόντρα ούτε στο Αργυρόκαστρο, αλλά στο Σαράγεβο. Και αυτός ο πόλεμος άρχισε εκεί όχι τυχαία. Η τότε Σερβία είχε γίνει πεδίο όπου συμπλέκονταν και συγκρούονταν οι δυνάμεις της Αντάντ και του Κεντρικού Συνασπισμού. Και τώρα η πολιτική του παιχνιδιού της ισορροπίας ανάμεσα στις δύο υπερδυνάμεις, που ακολουθεί η Γιουγκοσλαβία, οι υποσχέσεις που δίνει πότε στη μια και πότε στην άλλη, τη μετέτρεψαν σε αντικείμενο του ιμπεριαλιστικού ανταγωνισμού. Σα χώρα γεμάτη με χρέη και με πολλές υποχρεώσεις απέναντι στη Δύση, όπως και απέναντι στην Ανατολή, το γιουγκοσλάβικο καράβι πλέει στη θάλασσα των αγνώστων. Η σημερινή Γιουγκοσλαβία είναι ανοιχτή για όλες τις κομπίνες και τις επεμβάσεις των υπερδυνάμεων, θέτοντας σε κίνδυνο όχι μόνο τη χώρα της, αλλά και τους γείτονες. Οι προσπάθειες που καταβάλλουν οι γιουγκοσλάβοι ηγέτες για να παρουσιάσουν σκοτεινή την εικόνα της σοσιαλιστικής Αλβανίας, να κατηγορήσουν την Αλβανία σαν υπαίτιο για τις εσωτερικές αναταραχές και διαμάχες στη Γιουγκοσλαβία δεν τους διευκολύνουν την κατάσταση. Η Γιουγκοσλαβία είναι η άρρωστη των Βαλκανίων και αυτό ο κόσμος το γνωρίζει. Οι χαρές που προξενούν σε κείνους που κυριαρχούν στο Βελιγράδι, οι αντιαλβανικής κραυγές των ελλήνων αντιδραστικών ή οι σατανικές επιθέσεις του Βατικανού στην Αλβανία, δεν μπορούν να τη θεραπεύσουν. Δε μπορούν να τη θεραπεύσουν ούτε και οι εγγυήσεις που μπορεί να έχουν πάρει από την Αμερική, ότι αυτή θα προσπαθήσει να «κατευνάσει» την Αλβανία.
Την Αλβανία δε μπορεί να την απομακρύνει κανένας από το σοσιαλιστικό της δρόμο, από την πολιτική της αρχών, ούτε η Αμερική, ούτε οι δεσποτάδες της Ελλάδας, ούτε το Βατικανό, ούτε οι μεγαλοσέρβοι σωβινιστές και ούτε οποιοσδήποτε άλλος που μπορεί να ενωθεί μ’ αυτούς. Ο αλβανικός λαός δεν είναι από εκείνους που έχουν αδύνατα τα νεύρα. Οι απειλές και οι εκβιασμοί δεν τον κλονίζουν. Τη λευτεριά και την ανεξαρτησία του, τη λαϊκή του εξουσία, το σοσιαλιστικό δρόμο ο αλβανικός λαός τα κέρδισε με αίμα και θυσίες και δε θα επιτρέψει ποτέ να τα καταπατήσει και να τα αρπάξει κάποιος. Όσο και αν γαυγίζουν τα σκυλιά, τα καραβάνι μας θα βαδίζει πάντα μπροστά.
Φωτοτυπία της εφημερίδας «Λαϊκό Βήμα" που εκδίδεται στην Αλβανία από την ελληνική μειονότητα και φωτοτυπίες σχολικών βιβλίων που εκδίδονται και διδάσκονται στα ελληνικά σχολεία.
