ΝΟΤΙΑ ΚΟΡΕΑ
ΙΣΧΥΡΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΕΡΓΑΤΕΣ ΤΗΣ "ΧΙΟΥΝΤΑΪ" ΣΤΗΝ ΕΠΙΘΕΣΗ ΤΗΣ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ
Αυτοσχέδια κανόνια, για να αντιμετωπίσουν την επίθεση της αστυνομίας, επιδεικνύουν οι εργάτες της "Χιουντάι"
Καμιά αστική προπαγάνδα, από όπου κι αν προέρχεται, όσο και αν προσπαθεί να ωραιοποιήτει τον καπιταλισμό δεν θα τα καταφέρει. Αυτό αποδεικνύεται για μια ακόμα φορά όσο και αν τα αστικά μέσα μαζικής ενημέρωσης προσπαθούν για το αντίθετο.
Το νοτιο - κορεάτικο "θαύμα", στηριζόμενο και αυτό στην εκμετάλλευση και καταπίεση της εργατικής τάξης, άρχισε να απογυμνώνεται από την αντίσταση της εργατικής τάξης και γενικότερα του κορεάτικου λαού.
Η εκμετάλλευση και η καταπίεση που γεννά το πλούτη και την καλοπέραση για τους καπιταλιστές δέχθηκε ένα ακόμα χτύπημα από τους εργάτες της "Χιουντάϊ" στην πόλη Ουλσάν, πού βρίσκεται 320 χιλιόμετρα Νότιο Ανατολικά τις Σεούλ. Με αυτοσχέδια κανόνια και βόμβες μολότοφ απάντησαν στην επίθεση των 10 χιλιάδων αστυνομικών οι εργάτες της.
Τα γεγονότα άρχισαν μετά την κατάληψη των ναυπηγείων της "Χιουντάι" από 10 χιλιάδες απεργούς εργάτες, ζητώντας την απελευθέρωση ηγετικών στελεχών του εργατικού τους συνδικάτου. Στη συνέχεια, μετά την επίθεση της αστυνομίας, οι εργάτες άρχισαν "κλεφτοπόλεμο" με τις ειδικές δυνάμεις της αστυνομίας, παραλύοντας την εμπορική κίνηση στο λιμάνι του Ουλσάν.
Τις επόμενες μέρες και ειδικά την Πρωτομαγιά χιλιάδες εργάτες εκσφεδονίζοντας εμπρηστικές βόμβες, πέτρες και μεταλλικούς σωλήνες πήραν μέρος σε εκδηλώσεις διαμαρτυρίας στους δρόμους της πόλης Ουλσάν, δείχνοντας τον ταξικό αγωνιστικό χαραχτήρα της Πρωτομαγιάς σ αντίθεση με την αλλοίωση του χαραχτήρα της που προσπαθούσαν να δώσουν σι αστοί ται οι ρεβιζιονιστές.
Ακολούθησαν εκατοντάδες συλλήψεις εργατών, τραυματισμοί και εκδόθηκαν εντάλματα για 6 συνδικαλιστές ηγέτες.
Τις προηγούμενες μέρες εργάτες άλλων εργοστασίων της "Χιουντάι" κατέβηκαν σε απεργία συμπαράστασης στους συναδέλφους τους. Από την πρώτη στιγμή στο πλευρό των εργατών βρέθηκαν και οι σπουδαστές που κατάγγειλαν την επιδρομή της αστυνομίας στα ναυπηγεία της "Χιουντάϊ" με διαδηλώσεις, που χαραχτηρίστηκαν από βία καθώς οι σπουδαστές βρέθηκαν αντιμέτωποι με την αστυνομία. Η αστυνομία σε πολλές βιομηχανικές πόλεις τέθηκε σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης. Με ανακοίνωσή της η νοτιο-κορεάτικη φασιστική κυβέρνηση -τόνισε ότι "κινδυνεύει η επιβίωση της εθνικής οικονομίας, δείχνοντας έτσι έντρομα την ανησυχία της.
Από την αρχή του αγώνα τους οι εργάτες της "Χιουντάι" με υψωμένες και σφιγμένες τις γροθιές τους φώναζαν "κάτω ο Ρο Τάε Βου".
Τις επόμενες μέρες, οι εργάτες της βιομηχανίας ανταλλακτικών αυτοκινήτων "Τουγίλ" κατέβηκαν σε απεργία διαμαρτυρίας και συμπαράστασης στους εργάτες της "Χιουντάϊ".
Ανάμεσά τους και ο εργάτης Κιμ Γιούνγκ Ιλ που αυτοπυρπολήθηκε. Σε σημείωμα που άφησε διαμαρτύρονταν για τη σκληρή ζωη και την παρακολούθηση της συνδικαλιστικής τους δράσης.
Η πάλη των εργατών της Ουλσάν αποτελεί για την Παγκόσμια εργατική τάξη παράδειγμα αντίστασης προς μίμηση στους ταξικούς της αγώνες καθώς δείχνουν και την αλληλεγγύη που πρέπει να εκδηλώνουν οι εργάτες στην ταξική τους πάλη.
"ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ", αρ. φυλ. 99, Ιούνης 1990, σελ. 10
ΙΣΧΥΡΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΕΡΓΑΤΕΣ ΤΗΣ "ΧΙΟΥΝΤΑΪ" ΣΤΗΝ ΕΠΙΘΕΣΗ ΤΗΣ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ
Αυτοσχέδια κανόνια, για να αντιμετωπίσουν την επίθεση της αστυνομίας, επιδεικνύουν οι εργάτες της "Χιουντάι"
Καμιά αστική προπαγάνδα, από όπου κι αν προέρχεται, όσο και αν προσπαθεί να ωραιοποιήτει τον καπιταλισμό δεν θα τα καταφέρει. Αυτό αποδεικνύεται για μια ακόμα φορά όσο και αν τα αστικά μέσα μαζικής ενημέρωσης προσπαθούν για το αντίθετο.
Το νοτιο - κορεάτικο "θαύμα", στηριζόμενο και αυτό στην εκμετάλλευση και καταπίεση της εργατικής τάξης, άρχισε να απογυμνώνεται από την αντίσταση της εργατικής τάξης και γενικότερα του κορεάτικου λαού.
Η εκμετάλλευση και η καταπίεση που γεννά το πλούτη και την καλοπέραση για τους καπιταλιστές δέχθηκε ένα ακόμα χτύπημα από τους εργάτες της "Χιουντάϊ" στην πόλη Ουλσάν, πού βρίσκεται 320 χιλιόμετρα Νότιο Ανατολικά τις Σεούλ. Με αυτοσχέδια κανόνια και βόμβες μολότοφ απάντησαν στην επίθεση των 10 χιλιάδων αστυνομικών οι εργάτες της.
Τα γεγονότα άρχισαν μετά την κατάληψη των ναυπηγείων της "Χιουντάι" από 10 χιλιάδες απεργούς εργάτες, ζητώντας την απελευθέρωση ηγετικών στελεχών του εργατικού τους συνδικάτου. Στη συνέχεια, μετά την επίθεση της αστυνομίας, οι εργάτες άρχισαν "κλεφτοπόλεμο" με τις ειδικές δυνάμεις της αστυνομίας, παραλύοντας την εμπορική κίνηση στο λιμάνι του Ουλσάν.
Τις επόμενες μέρες και ειδικά την Πρωτομαγιά χιλιάδες εργάτες εκσφεδονίζοντας εμπρηστικές βόμβες, πέτρες και μεταλλικούς σωλήνες πήραν μέρος σε εκδηλώσεις διαμαρτυρίας στους δρόμους της πόλης Ουλσάν, δείχνοντας τον ταξικό αγωνιστικό χαραχτήρα της Πρωτομαγιάς σ αντίθεση με την αλλοίωση του χαραχτήρα της που προσπαθούσαν να δώσουν σι αστοί ται οι ρεβιζιονιστές.
Ακολούθησαν εκατοντάδες συλλήψεις εργατών, τραυματισμοί και εκδόθηκαν εντάλματα για 6 συνδικαλιστές ηγέτες.
Τις προηγούμενες μέρες εργάτες άλλων εργοστασίων της "Χιουντάι" κατέβηκαν σε απεργία συμπαράστασης στους συναδέλφους τους. Από την πρώτη στιγμή στο πλευρό των εργατών βρέθηκαν και οι σπουδαστές που κατάγγειλαν την επιδρομή της αστυνομίας στα ναυπηγεία της "Χιουντάϊ" με διαδηλώσεις, που χαραχτηρίστηκαν από βία καθώς οι σπουδαστές βρέθηκαν αντιμέτωποι με την αστυνομία. Η αστυνομία σε πολλές βιομηχανικές πόλεις τέθηκε σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης. Με ανακοίνωσή της η νοτιο-κορεάτικη φασιστική κυβέρνηση -τόνισε ότι "κινδυνεύει η επιβίωση της εθνικής οικονομίας, δείχνοντας έτσι έντρομα την ανησυχία της.
Από την αρχή του αγώνα τους οι εργάτες της "Χιουντάι" με υψωμένες και σφιγμένες τις γροθιές τους φώναζαν "κάτω ο Ρο Τάε Βου".
Τις επόμενες μέρες, οι εργάτες της βιομηχανίας ανταλλακτικών αυτοκινήτων "Τουγίλ" κατέβηκαν σε απεργία διαμαρτυρίας και συμπαράστασης στους εργάτες της "Χιουντάϊ".
Ανάμεσά τους και ο εργάτης Κιμ Γιούνγκ Ιλ που αυτοπυρπολήθηκε. Σε σημείωμα που άφησε διαμαρτύρονταν για τη σκληρή ζωη και την παρακολούθηση της συνδικαλιστικής τους δράσης.
Η πάλη των εργατών της Ουλσάν αποτελεί για την Παγκόσμια εργατική τάξη παράδειγμα αντίστασης προς μίμηση στους ταξικούς της αγώνες καθώς δείχνουν και την αλληλεγγύη που πρέπει να εκδηλώνουν οι εργάτες στην ταξική τους πάλη.
"ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ", αρ. φυλ. 99, Ιούνης 1990, σελ. 10