ΟΙ ΣΥΚΟΦΑΝΤΙΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΕΠΙΘΕΣΕΙΣ ΤΟΝ ΕΧΘΡΩΝ ΔΕ ΦΟΒΙΖΟΥΝ ΚΑΙ ΔΕΝ ΚΛΟΝΙΖΟΥΝ ΤΟΝ ΑΛΒΑΝΙΚΟ ΛΑΟ
Άρθρο της «Ζέρι ι Πόπουλιτ» - 1 Μάρτη 1984
Μάρτης 1984
Τον τελευταίο καιρό η αντιαλβανική αντίδραση σε μερικές γειτονικές χώρες έχει αναλάβει μια πλατιά εκστρατεία επιθέσεων και συκοφαντιών ενάντια στη σοσιαλιστική Αλβανία. Εν χορό ο Βορειοηπειρωτικός Σύλλογος, οι σέρβοι σωβινιστές και ο Πάπας της Ρώμης αυτή τη φορά σήκωσαν τις σάλπιγγες και φωνάζουν για τα «ανθρώπινα δικαιώματα» στην Αλβανία ότι τάχα δεν τα σέβονται, για τη θρησκεία που δεν επιτρέπεται να ασκείται, για την ειρήνη στα Βαλκάνια που την απειλεί, τάχα, η χώρα μας κλπ.
Αυτή η εχθρική εκστρατεία φαίνεται ότι διεξάγεται σύμφωνα με ένα σενάριο που προετοιμάστηκε με φροντίδα και με έναν σκηνοθέτη που έχει διαλέγει με το δάχτυλο τους ηθοποιούς. Τα νήματα που έθεσαν σε κίνηση αυτό το αντιαλβανικό τρίγωνο, φαίνεται καθαρά ότι ξεκινούν από την Ουάσιγκτον, από την CΙΑ και άλλα ειδικευμένα επιτελεία για πάλη ενάντια στο σοσιαλισμό και στις φιλελεύθερες χώρες. Οι τωρινές επιθέσεις και οι συνδυασμένες συκοφαντίες των μεγαλοσέρβων σωβινιστών, της βορειοηπειρωτικής αντίδρασης και του Πάπα της Ρώμης, που διευθύνονται από τους αμερικάνους ιμπεριαλιστές, γίνονται γιατί δεν αρέσει σ' αυτούς η ύπαρξη και η ανάπτυξη της σοσιαλιστικής Αλβανίας, που οικοδομεί με επιτυχία και με τις δυνάμεις της το σοσιαλισμό. Γίνονται γιατί δεν αρέσει σ' αυτούς η ανεξάρτητη και επαναστατική πολιτική της Λαϊκής Σοσιαλιστικής Δημοκρατίας της Αλβανίας, που ξεσκεπάζει τον αμερικάνικο ιμπεριαλισμό, το σοβιετικό σοσιαλιμπεριαλισμό, την αστική τάξη και το φασισμό, που υπερασπίζει τα συμφέροντα του λαού της και των άλλων λαών τον κόσμου.
Τη χορωδία της αντιαλβανικής αντίδρασης την οργανώνουν εκείνοι στους οποίους, επίσης, δε συμφέρει η συνεπής πολιτική αρχών καλής γειτονίας που ακολουθεί η χώρα μας, η εποικοδομητική στάση της Αλβανίας σαν παράγοντας πραγματικής ειρήνης και σταθερότητας στα Βαλκάνια.
Ο αλβανικός λαός καταδικάζει αποφασιστικά αυτή την εχθρική εκστρατεία και την καταγγέλλει μπροστά σ' όλη την παγκόσμια κοινή γνώμη, σαν μια επικίνδυνη συνωμοσία, που δε στέφεται μόνο ενάντια στο χώρα μας, αλλά και αποσκοπεί να ζωογονήσει το πνεύμα της έντασης, της εχθρότητας και της αντιπαράθεσης ανάμεσα ατούς λαούς των Βαλκανίων, να κάνει ξανά τη χερσόνησο μας μπαρουταποθήκη και ανοιχτό πεδίο για την επέμβαση των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων.
Πολύ φαρμάκι ξερνάει τώρα ενάντια στη χώρα μας η ελληνική αντίδραση, που έχει γίνει πολύ θορυβώδικη και προκλητική.
Ενάντια στους πραγματικούς πόθους του ελληνικού λαού και προκαλώντας τον ανοιχτά, ενάντια στα καλά αποτελέσματα που έχουν σημειωθεί στην ανάπτυξη των σχέσεων ανάμεσα στις δύο χώρες, η ελληνική αντίδραση προσπαθεί να ζωογονήσει ένα χρεωκοπημένο και ανύπαρκτο πρόβλημα, το πρόβλημα της λεγόμενης Βορείου Ηπείρου. Στις προσπάθειες να δημιουργήσει στη χώρα αντιαλβανικό πνεύμα, ο ελληνικός τύπος της δεξιάς διέθεσε τις σελίδες του στους γνωστούς υπερσωβινιστές στους επαγγελματίες προβοκάτορες και σ' όλα τα κατακάθια της ελληνικής κοινωνίας. Οι έλληνες αντιδραστικοί σωβινιστές έκαμαν και προκλητικές διαδηλώσεις μπροστά στην πρεσβεία μας στην Αθήνα και με τις αλήτικες ενέργειες τους εμπόδισαν την ομαλή συνέχιση της δουλειάς της.
Οι αντιαλβανικές διαδηλώσεις στην Αθήνα και οι προκλήσεις ενάντια στην πρεσβεία μας, όπως έγινε πλατιά γνωστό από τον ελληνικό τύπο, άρχισαν ακριβώς υστέρα από την επιστροφή από τις Ενωμένες Πολιτείες της Αμερικής, του κακόφημου παπά Σεβαστιανού με δύο αλβανούς φυγάδες, όπου είχαν συναντήσεις και συνομιλίες με διάφορους αμερικάνους παράγοντες ειδικευμένους στα βαλκανικά ζητήματα και που είχαν εξασφαλίσει βοήθειες και υποστήριξη για την ποταπή αντιαλβανική δράση. Γεγονός είναι ότι ύστερα από τη δήλωση του προέδρου μιας υποεπιτροπής της αμερικάνικης Γερουσίας ότι «σε στενή συνεργασία με την κυβέρνηση του Ρήγκαν θα αναληφθούν οι αναγκαίες ενέργειες» για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων του ανθρώπου και της θρησκείας στην Αλβανία, αμέσως όλη η αντιαλβανική αντίδραση τέθηκε σε κίνηση.
Σύμφωνα με τις εντολές που πάρθηκαν, η ελληνική αντίδραση, έβαλε στο επίκεντρο της εκστρατείας της ενάντια στη χώρα μας την Ελληνική μειονότητα στην Αλβανία, που τάχα καταπιέζεται και καταδιώκεται.
Όμως, η Ελληνική μειονότητα στην Αλβανία δεν έχει ανάγκη για προστασία ούτε από την Αθήνα και ούτε από την Ουάσιγκτον. Τις τύχες της τις έχει αποφασίσει μόνη της σε πλέρια λευτεριά και κυριαρχία, τις έχει αποφασίσει με τη λαϊκή επανάσταση, όταν μαζί με τα αδέρφια της, τους Αλβανούς, αγωνίστηκε για την εξάλειψη της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης και της εθνικής καταπίεσης. Τα δικαιώματα που κατάχτησε σ' αυτή την επανάσταση τα έχει κατοχυρώσει το Σύνταγμα της Λαϊκής Σοσιαλιστικής Δημοκρατίας της Αλβανίας, τα έχει εξασφαλίσει η νέα σοσιαλιστική ζωή, που την οικοδομεί με τα χέρια της.
Οι μειονοτικοί δεν έχουν ούτε λιγότερα και ούτε περισσότερα δικαιώματα από τους Αλβανούς. Έχουν τα ίδια δικαιώματα και καθήκοντα απέναντι στη χώρα και στην κοινωνία, απολαβαίνουν το ίδιο τους καρπούς του σοσιαλισμού και αγωνίζονται το ίδιο με εμπιστοσύνη και αυταπάρνηση για την εξασφάλιση του μέλλοντος τους.
Οι νίκες που σημείωσε, οι συνθήκες που δημιούργησε στη μειονότητα ο σοσιαλισμός, τώρα πια είναι γνωστές απ' όλο τον κόσμο. Οι περιοχές όπου κατοικούν οι μειονοτικοί είναι ανοιχτές και εκεί έχουν πάει και συνομιλήσει διάφοροι ξένοι που έχουν επισκεφτεί τη χώρα μας. Οι περισσότεροι ήταν Έλληνες, οι οποίοι είχαν τη δυνατότητα να ιδούν ο,τι ήθελαν και να συνομιλήσουν με οποίον ήθελαν. Με καμιά σπάνια εξαίρεση, κανενός που έχει έρθει προετοιμασμένος και με κακό σκοπό όλοι έχουν αναφέρει τις μεγάλες πρόοδες της μειονότητας, έχουν μαρτυρήσει για τη δίκαιη λύση των προβλημάτων, έχουν επιβεβαιώσει με συγκεκριμένες αποδείξεις από την καθημερινή ζωή πόσο αβάσιμη, σκόπιμη και προκλητική είναι εκείνη η προπαγάνδα που κάνει η ελληνική αντίδραση για τη λεγόμενη Βόρειο Ήπειρο. Υπουργοί διαφόρων ελληνικών κυβερνήσεων, διπλωμάτες και ανώτεροι κρατικοί λειτουργοί, συγγραφείς και δημοσιολόγοι, τουρίστες και απλοί επισκέφτες έγραψαν μ' αυτό το πνεύμα στον ελληνικό τύπο και μίλησαν σε δημόσιες συγκεντρώσεις.
«Σήμερα η Αλβανία, - έχει δηλώσει ο υπουργός, Ακριτίδης, στην ελληνική βουλή, στη 1 Μάρτη 1982, ύστερα από επίσκεψη που έκανε στην Αλβανία και στις περιοχές που κατοικούν οι έλληνες μειονοτικοί - υπερασπίζει συνταγματικά τα συμφέροντα των μειονοτικών και δεν τους παρέχει λιγότερα δικαιώματα από εκείνα που χαίρει ο αλβανικός λαός. Εκδίδεται η εφημερίδα της Ελληνικής μειονότητας στην ελληνική γλώσσα και λειτουργούν τετράχρονα και οχτάχρονα ελληνικά σχολεία, καθώς και σχολή για την κατάρτιση δασκάλων για την κατώτερη παιδεία».
Γι' αυτό, τα λόγια του έλληνα πρωθυπουργού Παπανδρέου στα Γιάννενα, όπου δήλωσε ότι «οι Έλληνες που ζουν στην Αλβανία βρίσκονται σε δύσκολη κατάσταση και ότι η ελληνική κυβέρνηση θα αγωνιστεί για τα προσωπικά τους δικαιώματα» είναι τόσο περίεργα όσο και άτοπα. Οι λόγοι που υποκίνησαν τον κύριο Παπανδρέου να βγει στο κοινό με μια τέτοια δήλωση, που αποτελεί επέμβαση στις εσωτερικές υποθέσεις ενός γειτονικού κράτους, μπορεί να είναι διάφοροι, όμως σε κάθε περίπτωση είναι χωρίς καμιά βάση.
Όπως και να είναι η αντιαλβανική εκστρατεία της ελληνικής αντίδρασης, που κλιμακώνεται, αντιτίθεται ανοιχτά με τις πολιτικές δηλώσεις της ελληνικής κυβέρνησης, ότι προδιατίθεται και επιθυμεί την αποκατάσταση φιλικών σχέσεων με τις γειτονικές χώρες, την επίτευξη μιας ολόπλευρης συνεργασίας με τις βαλκανικές χώρες, τη λήψη κάθε μέτρου που θα συνέβαλε στην ενίσχυση της ειρήνης και της ασφάλειας στη χερσόνησό μας.
Ενώ στις προκλητικές και φασιστικές δηλώσεις του εκπρόσωπου της «Νέας Δημοκρατίας», Μητσοτάκη, που ζητεί την αλλαγή του συνοριακού καθεστώτος και θέτει το ζήτημα του τεμαχισμού της Νότιας Αλβανίας, ο αλβανικός λαός απαντάει : «Κάτω τα χέρια από την Αλβανία». Τα σύνορά της, όπως έχει πει ο σύντροφος Ενβέρ Χότζια, είναι απαραβίαστα. Μέσα σ' αυτά δεν υπάρχει ούτε σπιθαμή ξένου εδάφους.
Τις τελευταίες μέρες, στην εκστρατεία ενάντια στη χώρα μας περιλήφθηκε και ο Πάπας της Ρώμης. Φαίνεται ότι στον πάπα Βοϊτίλα ανατέθηκε μια ιδιαίτερη αποστολή να μαυρίσει την Αλβανία και να δυσφημίσει τον αλβανικό λαό, την οποία, πρέπει να ειπωθεί ότι ο Πάπας εκτελεί με πολύ μεγάλο ζήλο. Δύο φορές μέσα σε τρία χρόνια, πράγμα ασυνήθιστο στη μακραίωνη ιστορία των παπών της Ρώμης, βγήκε στις ακτές της Πούλια, απέναντι στη χώρα μας για να καταραστεί «τους άθρησκους Αλβανούς».
Με τη θέλησή του ή με την εντολή άλλων, είναι γεγονός ότι, με το λόγο του στις σκάλες της βασιλικής του Αγίου Νικόλαου στο Μπάρι, αποτελεί τη δεύτερη φωνή στην αντιαλβανική λειτουργία που έκαναν οι αντιδραστικοί δεσποτάδες στις πλατείες και τις εκκλησίες της Αθήνας. Επίσης είναι γεγονός ότι έτσι όπως οι έλληνες αντιδραστικοί, με τις ενέργειές τους αποσκοπούν στο να εμποδίσουν και αποτρέψουν την παραπέρα εξομάλυνση των σχέσεων καλής γειτονίας ανάμεσα στην Ελλάδα και την Αλβανία και ο πάπας Βοϊτίλας ανησυχεί από την προδιάθεση και την επιθυμία του ιταλικού λαού και ιδιαίτερα του λαού της Πούλια και των άλλων νότιων περιοχών για τη δημιουργία και διατήρηση μιας φιλικής ατμόσφαιρας ανάμεσα στις δύο χώρες, πράγμα που έγινε ευπρόσδεχτο και επικροτήθηκε και στην Αλβανία.
Όσον άφορα τις «ανησυχίες» του πάπα για την κατάσταση της θρησκείας στην Αλβανία, πρέπει να ειπωθεί ότι στη νέα Αλβανία ποτέ κανένας δεν καταδιώχτηκε για τα θρησκευτικά του αισθήματα. Η λαϊκή μας εξουσία έχει θεωρήσει την υπόθεση της θρησκευτικής πίστης σαν ατομική υπόθεση του καθενός, σαν υπόθεση της συνείδησής του. Ο λαός μας, με την ελεύθερη βούλησή του και χωρίς καμιά επιβολή, αποφάσισε ο ίδιος για τη στάση απέναντι στη θρησκεία και στα θρησκευτικά ιδρύματα. Γι' αυτό, κανένας δεν έχει το δικαίωμα να ζητήσει και πολύ περισσότερο να επιβάλει στους ανθρώπους μας να πιστεύουν στο θεό ή να εφαρμόζουν τις ιεροτελεστίες. Εμείς από την πλευρά μας δε ζητούμε από τούς άλλους να μη πιστεύουν στο θεό και να ακολουθήσουν το παράδειγμά μας. Το σεβασμό και την υπόληψη για τους άλλους λαούς, εμείς οι Αλβανοί δεν τα στηρίζομε στο αν πιστεύουν ή δεν πιστεύουν, αλλά στις φιλελεύθερες, δημοκρατικές και προοδευτικές αξίες τους. Ο αθεϊσμός μας δε μας εμπόδισε και δε μας εμποδίζει να έχομε καλές σχέσεις τόσο με εκείνους που πιστεύουν όσο και με εκείνους που δεν πιστεύουν.
Τέλος, θα θέλαμε να πούμε ότι αθεϊστές υπάρχουν όχι μόνο στην Αλβανία, αλλά και στη Γαλλία, τη Σουηδία και σ' όλες τις χώρες. Όμως, δεν είδαμε ο πάπας Βοϊτίλα να απασχολείται μ' αυτούς όπως με τους Αλβανούς. Φαίνεται ότι οι εμπνεύσεις του δεν προέρχονται από το θεό αλλά από τον αντικομουνισμό. Γι' αυτόν αν θέλεις πίστευε και στο διάβολο, μόνο μη παραδέχεσαι το σοσιαλισμό. Γι' αυτό ο πάπας δε δυσκολεύεται καθόλου να δανείζεται ιδέες και λόγια του Μουσολίνι. Στο λόγο του στο Μπάρι ο πάπας είπε: «Οι σκέψεις μου πηγαίνουν στους αδερφούς και αδελφές στην Αλβανία... Εγώ επιθυμώ να τους διαβεβαιώσω ότι πιάνουν μια ιδιαίτερη θέση στην καρδιά μου». Και ο Ντούτσε έλεγε ότι «η Αλβανία είναι στην καρδιά μου». Όμως, η Αλβανία δεν είναι Πολωνία και στον τωρινό πάπα οι Αλβανοί βάζουν το σύνορο στην κρανιά, όπως το έχουν βάλει στον καιρό του ίδιου του Ντούτσε και των άλλων παπών, που ευλογούσαν το φασισμό και συνεργάζονταν μ' αυτόν για να επιτεθούν και αρπάξουν τη λευτεριά των λαών.
Σ' αυτό το άρθρο ίσως δε θα άξιζε να σταθούμε και σε μερικές αντιαλβανικής δηλώσεις ανώτατων γιουγκοσλάβων ηγετών. Στις επιθέσεις και συκοφαντίες τους εμείς έχομε δώσει απάντηση και έχομε κατατοπίσει την παγκόσμια κοινή γνώμη σχετικά με τις υστεροβουλίες και τις σοβινιστικές επιδιώξεις του Βελιγραδίου απέναντι στη χώρα μας.
Όμως, στην τωρινή αντιαλβανική εκστρατεία, αυτοί παίζουν πρωτεύοντα ρόλο σε ομοφωνία με την ελληνική αντίδραση και το Βατικανό. Το σοβινιστικό μίσος που έχουν απέναντι στη σοσιαλιστική Αλβανία και σ' όλους τους Αλβανούς, οδηγεί τους ηγέτες του Βελιγραδίου να συνεργάζονται και να συνωμοτούν με οποιονδήποτε και να πλέκουν κάθε σκευωρία ενάντια στη χώρα μας. Αυτή τη διαβολιά στιγματίζει πολύ σωστά η ελληνική εφημερίδα «Ελευθεροτυπία» της 25 Φλεβάρη του 1984, η οποία γράφει: «Κατά τρόπο ασυνείδητο γίναμε συνεργοί του πολύ ύποπτου παιχνιδιού των γιουγκοσλάβων απέναντι στην Αλβανία, οι οποίοι επανειλημμένα έχουν εκφράσει τάσεις για το διαμελισμό της».
Στο δρόμο των σκευωριών της γιουγκοσλάβικης ηγεσίας αποτελεί μέρος και το αρκετά μακροσκελές άρθρο της κυριότερης γιουγκοσλάβικης εφημερίδας, «Μπόρμπα», της 25 - 26 Φλεβάρη, όπου φαίνονται καθαρά οι προσπάθειες του Βελιγραδίου να μπάσει σφήνες στις καλές και φιλικές σχέσεις που υπάρχουν ανάμεσα στην Αλβανία και την Ιταλία. Βγαίνει στην επιφάνεια απ' αυτό το άρθρο ότι η πραγματική γιουγκοσλάβικη πολιτική είναι η πολιτική υποδαύλισης της εχθρότητας ανάμεσα στις γειτονικές χώρες, ανεξάρτητα από τη δημαγωγία που κάνουν ότι είναι τάχα υπέρ των ανοιχτών σχέσεων, υπέρ της συνεργασίας και κατανόησης ανάμεσα στις χώρες της Βαλκανικής, της Αδριατικής, της Μεσογείου κλπ.
Στην τωρινή περίοδο της έντασης των πολιτικο - στρατιωτικών γιουγκοσλάβο - αμερικάνικων σχέσεων και μιας προσέγγισης και μήνα του μέλιτος ανάμεσα στο βορειοηπειρωτικό και μεγαλοσέρβικο σωβινισμό, οι ηγέτες του Βελιγραδίου με σκοπό να απομακρύνουν και την προσοχή του κόσμου από την Κοσόβα, εντείνουν τις επιθέσεις και τις συκοφαντίες ενάντια στην Αλβανία. Παρουσιαζόμενοι σαν ειδικοί της Αλβανίας, σαν να είναι, οι μόνοι που μπορεί να «αντιληφτούν» και να «ερμηνεύσουν» τα γεγονότα της, οι ραδιούργοι του Βελιγραδίου προσπαθούν να πείσουν την κοινή γνώμη ότι «η Αλβανία δημιουργεί ένταση στα Βαλκάνια», ότι τάχα αποτελεί κίνδυνο για την ειρήνη στη γενικότητα.
Όμως, οι Αλβανοί ποτέ δεν ήταν προκλητές των πολέμων. Ενώ είναι γνωστό, λόγου χάρη, ότι ο Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος δεν άρχισε ούτε στη Σκόντρα ούτε στο Αργυρόκαστρο, αλλά στο Σαράγεβο. Και αυτός ο πόλεμος άρχισε εκεί όχι τυχαία. Η τότε Σερβία είχε γίνει πεδίο όπου συμπλέκονταν και συγκρούονταν οι δυνάμεις της Αντάντ και του Κεντρικού Συνασπισμού. Και τώρα η πολιτική του παιχνιδιού της ισορροπίας ανάμεσα στις δύο υπερδυνάμεις, που ακολουθεί η Γιουγκοσλαβία, οι υποσχέσεις που δίνει πότε στη μια και πότε στην άλλη, τη μετέτρεψαν σε αντικείμενο του ιμπεριαλιστικού ανταγωνισμού. Σα χώρα γεμάτη με χρέη και με πολλές υποχρεώσεις απέναντι στη Δύση, όπως και απέναντι στην Ανατολή, το γιουγκοσλάβικο καράβι πλέει στη θάλασσα των αγνώστων. Η σημερινή Γιουγκοσλαβία είναι ανοιχτή για όλες τις κομπίνες και τις επεμβάσεις των υπερδυνάμεων, θέτοντας σε κίνδυνο όχι μόνο τη χώρα της, αλλά και τους γείτονες. Οι προσπάθειες που καταβάλλουν οι γιουγκοσλάβοι ηγέτες για να παρουσιάσουν σκοτεινή την εικόνα της σοσιαλιστικής Αλβανίας, να κατηγορήσουν την Αλβανία σαν υπαίτιο για τις εσωτερικές αναταραχές και διαμάχες στη Γιουγκοσλαβία δεν τους διευκολύνουν την κατάσταση. Η Γιουγκοσλαβία είναι η άρρωστη των Βαλκανίων και αυτό ο κόσμος το γνωρίζει. Οι χαρές που προξενούν σε κείνους που κυριαρχούν στο Βελιγράδι, οι αντιαλβανικής κραυγές των ελλήνων αντιδραστικών ή οι σατανικές επιθέσεις του Βατικανού στην Αλβανία, δεν μπορούν να τη θεραπεύσουν. Δε μπορούν να τη θεραπεύσουν ούτε και οι εγγυήσεις που μπορεί να έχουν πάρει από την Αμερική, ότι αυτή θα προσπαθήσει να «κατευνάσει» την Αλβανία.
Την Αλβανία δε μπορεί να την απομακρύνει κανένας από το σοσιαλιστικό της δρόμο, από την πολιτική της αρχών, ούτε η Αμερική, ούτε οι δεσποτάδες της Ελλάδας, ούτε το Βατικανό, ούτε οι μεγαλοσέρβοι σωβινιστές και ούτε οποιοσδήποτε άλλος που μπορεί να ενωθεί μ’ αυτούς. Ο αλβανικός λαός δεν είναι από εκείνους που έχουν αδύνατα τα νεύρα. Οι απειλές και οι εκβιασμοί δεν τον κλονίζουν. Τη λευτεριά και την ανεξαρτησία του, τη λαϊκή του εξουσία, το σοσιαλιστικό δρόμο ο αλβανικός λαός τα κέρδισε με αίμα και θυσίες και δε θα επιτρέψει ποτέ να τα καταπατήσει και να τα αρπάξει κάποιος. Όσο και αν γαυγίζουν τα σκυλιά, τα καραβάνι μας θα βαδίζει πάντα μπροστά.
Φωτοτυπία της εφημερίδας «Λαϊκό Βήμα" που εκδίδεται στην Αλβανία από την ελληνική μειονότητα και φωτοτυπίες σχολικών βιβλίων που εκδίδονται και διδάσκονται στα ελληνικά σχολεία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου