Παρασκευή, Ιουλίου 21, 2006

ΕΝΒΕΡ ΧΟΤΖΑ - ΔΥΟ ΦΙΛΟΙ ΛΑΟΙ (1969-1972, μέρος στ')

Η ΠΙΚΡΗ ΖΩΗ ΓΙΑ ΤΗ ΜΕΙΟΝΟΤΙΚΗ ΓΥΝΑΙΚΑ
ΕΦΥΓΕ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΛΒΑΝΙΔΑ ΓΥΝΑΙΚΑ

Από το γράμμα προς τις 50 γυναίκες και νεανίδες της Κάτω δρόπολης, Αργυρόκαστρο.

Αγαπητές αδερφές Δροπολίτισσες,
Ανάμεσα στα τηλεγραφήματα και τις ευχές που λαβαίνω για τη γιορτή της Πρωτοχρονιάς, διάβασα και το απλό αλλά πολύ θερμό γράμμα σας και γεμάτο από αισθήματα αγάπης για το ηρωικό μας Κόμμα.
Εγώ που απ' τα παιδικά μου χρόνια γνωρίζω την περιοχή της Δρόπολης, με το γράμμα σας έζησα μερικές στιγμές μαζί σας, με τις αναμνήσεις, με τη δουλειά, με τις προσπάθειες σας. Είναι πολύ αληθινό αυτό που λέτε εσείς, γιατί δύσκολο και πολύ πικρό ήταν το παρελθόν για την Αλβανίδα. Η παλιά κοινωνία, που ανατρέψαμε με αγώνα, ήταν φτιαγμένη κατ' αυτόν τον τρόπο που υποτιμούσε και ταπείνωνε τη γυναίκα. Όπως όλες οι γυναίκες της χώρας μας, κι εσείς οι Δροπολίτισσες δεν είχατε στο παρελθόν σχεδόν κανένα δικαίωμα. Η δομή του αστικοφεουδαρχικού κράτους, της θρησκείας και όλης της κοινωνίας εκείνης της εποχής ήταν τέτοια που ακόμα και στην οικογένεια αρνούνταν το καθετί στην αλβανίδα γυναίκα. Μολαταύτα, με την καθημερινή δουλειά και μόχθο της, κρατούσε στους ώμους το μεγαλύτερο βάρος της ζωής. Ιδιαίτερα εσείς, οι Δροπολίτισσες γυναίκες και κορίτσια, έπρεπε να τσακωνόσασταν και με το μπέη και τον αγά, που εκμεταλλεύονταν ανελέητα το μόχθο και τον ιδρώτα σας, μια και το μεγαλύτερο μέρος των πατεράδων και των αδερφών σας πήγαιναν στην ξενιτιά για να πουλήσουν τα νιάτα τους και για να μαυρίσουν τη ζωή των μανάδων σας, για να τους στείλουν λίγα χρήματα που τα κέρδιζαν με αίμα στις δύσκολες συνθήκες του καπιταλιστικού καθεστώτος.
Όλα αυτά όμως τώρα ανήκουν στο παρελθόν. Ο λαός μας, βασανισμένος και καταπιεσμένος στο απροχώρητο, έβγαλε από τους κόλπους του το Κόμμα του, αυτόν τον ακατάβλητο τιτάνα που τον οργάνωσε, τον διαπαιδαγώγησε και τον καθοδήγησε στον αγώνα για την ανατροπή του παλιού και ανάλγητου κόσμου με την τρομαχτική υλική και πνευματική φτώχια του, για να ενταφιάσει μια για πάντα την εκμετάλλευση, την καταπίεση, τα κοινωνικά αδικήματα και δεινοπαθήματα. Σ' αυτόν τον ηρωικό αγώνα εσείς, Δροπολίτισσες συντρόφισσες και αδερφές, όπως όλες οι γυναίκες της Αλβανίας, δώσατε την εξαιρετικά πολύτιμη συμβολή σας.
Όπως όλος ο αλβανικός λαός, και ο πατριώτης λαός της περιοχής της Δρόπολης, τόσο στη διάρκεια του Εθνικοαπελευθερωτικού Αγώνα όσο και σήμερα, συμμετέχει, χωρίς να λυπηθεί τίποτε, στο μεγάλο μέτωπο της διαπαιδαγώγησης του νέου ανθρώπου και στη δουλειά για την ευημερία και το αδιάκοπο δυνάμωμα της Λαϊκής μας Δημοκρατίας...
Έχω την πλήρη πεποίθηση πως εσείς θα βαδίσετε μπροστά γιατί η Αλβανίδα γυναίκα μπήκε τώρα σε τέτοιο δρόμο που δεν υπάρχει δύναμη στον κόσμο να σταματήσει την πορεία της. Αυτό είναι μεγάλη εγγύηση προς την πλήρη χειραφέτηση της γυναίκας, είναι νικηφόρα αρχή στη μέχρι τέλους πάλη ενάντια στην καθυστέρηση, στα ήθη και κανόνες εξευτελισμού, ενάντια στον συντηρητισμό και το θρησκευτικό φανατισμό, ενάντια στο κουτσομπολιό και τα μικροαστικά υπολείμματα.
Κλείνοντας αυτό το γράμμα επιθυμώ από καρδιάς να σας ευχηθώ καινούργιες επιτυχίες σ' όλους τους τομείς της ζωής και να σας ευχηθώ επίσης χαρούμενο το Νέο Έτος, αγαπημένες συντρόφισσες και αδερφές. Ας δουλέψουμε ακόμα καλύτερα με νέες δυνάμεις για να έχουμε και παραπέρα επιτυχίες στη δουλειά για την άνθιση της σοσιαλιστικής μας πατρίδας.
Δικός σας
Τίρανα, 31 Δεκέμβρη 1969
Ενβέρ Χότζα

ΤΡΙΤΗ 20 ΓΕΝΑΡΗ 1970
ΠΡΩΤΗ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΤΩΝ ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΩΝ ΤΩΝ ΕΜΠΟΡΙΚΩΝ ΕΠΙΜΕΛΗΤΗΡΙΩΝ ΑΛΒΑΝΙΑΣ ΚΑΙ ΕΛΛΑΔΑΣ

Ο αντιπρόσωπος του Εμπορικού Επιμελητηρίου μας συναντήθηκε στο Παρίσι με τον αντιπρόσωπο του Ελληνικού Εμπορικού Επιμελητηρίου, βάσει της συμφωνίας που έκανε στη Νέα Υόρκη ο Χαλίμ Μπούντο με τον Έλληνα αντιπρόσωπο. Οι συνομιλίες πή,γαν καλά. Ο Έλληνας, ο Κανελλόπουλος, φέρθηκε ευγενικά και φιλικά. Κι ο δικός μας το ίδιο. Να ιδούμε τι θα βγει απ' αυτή την πρώτη συνάντηση.

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 13 ΦΛΕΒΑΡΗ 1970
Ο ΑΛΒΑΝΙΚΟΣ ΛΑΟΣ ΠΟΤΕ ΔΕ ΘΕΛΗΣΕ ΤΟ ΚΑΚΟ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΛΑΟΥ

Για τη συμφωνία εμπορικών ανταλλαγών μεταξύ Ελληνικού Εμπορικού Επιμελητηρίου και δικού μας Εμπορικού Επιμελητηρίου, ο ελληνικός Τύπος γράφει κατά διαφόρους τρόπους, ανάλογα με τα πολιτικά ρεύματα που αντιπροσωπεύει.
Ασφαλώς, κάτι κινήσεις γίνονται στην Ελλάδα, για εμπόριο με μας. Το εμπόριο δεν είναι το βασικό, ούτε γι αυτούς, ούτε για μας. Εμείς πάντα θέλαμε να έχουμε σχέσεις καλής γειτονίας με τον ελληνικό λαό. Οι μοναρχοφασίστες δεν ήθελαν. Εμάς το ίδιο μας έκανε. Εκείνοι μας προκαλούσαν, εμείς τους βάζαμε στη θέση τους. Το καθεστώς των συνταγματαρχών δε νιώθει τον εαυτό του γερό, ούτε μέσα, ούτε έξω κι ούτε με τους συμμάχους του. Τότε, καθώς φαίνεται (αυτό θα το δούμε αργότερα και είμαστε σε αναμονή) το καθεστώς αυτό θα αλλάξει την παράλογη στάση των σχέσεων έχθρας απέναντι στη Λαϊκή Δημοκρατία της Αλβανίας. Εμείς δεν έχουμε αντίρρηση.
Στις 11 τρέχοντος μηνός η ελληνική φιλοκυβερνητική εφημερίδα «Ελεύθερος κόσμος» μεταξύ άλλων έγραφε για τα ζητήματα των σχέσεων με την Αλβανία. Αφού μιλάει για την εν λόγω εμπορική συμφωνία, η εφημερίδα δίνει διάφορους λόγους που, σύμφωνα μ* αυτή, ομιλούν υπέρ «της αναγκαιότητας να θεωρείται η Αλβανία αυτή που είναι... Η Αλβανία δε βρίσκεται κάτω από την επίδραση καμιάς βαλκανικής ή ευρωπαϊκής χώρας που μπορεί να χρησιμοποιηθεί εναντίον μας».
Σχετικά με τις λεγόμενες εδαφικές διεκδικήσεις, η εφημερίδα λέει ότι «η Ελλάδα δεν εγείρει αυτό το ζήτημα, αλλά δεν το έχει καθόλου παραμελήσει κι έχει το δικαίωμα να ζητήσει από τα Τίρανα να ληφθούν αποτελεσματικά προστατευτικά μέτρα για τους Έλληνες που κατοικούν εκεί».
Έδωσα οδηγίες να μας φέρουν πλήρη τα αποκόμματα του ελληνικού Τύπου πάνω στο πρόβλημα αυτό και από μέρους μας, με κάποιο άρθρο1 σύντομο με πυκνά νοήματα και όχι πολεμικής πρέπει να κάνουμε κι ένα άλλο βήμα εμπρός. Αυτή θα ήταν μια λογική και αμοιβαία ωφέλιμη πράξη για τους δύο λαούς. Ποτέ ο αλβανικός λαός δεν ήθελε το κακό του γείτονα ελληνικού λαού, αλλά έχει προσπαθήσει να ζει πάντα σε ειλικρινή φιλία μ' αυτόν και με τις δικές του δυνατότητες τον βοήθησε στους αγώνες της ανεξαρτησίας του. Φυσικά, ο αλβανικός λαός, έτσι καθώς κι ο ελληνικός λαός δε θα ανεχθεί να καταπατιέται η λευτεριά, η ανεξαρτησία, η κυριαρχία και η εδαφική του ακεραιότητα. Η Αλβανία, καθώς και η Ελλάδα, έχουν πολεμήσει πολύ και έχουν θριαμβεύσει επί των ξένων εισβολέων. Οι λαοί κάνουν την ιστορία τους και ένας απ' αυτούς τους λαούς, ο αλβανικός λαός, διάνοιξε το δρόμο του μέσα από αιματηρούς πολέμους καθιστώντας ισχυρά και άθιχτα αυτόν και την πατρίδα του.
Οι τύχες της Αλβανίας άλλαξαν, όχι επειδή αυτή ήτανε η επιθυμία κάποιου κι ούτε μπορεί να αλλάξει ο σοσιαλιστικός δρόμος της νέας Αλβανίας, επειδή έτσι του κάνει κέφι του ενός ή του άλλου.
Εμείς πιστεύουμε ότι τα διδάγματα των ιστορικών εξελίξεων της ανθρωπότητας πρέπει να χρησιμεύουν για όλους. Εμείς οι Αλβανοί ποτέ δεν αμφιβάλαμε για τη φιλία του ελληνικού λαού προς τον αλβανικό λαό, γιατί ο λαός μας και στις πιο δύσκολες, τις πιο δύστυχες γι' αυτόν στιγμές, έτρεφε ειλικρινή φιλία προς τον ελληνικό λαό. Ο λαός μας δεν έχει μπερδέψει τα αισθήματα του ελληνικού λαού με τα αισθήματα των ελληνικών αντιδραστικών και σωβινιστικών ρευμάτων ενάντια στη χώρα μας. Τα ρεύματα αυτά είναι αντιλαϊκά και οδηγούν σε αιματηρές συγκρούσεις, αλλά και οι επιδιώξεις τους δε μπορεί ποτέ να τελεσφορήσουν σε βάρος της Λαϊκής Δημοκρατίας της Αλβανίας απ' όπου κι αν έρθουν και σε όποια μορφή κι αν παρουσιαστούν.
Έχουμε πει και πάντα λέμε στον ελληνικό λαό: ο σωστότερος δρόμος είναι ο δρόμος της καλής γειτονίας, της φιλίας μεταξύ των δύο λαών μας, βασισμένης στην μη επέμβαση κλπ. κλπ.
Εμείς λέμε στον ελληνικό λαό: Αν κανείς από σας νομίζει ότι εμείς θέλουμε να είμαστε φίλοι με σένα μονάχα για ζητήματα συγκυριακά, ή ότι φοβούμαστε από τις λεγόμενες περιστάσεις, αυτός σφάλλει. Από τίποτε δε φοβούμαστε όταν υπερασπίζουμε τα δικαιώματα μας, έτσι όπως και ο ελληνικός λαός δε φοβάται όταν υπερασπίζει τα δικαιώματα του.
Στις 17 Φλεβάρη 1970 δημοσιεύτηκε το άρθρο «Εμπορική συμφωνία προς αμοιβαίο όφελος του αλβανικού και του ελληνικού λαού».

ΤΡΙΤΗ 17 ΦΛΕΒΑΡΗ 1970
ΣΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΑΝΗΚΕΙ ΝΑ ΠΑΡΟΥΝ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΕΣ ΓΙΑ ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ ΜΕ ΜΑΣ

Κάναμε ένα πρώτο όχι πολεμικής άρθρο για την Ελλάδα σχετικά με τις εμπορικές ανταλλαγές, αλλά αφήναμε σ* αυτό να εννοηθεί ότι αυτοί πρέπει να πάρουν παραπέρα πρωτοβουλίες για τη σύναψη διπλωματικών σχέσεων, αίροντας τα ανυπόστατα εμπόδια που οι ίδιοι τα έστησαν. Στον ελληνικό Τύπο αυτού του μήνα παρατηρούνται τάσεις προς αυτήν την κατεύθυνση. Εμείς περιμένουμε. Ας κάνουν αυτοί διαβήματα και εμείς θα τους απαντήσουμε.

ΣΑΒΒΑΤΟ 21 ΦΛΕΒΑΡΗ 1970
ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΜΑΣ ΕΚΦΡΑΖΟΥΝ ΉΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΕΣ ΤΟΥΣ

Ευχαριστήθηκαν οι Έλληνες που το ναυτικό μας έσωσε προχθές το πλήρωμα από 8 άτομα ενός εμπορικού πλοίου τους, το οποίο πήρε φωτιά ενώ έπλεε στην Αδριατική, κοντά στις ακτές μας. Ή Κυβέρνηση μας ζήτησε από την Ελληνική Κυβέρνηση να στείλει να τους παραλάβει το γρηγορότερο. Οι Έλληνες μας εξέφρασαν τις ευχαριστίες τους.


ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 27 ΦΛΕΒΑΡΗ 1970
ΝΑ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΘΟΥΝ ΟΙ ΥΛΙΚΕΣ ΑΝΑΓΚΕΣ ΤΟΥ ΤΥΠΟΓΡΑΦΕΙΟΥ ΣΤΟ ΑΡΓΥΡΟΚΑΣΤΡΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ

Έδωσα παραγγελία να εξεταστούν οι ανάγκες του Τυπογραφείου στο Αργυρόκαστρο, όπου εκτυπώνονται όλα τα κείμενα στην ελληνική για τη μειονότητα, και να ληφθούν ιδιαίτερα μέτρα, προπαντός για τυπογραφικά στοιχεία κλπ. που δε μπορεί να τα προμηθευτούμε παρά από την Ελλάδα. Αυτό μπορεί να γίνει τώρα πιο βολικά με εμπορικές ανταλλαγές που θα αποκατασταθούν μεταξύ των δύο χωρών.

ΖΩΗΡΟ ΜΑΧΗΤΙΚΟ ΒΗΜΑ
ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΕΣ ΜΑΖΕΣ ΤΗΣ ΜΕΙΟΝΟΤΗΤΑΣ

Με την ευκαιρία των 25χρονων της εφημερίδας «Λαϊκό Βήμα», ο σύντροφος Ενβέρ Χότζα έστειλε χαιρετιστήριο γράμμα στην κολλεκτίβα της.


Αγαπητοί σύντροφοι,
Με την ευκαιρία των 25χρόνων της έκδοσης της εφημερίδας «Λαϊκό Βήμα», εξ ονόματος της Κεντρικής Επιτροποής του Κόμματος Εργασίας Αλβανίας και εγώ προσωπικά στέλνω σε σας και σε όλους τους συνεργάτες και εθελοντές ανταποκριτές της, τους πιο θερμούς και εγκάρδιους χαιρετισμούς.
Είκοσι πέντε χρόνια πριν, το ένδοξο Κόμμα μας, εφαρμόζοντας με αποφασιστικότητα τη σωστή μαρξιστική - λενινιστική γραμμή του σε όλα τα πεδία, έλυσε με επιτυχία και τα προβλήματα που σχετίζονταν με τα δικαιώματα της ελληνικής εθνικής μειονότητας στην Αλβανία. Έτσι όπως για όλο τον αλβανικό λαό, με τη φροντίδα του Κόμματος, της εξασφάλισαν όλα τα δημοκρατικά δικαιώματα και πλήρη ισότητα, όπως: το δικαίωμα της γλώσσας, της εργασίας, της παιδείας και μόρφωσης στη μητρική γλώσσα κ.λπ. Στα πλαίσια αυτά, με παραγγελία της Κεντρικής Επιτροπής του Κόμματος, άρχισε να εκδίδεται και η εφημερίδα «Λαϊκό Βήμα», όργανο του Δημοκρατικού Μετώπου Επαρχίας Αργυροκάστρου.
Διαπιστώνουμε με ικανοποίηση ότι στα 25 αυτά χρόνια, η εφημερίδα «Λαϊκό Βήμα», έγινε ένα ζωηρό μαχητικό βήμα για τις εργαζόμενες μάζες της μειονότητας, στις σελίδες της αναλύεται η γραμμή και οι οδηγίες του Κόμματος και της Κυβέρνησης, βράζει η δημιουργική δουλειά και σκέψη των μαζών, αντικαθρεφτίζεται η καινούργια και ευτυχισμένη ζωή που χτίζεται και λάμπει από τον ήλιο του σοσιαλισμού στις περιοχές που ζουν, δουλεύουν, αγωνίζονται και δρουν οι ακριβοί μας αδερφοί και αδερφές της μειονότητας.
Στην εφημερίδα «Λαϊκό Βήμα» βρήκε πλατιά αντανάκλαση η ατσάλινη ενότητα του λαού της μειονότητας με όλο τον αδερφό αλβανικό λαό, η στάση και το επαναστατικό και πατριωτικό του έργο στον κοινό αγώνα για την οικοδόμηση του σοσιαλισμού και την υπεράσπιση της αγαπημένης μας πατρίδας. Στις σελίδες της εφημερίδας σας γράφει ο Δροπολίτης, που του στέγνωνε το στόμα για μια στάλα νερό και μιλάει τώρα για τα πολλά δώρα του Κόμματος από το ψωμί που του έλειπε κι ως τη μητρική γλώσσα που τη μαθαίνει στο σχολείο, από την εγγειοβελτίωση του κάμπου και μέχρι το κρυστάλλινο νερό και τα ηλεκτρικά φώτα, που ομορφαίνουν τόσο πολύ εκείνη την κοιλάδα· γράφει ο Πωγωνήσιος για τις άσπρες μέρες που απολαμβάνει, για τις καινούργιες γαίες που ανοίγει πάνω στο βουνό, για τους αυτοκινητόδρομους που κατασκευάζονται σ ‘ αυτή την απόμερη περιοχή, για τα κοινωνικό - πολιτιστικά έργα· γράφει ο Βουρκάρης για τα πολλά κανάλια που αποστραγγίζουν και ποτίζουν τη γη του, μέχρι χθες φωλιά κουνουπιών και αθλιότητας, για τα καινούργια σπίτια που χτίστηκαν εκεί που ήταν οι καλύβες· γράφει ο απλός αγρότης της περιοχής «Παρτιζάνος» για την κουλτούρα και την τέχνη του, για το νέο άνθρωπο που διαπαιδαγώγησε το Κόμμα, γράφουν πολλοί σύντροφοι και συντρόφισσες της μειονότητας γι" αυτά που τραγουδάει η καρδιά τους, για τα καλά του σοσιαλισμού που τα ζουν, και τα καλύτερα λόγια και στίχους τα λένε για το Κόμμα που τους έβγαλε από το σκοτάδι στο φως όπως κι όλο τον αλβανικό λαό.
Σ' αυτό το τέταρτο του αιώνα, η εφημερίδα «Λαϊκό Βήμα», μαζί με όλα τα άλλα όργανα του λαϊκού-μας Τύπου, έπαιξε μεγάλο ρόλο στην επαναστατική διαπαιδαγώγηση του πληθυσμού της μειονότητας. Το όνομα της εφημερίδας αυτής είναι γνωστό πια και έξω από τα σύνορα της σοσιαλιστικής μας πατρίδας.
Εκφράζω την πεποίθηση μου, πως και στο μέλλον, εσείς, σύντροφοι της σύνταξης, ανταποκριτές και συνεργάτες της εφημερίδας «Λαϊκό Βήμα», θα συνεχίσετε να προπαγανδίζετε τη σωστή γραμμή του Κόμματος, τις φωτοδότρες ιδέες του, τη μαρξιστική - λενινιστική πολιτική του, τη συνεχή δουλειά και τις επιτυχίες που ο θαυμάσιος, ο ηρωικός, ο εργατικός και ταλαντούχος λαός της μειονότητας θα δρέψει κάτω από την καθοδήγηση του Κόμματος.
Με την ευκαιρία αυτής της γιορταστικής μέρας σας συγχαίρω και σας στέλνω τις καλύτερες ευχές μου να κάνετε και στο μέλλον όλο και πιο μαχητική την εφημερίδα «Λαϊκό Βήμα», πιο πλούσια στο περιεχόμενο και πιο ωραία στη μορφή της πιο καθαρή στη γλώσσα, πιο ωφέλιμη και πιο αγαπημένη για τους αναγνώστες της.
Πρώτος Γραμματέας της Κεντρικής Επιτροπής του Κόμματος Εργασίας Αλβανίας
Τίρανα, 23 Μάη 1970
Ενβέρ Χότζα

ΤΕΤΑΡΤΗ 18 ΝΟΕΜΒΡΗ 1970
σημείωση

Από πληροφορία του Δυτικογερμανικού πρακτορείου ειδήσεων DΡΑ, που δημοσιεύτηκε σήμερα στο δελτίο του Αλβανικού Τηλεγραφικού Πρακτορείου, έμαθα ότι στις 13 Νοέμβρη πέθανε ο Κωνσταντίνος Τσαλδάρης.
Το 1946 μου έλαχε να έχω σκληρή σύγκρουση μ' αυτόν το λυσσαλέο αντιαλβανό στη Διάσκεψη της Ειρήνης στο Παρίσι εξ αιτίας των εδαφικών "αξιώσεων και των συκοφαντιών του σε βάρος της πατρίδας μου. Εκείνος ήταν τότε πρωθυπουργός της Ελλάδας και αρχηγός της ελληνικής αντιπροσωπείας σ' αυτή τη Διάσκεψη.

ΔΕΥΤΕΡΑ 14 ΔΕΚΕΜΒΡΗ 1970
ΘΕΤΙΚΗ ΔΗΛΩΣΗ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ

Ο αντιπρόσωπος μας στον ΟΕΕ, Σαμί Μπαχόλι, μας πληροφορεί πως ο αντιπρόσωπος της ελληνικής κυβέρνησης του είπε ότι «... η κυβέρνηση του του ανέθεσε να τον παρακαλέσει να διαβιβάσει στην Αλβανική Κυβέρνηση, ότι εκείνη (η Ελληνική Κυβέρνηση) βλέπει με πολύ καλό μάτι τις χειρονομίες της Αλβανικής Κυβέρνησης, όπως την απόλυση του αεροπλάνου1, των πλοιαρίων κ.λπ. και θα καταβάλει προσπάθειες να βελτιώσει τις σχέσεις μέχρι της αποκατάστασης των διπλωματικών σχέσεων».
Αυτό είναι θετικό, να το μελετήσουμε και να απαντήσουμε θετικά.
Πρόκειται για ένα επιβατικό ελληνικό αεροπλάνο «Ντακότα», που κάποιο πρόσωπο το ανάγκασε να προσγειωθεί, στις 16 Αυγούστου 1969, στο αεροδρόμιο του Ρίνας, κοντά στα Τίρανα.

ΠΑΡAΣΚΕΥΉ 8 ΓΕΝΑΡΗ 1971
ΓΥΡΩ ΑΠΟ ΤΙΣ ΣΧΕΣΕΙΣ ΜΑΣ ΜΕ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

Ο αντιπρόσωπος μας στον ΟΕΕ, σύντροφος Σαμί Μπαχόλι, είχε μια άλλη συνάντηση με τον αντιπρόσωπο της Ελλάδας σ' αυτόν τον οργανισμό, Μπίτσιο, και, σε συνέχεια της πρότασης του τελευταίου, του ανακοίνωσε ότι η Αλβανική Κυβέρνηση, όπως πάντα, είναι πρόθυμη να αποκαταστήσει διπλωματικές σχέσεις με την Ελλάδα που, κατά τη γνώμη μας, πρέπει να είναι στο επίπεδο πρεσβειών και να ανταλλαγούν πρεσβευτές.
Ο Μπίτσιος απάντησε ότι θα διαβιβάσει αμέσως στην κυβέρνηση του αυτή την πρόταση της Αλβανικής Κυβέρνησης. Πρόσθεσε ότι η Ελληνική Κυβέρνηση «με ικανοποίηση έχει διαπιστώσει ότι η ελληνική μειονότητα στην Αλβανία φυλάσσει και αναπτύσσει τη μητρική της (ελληνική) γλώσσα και τη μαθαίνει και στα σχολεία. Όμως θα ήταν καλά, και τούτο θα βοηθούσε την Ελληνική Κυβέρνηση στις ενέργειες της, αν η Αλβανική Κυβέρνηση προβεί σε μια δήλωση δια της οποίας θα διακηρύξει ότι επιτρέπει στη μειονότητα να ασκεί και την ορθόδοξη θρησκεία». Ο Μπίτσιος ζήτησε επίσης ώστε στην ανακοίνωση για την αποκατάσταση των σχέσεων να γίνει μια αόριστη προσθήκη, που η Ελληνική Κυβέρνηση θα τη χρησιμοποιούσε για το εσωτερικό κοινό ότι «θα πρότεινε στην Αλβανική Κυβέρνηση, ύστερα από την αποκατάσταση των σχέσεων, να υπογραφεί κι ένα σύμφωνο ειρήνης» κ.λπ.
Για το θέμα που ήγειρε ο έλληνας αντιπρόσωπος, θα δώσουμε οδηγίες στο Σαμί να συζητήσει μαζί του, εξηγώντας του για άλλη μια φορά τη θέση μας ότι είμαστε υπέρ της σύναψης διπλωματικών σχέσεων στο πνεύμα της φιλίας και όχι με βάση τους απαράδεκτους όρους που αυτοί υποβάλλουν. Όπως όλοι οι άλλοι πολίτες της Δημοκρατίας, η μικρή ελληνική μειονότητα, που είναι αναπόσπαστο τμήμα του αλβανικού λαού και της Λαϊκής Δημοκρατίας της Αλβανίας, απόχτησε με αγώνα τα δημοκρατικά δικαιώματα που της έδωσε το Κόμμα Εργασίας Αλβανίας, το μαρξιστικό - λενινιστικό της Κόμμα, και τούτο δεν το έκαμε για το κέφι του ενός ή του άλλου, οποιοι-δήποτε κι αν είναι αυτοί. Αυτός ήταν ο δρόμος του σοσιαλισμού που ακολούθησαν ο αλβανικός λαός και μαζί του ενωμένα και τα αδέλφια της ελληνικής μειονότητας.
Η μεγαλοελληνική αντίδραση είχε ολοένα στην ορθόδοξη εκκλησία στη μειονότητα την κατασκοπευτική και προπαγανδιστική βάση της «βορειοηπειρωτικής μεγαλοϊδέας». Όμως αυτή τη φωλιά της αντίδρασης, όχι μόνο στη μειονότητα μα και σ' ολόκληρη τη χώρα, την κατέστρεψαν ο λαός και το Κόμμα μας.

ΠΕΜΠΤΗ 25 ΜΑΡΤΗ 1971
ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΕΔΩΣΑΝ ΤΗΝ ΦΟΡΜΟΥΛΑ ΤΟΥΣ ΠΑ ΤΗ ΣΥΝΑΨΗ ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΚΩΝ ΣΧΕΣΕΩΝ
Η. Ελληνική Κυβέρνηση, μέσω του μονίμου αντιπροσώπου της στο ΟΕΕ, Μπίτσιου, έκανε γνωστό στο Σαμί Μπαχόλι τη δική της φόρμουλα για τη σύναψη διπλωματικών σχέσεων με τη Λαϊκή Δημοκρατία της Αλβανίας.
Τη μελετάμε.

ΠΕΜΠΤΗ 29 ΑΠΡΙΛΗ 1971
ΑΠΟΚΑΘΙΣΤΑΝΤΑΙ ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ ΜΕ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

Η Ελληνική Κυβέρνηση δέχτηκε να αποκαταστατήσει διπλωματικές σχέσεις με τη Λαϊκή Δημοκρατία της Αλβανίας. Ανακοίνωση γι' αυτό θα γίνει αμοιβαία στα Τίρανα και Αθήνα στις 6 Μάη, ώρα 16.00. Αυτό ανακοίνωσε ο Έλληνας αντιπρόσωπος στον ΟΕΕ, Μπίτσιος.
Λήγει έτσι μια παράλογη κατάσταση. Η κατάσταση τώρα θα εξομαλυνθεί.

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 30 ΑΠΡΙΛΗ 1971
σημείωση
Έδωσα μερικές οδηγίες να ετοιμαστεί ένα σύντομο, περιεκτικό, πολιτικό άρθρο1 σχετικά με την αποκατάσταση των διπλωματικών σχέσεων με Ελλάδα.
Σ' αυτό το άρθρο με τίτλο «Αξιοσημείωτο γεγονός στις σχέσεις μεταξύ Αλβανίας και Ελλάδας», που δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Ζέρι ι Πόπουλλιτ» στις 14 Μaη 1971, αναφέρεται: «Η εξομάλυνση των σχέσεων ανάμεσα στις δύο χώρες ανοίγει σ' αυτές το δρόμο να αναπτύξουν τις φιλικές τους σχέσεις, τις ανταλλαγές και τη «Συνεργασία σε διάφορα πεδία αμοιβαίου ενδιαφέροντος. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η αποκατάσταση ομαλών σχέσεων μεταξύ Αλβανίας και Ελλάδας θα χρησιμεύσει σαν υγιής βάση για την προώθηση της φιλίας και συνεργασίας ανάμεσα στους δύο λαούς και τις δύο γειτονικές χώρες».
συνεπησ πολιτικη αρχων προσ ολεσ τισ κατευθύνσεις


ΝΟΕΜΒΡΗ 1971
Στην έκθεση που έδωσε στο 6ο Συνέδριο του Κόμματος Εργασίας Αλβανίας το οποίο διεξήγαγε τις εργασίες του στις 1-7 Νοέμβρη 1971, μιλώντας για τη θέση της Αλβανίας στο διεθνή στίβο, ο σύντροφος Ενβέρ Χότζα αφιέρωσε ιδιαίτερο χώρο και στα προβλήματα των Βαλκανίων, στο δυνάμωμα της φιλίας μεταξύ των λαών αυτής της περιοχής.

Η Λαϊκή Δημοκρατία της Αλβανίας κατέχει σήμερα θέση τιμημένη στη διεθνή σκηνή, χαίρει του σεβασμού και θαυμασμού των φιλελεύθερων λαών και όλων των προοδευτικών δυνάμεων. Η σοσιαλιστική Αλβανία δεν αποκλείστηκε, όπως κήρυσσαν και επιθυμούσαν οι εχθροί της, αλλά ενίσχυσε ακόμα πιο πολύ τους διεθνείς δεσμούς, το κύρος και τη θέση της στον κόσμο.
Η συμπάθεια και ο σεβασμός που χαίρει σε όλες τις προοδευτικές χώρες και στους λαούς του κόσμου, το βάρος και η επιρροή της χώρας μας δεν είναι συνέπεια ούτε του αριθμού του πληθυσμού της ούτε της οικονομικής και στρατιωτικής ισχύς της. Η δύναμη και η επιρροή της σοσιαλιστικής Αλβανίας βρίσκονται στις μαρξιστικές - λενινιστικές ιδέες που την εμπνέουν και που τις διατηρεί καθαρές και τις διαδίδει σ' όλον τον κόσμο. Βρίσκονται στην πραγματική σοσιαλιστική κοινωνία που οικοδομείται στην Αλβανία, στο θαρραλέο, το συνεπή αγώνα αρχών ενάντια στον ιμπεριαλισμό, το ρεβιζιονισμό, κι όλους τους αντιδραστικούς.
Η χώρα μας έχει εκατομμύρια κι εκατομμύρια συντρόφους και φίλους σ' όλον τον κόσμο, γιατί είναι κράτος που σέβεται τον εαυτό του και όλους τους λαούς, γιατί όπως διαφυλάσσει με αποφασιστικότητα τη λευτεριά και την ανεξαρτησία του, θέλει και το καλό και το ευτυχισμένο μέλλον και για όλες τις άλλες χώρες.
Και ακριβώς, επειδή ακολουθούμε αυτήν την πολιτική και χαίρουμε σεβασμού, οι εχθροί μας μισούνε, μας κατηγορούν και μας καταπολεμούν. Αυτό όμως δε μας κάνει να αλλάξουμε δρόμο, ούτε να κρύψουμε τις απόψεις και ης ενέργειες μας. Το θάρρος του πολίτη στη διεθνή σκηνή ποτέ δεν έλειψε στο Κόμμα μας και δε θα του λείψει σε κανέναν καιρό, σε καμιά περίσταση. Το Κόμμα Εργασίας και η Λαϊκή Δημοκρατία της Αλβανίας, είναι και θα είναι ορκισμένοι εχθροί του ιμπεριαλισμού και του ρεβιζιονισμού. Θεωρώντας τον αγώνα τους ως αναπόσπαστο μέρος του γενικού επαναστατικού αγώνα των λαών, ανέπτυξαν μια δραστήρια πάλη κατά του ιμπεριαλισμού, με επικεφαλής τον αμερικάνικο ιμπεριαλισμό και κατά του ρεβιζιονισμού, με επικεφαλής τη σοβιετική ηγεσία, έχουν καταδικάσει και ξεσκεπάσει με αποφασιστικότητα την επιθετική τους πολιτική και δράση, τους σκοπούς να καταπιέζουν λαούς, να καταπνίγουν την επανάσταση και να δυναστεύουν τον κόσμο. Η μέχρι τώρα πείρα της χώρας μας μάς έκαμε να πειστούμε ακόμα πιο πολύ ότι τη λευτεριά και την αποχτημένη ανεξαρτησία, τόσο χθες όσο και σήμερα, μπορούμε να τις υπερασπίσουμε και να τις διασφαλίσουμε μόνο με συνεχή αγώνα κατά του ιμπεριαλισμού και ρεβιζιονισμού, αγώνα ασυμβίβαστο, παντού, και σ' όλες τις απόψεις.
Την ορθότητα της γραμμής του Κόμματος μας στην πάλη κατά του ιμπεριαλισμού και του ρεβιζιονισμού τη δικαίωσε απόλυτα η ζωή, τη δικαίωσαν οι κεκτημένες νίκες.
Ενσυνείδητο για την υψηλή ευθύνη μπροστά στο λαό του και στο σοσιαλισμό, το Κόμμα μας ποτέ δε θα σταματήσει στη μέση του δρόμου, θα αγωνίζεται με αποφασιστικότητα και με όλες τις δυνάμεις του ενάντια στον ιμπεριαλισμό και το σοσιαλιμπεριαλισμό μέχρι την πλέρια συντριβή τους και το θρίαμβο της παγκόσμιας επανάστασης. Αυτή την πάλη, ο λαός και το Κόμμα μας τη βλέπουν σαν ένα και αχώριστο, γιατί δεν είναι δυνατό να αντιταχτείς με επιτυχία στον ιμπεριαλισμό χωρίς να καταπολεμήσεις ταυτόχρονα και το σοβιετικό σοσιαλιμπεριαλισμό και αντίστροφα.
Η εξωτερική πολιτική του Κόμματος και της Κυβέρνησης μας ήτανε και μένει συνεπής πολιτική αρχών σε όλες τις κατευθύνσεις και τα συστατικά της...
Η χώρα μας έδειξε πάντα καλή θέληση και προέβη σε εποικοδομητικά διαβήματα για να τηρήσει και να αναπτύξει ομαλές σχέσεις με όλες τις χώρες με διάφορα κοινωνικά συστήματα με βάση τις αρχές της ειρηνικής συνύπαρξης, της ισότητας, του σεβασμού της κρατικής κυριαρχίας και της εδαφικής ακεραιότητας, της μη επέμβασης του ενός στις εσωτερικές υποθέσεις του άλλου και του αμοιβαίου οφέλους.
Πολεμώντας ενάντια στον ιμπεριαλισμό και το ρεβιζιονισμό, εμείς εμμένουμε αυστηρά στην αρχή ότι οι εσωτερικές υποθέσεις κάθε χώρας είναι ζητήματα που πρέπει να λυθούν από την ίδια χωρίς καμιά επιβολή ή επέμβαση από τα έξω. Εμείς υπερασπίζουμε επίσης την άποψη ότι όλες οι σχέσεις μεταξύ των χωρών, είτε μικρές είναι οι χώρες αυτές είτε μεγάλες, μπορούν και πρέπει να χτίζονται μόνο πάνω στη βάση της ισότητας και της μη επέμβάσης στις εσωτερικές υποθέσεις. Πάνω σ' αυτές τις βάσεις αποκαταστήσαμε και αναπτύσσουμε εμείς τις σχέσεις με όλα τα κράτη. Η σύναψη διπλωματικών σχέσεων της Αλβανίας με αριθμό χωρών, που πραγματοποιήθηκαν κατά το τελευταίο αυτό έτος, είναι ολοφάνερη επιτυχία της εξωτερικής πολιτικής μας και μαρτυρούν το δυνάμωμα της διεθνούς θέσης της Λαϊκής Δημοκρατίας της Αλβανίας. Συνταυτίζονται με τα κοινά συμφέροντα και εξυπηρετούν το δυνάμωμα της κατανόησης και συνεργασίας μεταξύ των λαών. Με τους λαούς της Γιουγκοσλαβίας είμαστε φίλοι και αδέρφια. Εμείς επιθυμούμε τα αισθήματα της φιλίας, σφυρηλατημένα στον αντιφασιστικό αγώνα, να αναπτύσσονται σε σωστό δρόμο για το καλό των λαών μας. Στον αλβανικό λαό οι λαοί της Γιουγκοσλαβίας θα έχουν πάντα ένα φίλο που επιθυμεί να τους βλέπει ελεύθερους, ανεξάρτητους και κυρίαρχους, έναν λαό που αντιτάσσεται αποφασιστικά σε όλες τις μανούβρες, στους εκβιασμούς και στις απειλές που οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις ασκούν έναντι της γειτονικής Γιουγκοσλαβίας.
Καλές σχέσεις υπάρχουν ανάμεσα στη χώρα μας και την Ιταλία και Τουρκία. Η διατήρηση και η ανάπτυξη τους ανταποκρίνονται στα κοινά συμφέροντα. Φέτος αποκαταστάθηκαν και διπλωματικές σχέσεις μεταξύ Αλβανίας και Ελλάδας. Αυτό είναι βαρυσήμαντο γεγονός, που έβαλε τέρμα σε μια ανώμαλη κατάσταση και εξυπηρετεί το δυνάμωμα της ειρήνης και της ασφάλειας στα Βαλκάνια.
Η Λαϊκή Δημοκρατία της Αλβανίας επιθυμεί και στο μέλλον οι σχέσεις μεταξύ της χώρας μας και των γειτονικών χωρών να αναπτυχθούν προς τη θετική κατεύθυνση και στα πεδία που παρουσιάζουν αμοιβαίο συμφέρον στον αγώνα ενάντια στις επεμβάσεις και τις σκευωρίες των μεγάλων ιμπεριαλιστικών δυνάμεων.
Η φιλία και η κατανόηση μεταξύ των βαλκανικών χωρών πρέπει να έχουν τη βάση τους στο λαό. Εμείς δεν έχουμε κατά νου ούτε να προτείνουμε, ούτε να δεχτούμε προτάσεις να σχηματίσουμε συνασπισμούς και βαλκανικές συμμαχίες. Η Λαϊκή Δημοκρατία της Αλβανίας επιθυμεί και θα αγωνιστεί να σφυρηλατεί τη φιλία με τους λαούς των Βαλκανίων πάνω στη βάση των αρχών της ειρηνικής συνύπαρξης. Το καθεστώς κάθε χώρας είναι υπόθεση του λαού της κάθε χώρας. Εμείς δεν αναμιγνυόμαστε στις εσωτερικές υποθέσεις κανενός, αλλά ούτε κι οι άλλοι δεν πρέπει να αναμιγνύονται στις υποθέσεις μας. Αυτό δεν αποκλείει την αμοιβαία κριτική και πολεμική. Η σοσιαλιστική Αλβανία δε θα επιτρέψει ποτέ στον εαυτό της να παραβιάσει τη λευτεριά, την ανεξαρτησία και την κυριαρχία των άλλων χωρών. Αυτό ποτέ δεν το έχει κάνει ο αλβανικός λαός σε όλη την ιστορία του, αλλά δε θα επιτρέψει ούτε στους άλλους να του παραβιάσουν τη λευτεριά, την ανεξαρτησία και την κυριαρχία του.
Οι καιροί για μας τους Αλβανούς άλλαξαν. Αν οι νέοι τσάροι του Κρεμλίνου, όπως οι παλιοί τσάροι, οι διάφοροι ιμπεριαλιστές ή οι σωβινιστικές κλίκες των Βαλκανίων επιχειρήσουν να θίξουν τα σύνορα της Λαϊκής Δήμοκρατίας της Αλβανίας, τους Αλβανούς, όλους μαζί σα μπλοκ ακέραιο, δε θα τους βρουν πια όπως το 1878, ούτε όπως το 1914 και ούτε όπως στην εποχή του Μουσσολίνι και του Χίτλερ. Οι καλοί λογαριασμοί κάνουν τους καλούς φίλους.
Ο αλβανικός λαός, που υπόφερε στους αιώνες από βάρβαρους καταχτητές, που απόκτησε τη λευτεριά χύνοντας πολύ αίμα, λέει στους αδερφούς λαούς των Βαλκανίων να φυλάγονται από τις σκευωρίες των ιμπεριαλιστών κάθε απόχρωσης· μαζί να τους πούμε: κάτω τα χέρια σας από τις χώρες μας, σε κανένα να μην επιτρέψουμε να κάνει κατάχρηση της φιλίας μας.
Οι λαοί της Βαλκανικής είναι πλέρια σε θέση να αποφασίσουν οι ίδιοι και κατά κυρίαρχο τρόπο για τις σχέσεις μεταξύ τους. «Πυριτιδαποθήκη» τα Βαλκάνια δεν ήταν από μόνα τους. Τέτοια τα έκαναν στο παρελθόν οι ξένοι, οι ιμπεριαλιστές, που κρατούσαν στα χέρια τους όλους τους δαυλούς. Έτσι θέλουν αυτοί να είναι και σήμερα. Καθήκον των λαών των Βαλκανίων είναι να τους κόψουν με το σπαθί όλα τα φιτίλια, ώστε η ειρήνη και η σιγουριά να αποκατασταθούν πραγματικά στα Βαλκάνια.
Είναι φυσικό ότι οι λαοί μας έχουν ανάγκη από φίλους. Μα ποτέ όμως δεν πρέπει να γίνουν όργανα των ξένων σε βάρος των συμφερόντων κάθε λαού ξεχωριστά και όλων μαζί των λαών μας. Αυτή είναι η πιο ειλικρινής και η πιο ατσάλινη συμμαχία που μπορεί να προταθεί στους λαούς της Βαλκανικής.
Σε περίπτωση που κάποιο βαλκανικό κράτος, ωθούμενο από ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, επιχειρεί μια επίθεση ενάντια σε ένα άλλο βαλκανικό κράτος, πρέπει να είναι ξεκάθαρο ότι δε μπορεί να αποφευχθεί η επέμβαση των άλλων κρατών της Βαλκανικής. Δε θα μείνει ένας τοπικός πόλεμος, αλλά θα γίνει αφορμή για μια παγκόσμια σύρραξη.
Όλα τα κράτη που σέβονται τα ύψιστα δίκαια της σοσιαλιστικής Αλβανίας, που τηρούν τις γνωστές αρχές, πάνω στις οποίες βασίζονται οι σχέσεις μεταξύ κυρίαρχων κρατών και που θέλουν να κρατήσουν με μας ομαλές σχέσεις, θα βρουν στη Λαϊκή Δημοκρατία της Αλβανίας, κατανόηση και αμοιβαιότητα.


ΚΥΡΙΑΚΗ 16 ΓΕΝΑΡΗ 1972
ΟΜΟΛΟΓΙΕΣ ΕΝΟΣ ΠΡΑΧΤΟΡΑ ΤΗΣ CΙΑ
Διάβασα το βιβλίο: «Dans le tourbillon de l' histoire»1 του Αμερικανού C.L.Sculchberger Είναι «δημοσιογραφικά» απομνημονεύματα αυτού του ανθρώπου που παριστάνει το δημοσιογράφο, αλλά που στην πραγματικότητα είναι ένας από τους πιο ειδικευμένους πράχτορες της αμερικάνικης υπηρεσίας πληροφοριών, της CΙΑ, του διαβόλου και της φάρας του διαβόλου. Μέσα απ' αυτό το βιβλίο τον βλέπεις να τρώει και να πίνει με όλους τους ανθρώπους από τις ανώτερες σφαίρες, να ξέρει όλα τα μυστικά και να του εμπιστεύονται να εκτελέσει διπλωματικές αποστολές.
Στο κεφάλαιο για τα Βαλκάνια, αναφέρει την Αλβανία κατά το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, φυσικά με περιφρόνηση, λέγοντας ότι ο αλβανικός λαός «ξέρει μόνον να είναι ένας ξυλοκόπος και να πουλάει φουντούκια στις γωνίες των δρόμων». Το μίσος που τρέφει για την Αλβανία τον κάνει όχι μόνο να υποτιμά τον αγώνα του λαού μας, αλλά, και λυπημένος που εμείς ήρθαμε στην εξουσία, αποκαλύπτει τις σκευωρίες και τις συνωμοσίες που σκάρωναν οι Εγγλέζοι, οι Αμερικάνοι και οι φίλοι τους για να εξαλείψουν την «κυβέρνηση του Χότζα», όπως ονομάζει εκείνος την εξουσία του λαού.
Το 1949, ο Sculchberger με το στόμα του Τζουλιάν Έμερ, αξιωματικού της αγγλικής αποστολής στη χώρα μας στη διάρκεια του πολέμου και υπουργού μετά τον πόλεμο, λέει ότι «οι Άγγλοι και οι Αμερικάνοι πολύ την παρατράβηξαν ως το καλοκαίρι τη διοργάνωση της εξέγερσης μέσα στην Αλβανία». «Είμαι της γνώμης», λέει ο Έμερ, «ότι με λίγο χρυσό μπορούμε, χωρίς να 'ναι αργά, να ξεσηκώσουμε τις βορινές περιοχές της Αλβανίας ενάντια στο Χότζα κ.λπ.». Να πώς σκέφτονταν και ενεργούσαν τότε οι εχθροί μας. Και το ομολογούν τώρα οι ίδιοι.
Ο Sculchberger αποκαλύπτει επίσης ότι το Νοέμβρη του 1949 οι Εγγλέζοι έριξαν στη χώρα μας πράχτορες και σαμποταριστές που τους ετοίμαζαν στη Μάλτα, αλλά που εμείς τους πιάσαμε και τους ξεκάναμε. Σημαντικό είναι που το λένε τώρα οι ίδιοι, και τα δικαστήρια μας της εποχής εκείνης τα έχουν αποδείξει όλα με αναμφισβήτητα τεκμήρια.
Στο βιβλίο του, ο Sculchberger αποκαλύπτει επίσης τις σκευωρίες του Τίτο, του Τζίλας και του Ντέντιγερ ενάντια στη χώρα μας και δείχνει πώς αυτοί συνδέθηκαν και με την Αγγλία και με τις Ενωμένες Πολιτείες της Αμερικής κι έχει σημασία πώς άρχισε και πώς τέλειωσε η μετατροπή τους σε πράχτορες.
Οι προδότες τιτοϊκοί Τζίλας και Ντέντιγερ με τις πιο ποταπές συκοφαντίες εναντίον μας, δια του στόματος τους λένε ότι ήμασταν εμείς με το «αστυνομικό» καθεστώς μας που προκαλούσαμε τάχα τους Γιουγκοσλάβους, για να είχαν έτσι οι Σοβιετικοί και ο Στάλιν μια αφορμή να επέμβουν στρατιωτικά στη Γιουγκοσλαβία και να ξεκάνουν τον Τίτο. Αυτό είναι μια βρώμικη συκοφαντία για να συγκαλύψουν την εχθρική δραστηριότητα τους εναντίον της σοσιαλιστικής Αλβανίας και για να δημιουργήσουν την απόλυτη εμπιστοσύνη στους Αμερικάνους ότι η Γιουγκοσλαβία του Τίτο απειλείται από τη Σοβιετική Ένωση και από το Στάλιν.
Ο Sculchberger στο βιβλίο του ομολογεί ότι ήταν ένας από τους Αμερικάνους που βρισκόταν σε θέση από τις πιο υψηλές στους μοναρχοφασιστικούς κύκλους της Ελλάδας. Σα στο σπίτι του μπαινόβγαινε στο βασιλιά της Ελλάδας, στον αρχηγό του γενικού επιτελείου, στο Βενιζέλο και στο στρατηγό Βαν Φλητ.
Το Sculchberger έβαλε ο Τίτο, μέσω του Τζίλας, να πάει στο βασιλιά της Ελλάδας κάι στον αρχηγό του Γενικού επιτελείου της Ελλάδας να τους υποβάλει πρόταση για τη σύναψη ενός Γιουγκοσλάβο - Ελληνο - Τουρκικού συμφώνου που υπογράφτηκε αργότερα1. Σημασία όμως έχουν αυτά που ο Sculchberger γράφει στο βιβλίο του για μας και που τα αντιγράφω σχεδόν λέξη προς λέξη:
«Παρίσι, 28 Απρίλη 1953. Σήμερα το βράδυ ήπια ένα ποτήρι και κουβέντιασα με τον παλιό μου φίλο, τον Παναγιώτη Κανελλόπουλο, υπουργό Άμυνας της Ελλάδας. Όταν τον ρώτησα πώς πηγαίνουν οι σχέσεις με τη Γιουγκοσλαβία και την Τουρκία, να τι μου είπε ανοιχτά: Σε περίπτωση πολέμου δε θα υπάρξει κοινή ελληνογιουγκοσλαβική επίθεση κατά της Αλβανίας. Ελπίζουμε ότι μέσα στην περίοδο δυο μέχρι εννιά μήνες θα επιτευχθεί ένα πραξικόπημα, μέσω του οποίου θα απελευθερωθεί η Αλβανία από το Χότζα κι από τους Σοβιετικούς. Αν παραστεί ανάγκη, τα αμερικάνικα στρατεύματα θα τηρήσουν την ησυχία ύστερα από το πραξικόπημα. Οι Έλληνες δέχτηκαν να μην ασχοληθούν με το ζήτημα και επίσης ειδοποίησαν τους Γιουγκοσλάβους, με λόγια λίγο πολύ όχι ξεκάθαρα...
Αν ωστόσο το πραξικόπημα δεν τελειώσει με επιτυχία, με τη συγκατάθεση του ναυάρχου Καρν, αποφασίστηκε ότι δε θα είναι απαραίτητο να καταληφθεί η Αλβανία. Έτσι, οιελληνικές και οι γιουγκοσλαβικές μεραρχίες που είχαν καθοριστεί να επιτεθούν στην Αλβανία και να καταλάβουν τη χώρα, απαλλάσσονται για να περάσουν προς βορρά και ανατολή».
Αυτά γράφει σύντομα αυτός ο πεπειραμένος αμερικανός πράχτορας. Ασφαλώς οι μεγάλες και επικίνδυνες αμερικανοεγγλέζικες συνωμοσίες είναι πολλές. Εκείνοι δεν τολμούν να τις αποκαλύψουν, αλλά οι ιστορικοί της χώρας μας με αποδειχτικά και ντοκουμέντα, έφεραν στο φως και θα συνεχίζουν να γράφουν γι' αυτά και να τα ξεσκεπάζουν.
1. Γαλλικά - «Στη δίνη της ιστορίας».
2. Υπογράφτηκε στις 28 Φλεβάρη 1953 και συμπληρώθηκε με το Σύμφωνο του Μπλεντ (Γιουγκοσλαβία), τον Αύγουστο 1954. Το σύμφωνο αυτό δεν αποτελούσε παράγοντα ειρήνης στα Βαλκάνια, όπως ισχυοίζονταν οι πρωτεργάτες της ίδρυσης του, αλλά ένα όργανο υποδαύλισης πολέμου στα χέρια των Αμερικάνων και Άγγλων ιμπεριαλιστών.

ΤΕΤΑΡΤΗ 2 ΦΛΕΒΑΡΗ 1972
Ο ΕΛΛΗΝΑΣ ΠΡΕΣΒΕΥΤΗΣ ΜΙΛΑΕΙ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΜΕ ΣΥΜΠΑΘΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΣΤΗΝ ΑΛΒΑΝΙΑ
Όπως μου είπαν οι σύντροφοι, ο έλληνας πρεσβευτής Καραγιάννης, παρουσιάζεται καλοπροαίρετα για τη βελτίωση των σχέσεων Ελλάδας - Αλβανίας. Λέει ότι μαζί με τον Παλαμά1 ήταν οι πρωτεργάτες και υποκινητές στην ελληνική κυβέρνηση για την εξάλειψη των παράλογων επιστρωμάτων που είχε προβάλει η Ελλάδα για να εμποδίσει την πραγματοποίηση αυτών των δεσμών. Αυτός, λοιπόν, ως «πρωτεργάτης», είχε ζητήσει επίσης από την κυβέρνηση του να είναι ο πρώτος πρεσβευτής της Ελλάδας στην Αλβανία.
Ο Καραγιάννης μιλάει καλά και με συμπάθεια για την κατάσταση στην Αλβανία, ομολογεί ότι εδώ παντού όπου πάει και με όποιον συναντιέται βρίσκει τόση ευγένεια και φιλοφροσύνη για το άτομο του ως πρεσβευτή της Ελλάδας. Στην Ελλάδα, ένεκα της όχι σωστής προπαγάνδας που έχει γίνει εναντίον της Αλβανίας και των Αλβανών, δε μπορούσαν, λέει, ποτέ να φανταστούν τέτοιο πράγμα. Αυτό, δυστυχώς, λέει σε συνέχεια εκείνος, άφησε ακόμα ίχνη, που εμείς πρέπει να κάνουμε το παν για να τα εξαλείψουμε. Μιλάει με συμπάθεια για τις επιτυχίες που η Αλβανία έχει σημειώσει σε κάθε κατεύθυνση και αντιτίθεται σε κείνους που παραποιούν την αλβανική πραγματικότητα, που είναι ξεκάθαρη. Λέει ότι εκείνοι λένε ψέματα και περιφρονούν το καθετί που φαίνεται ότι είναι καλό. Την Αλβανία πρέπει να την κρίνεις πώς ήταν και πώς έγινε σήμερα, ανεξάρτητα είσαι ή δεν είσαι σύμφωνος με το τωρινό καθεστώς της. Εμείς, δήλωσε στο Υπουργείο μας Εξωτερικών ο έλληνας πρεσβευτής, επιθυμούμε να ζούμε σε καλή γειτονία. Στο ζήτημα των εδαφικών αξιώσεων δεν πιστεύει κανείς στην Ελλάδα και η «εμπόλεμη κατάσταση» ήταν κάτι το παράλογο, διότι η ιταλική επιδρομή ήρθε μεν από το αλβανικό έδαφος, αλλά η ίδια η Αλβανία ήτανε καταχτημένη από τους Ιταλούς και πολέμησε εναντίον τους. Όταν η Αλβανία αντιστάθηκε στη σοβιετική επέμβαση και, σύμφωνα μ' αυτόν, δεν αποτελούσε πια απειλή για την Ελλάδα (;!), εμείς πειστήκαμε λέει, ότι μαζί μ' αυτή εξαλείφτηκαν κι όλα τα άλλα αίτια.
Ύστερα απ' αυτά ο έλληνας πρεσβευτής ζήτησε με αγαθή προαίρεση, και το δικαιολόγησε, να επιτρέψουμε να έρθει εδώ ένας έλληνας δημοκράτης δημοσιογράφος, με σκοπό να ενημερώσει την ελληνική κοινή γνώμη για τις προόδους της χώ>ας μας. Μ' αυτό τον τρόπο, είπε, επιθυμώ να συμβάλω στο ξεκαθάρισμα των εσφαλμένων απόψεων που υπάρχουν στην Ελλάδα για την Αλβανία. Ζήτησε μετά να του δοθούν από μέρους μας οι δυνατότητες να επισκεφτεί το Σαράντι και μετά το Αργυρόκαστρο. Αυτά είναι τα ζητήματα που έθεσε στο Υπουργείο μας Εξωτερικών ο έλληνας πρεσβευτής.
Παρήγγειλα στους συντρόφους ώστε σε εύθετο χρόνο να του εκπληρωθούν αυτά τα αιτήματα.
Είμαστε κι εμείς ενδιαφερόμενοι να αλλάξει η κοινή γνώμη στην Ελλάδα. Ο εν λόγω δημοσιογράφος, που αναλαμβάνει και συσταίνει ο έλληνας πρεσβευτής, μπορεί κατά κάποιον τρόπο να γράψει όπως και πολλοί άλλοι ξένοι δημοσιογράφοι που έχουν έρθει στη χώρα μας. Πολλές αξιώσεις δε μπορούμε να ‘ χουμε, αλλά μπορεί και ο ίδιος ο πρεσβευτής να τον επηρεάσει προς το καλό. Να επιτρέψουμε και τη μετάβαση του στο Νότο, ας πάει μάλιστα και σε κάνα χωριό της Δρόπολης, να συναντηθεί με κόσμο και να ιδεί με τα μάτια του πόσο καλά ζούνε οι αδερφοί μας μειονοτικοί στη σοσιαλιστική τους χώρα, γιατί η Δρόπολη είναι Αλβανία και οι Δροπολίτες είναι συνδεμένοι σαν το κρέας με το νύχι με τον αλβανικό λαό και με το Κόμμα Εργασίας, που τους έδωσε τα ίδια δικαιώματα, την ισότητα κλπ., κλπ.
Αυτός θα κάνει ο ίδιος τη σύγκριση ανάμεσα στην πραγματικότητα μας και σε αυτά τα ψέματα που λέει η αντίδραση.
Τότε υπουργός Εξωτερικών της Ελλάδας.

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 14 ΑΠΡΙΛΗ 1972
Ο ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗΣ ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΤΑΙ ΤΙΣ ΝΟΤΙΕΣ ΠΕΡΙΟΧΕΣ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΜΑΣ

Οι σύντροφοι του Υπουργείου Εξωτερικών με ενημέρωσαν ότι ο έλληνας πρεσβευτής Καραγιάννης πήγε στο Αργυρόκαστρο, στο Σαράντι και στην Αυλώνα (από την παραλία). Έκαμε επίσημη επίσκεψη στον Πρόεδρο της Εκτελεστικής Επιτροπής του Λαϊκού Συμβουλίου της επαρχίας Αργυροκάστρου, επισκέφτηκε τα μουσεία, έγραψε στα βιβλία τους τις καλές του εντυπώσεις. Επισκέφτηκε το γεωργικό συνεταιρισμό των Σωφρατίκων, όπου ενημέρωσαν για την ανάπτυξη της οικονομίας και της κουλτούρας στη μειονότητα.
Του πρόσφεραν δέματα με σχολικά βιβλία στην ελληνική γλώσσα. Η γη, οι κάμποι, τα χωριά (πήγαν τη νύχτα στην κοιλάδα της Δρόπολης για ιδούν τα φώτα των χωριών της μειονότητας), ήταν όμορφα σαν σε άνοιξη. -Του έκαμαν μεγάλη εντύπωση.

ΤΡΙΤΗ 5 ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ 1972
ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΠΛΟΙΟ ΝΑΥΑΓΕΙ ΣΤΑ ΧΩΡΙΚΑ ΜΑΣ ΥΔΑΤΑ

Από το Υπουργείο Άμυνας με πληροφόρησαν ότι ναυάγησε στα χωρικά μας ύδατα ένα ελληνικό πλοίο. Μπορεί να ναυάγησε από ατύχημα, όμως συμβαίνει οι πλοιοκτήτες να τα πνίγουν και οι ίδιοι επειδή τα σκάφη είναι παλιά και είναι ασφαλισμένα. Οι σύντροφοί μας έτρεξαν αμέσως σε βοήθεια των ελλήνων ναυτών.

ΑΥΛΩΝΑ, ΤΡΙΤΗ 28 ΝΟΕΜΒΡΗ 1972
ΑΠΟ ΤΗ ΧΩΡΑ ΜΑΣ ΚΑΝΕΝΑ ΚΑΚΟ ΔΕ ΘΑ ΠΡΟΕΛΘΕΙ ΣΤΟΝ ΑΔΕΛΦΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΛΑΟ
Σήμερα το βράδυ, με την ευκαιρία των 60χρονων της ανακήρυξης της Ανεξαρτησίας και των 28χρονων της Απελευθέρωσης της Πατρίδας, το Υπουργικό Συμβούλιο της ΛΔΑ και η Εκτελεστική Επιτροπή του Λαϊκού Συμβουλίου της επαρχίας έδωσαν δεξίωση. Εκφώνησα το χαιρετιστήριο λόγο.
Στο λόγο του αυτό, μιλώντας για τους κρυφούς σκοπούς της «βοήθειας» των σοβιετικών ρεβιζιονιστών, μεταξύ άλλων, ο σύντροφος Ενβέρ Χότζα είπε:
Εμείς οι Αλβανοί γνωρίσαμε καλά τι κρυβόταν πίσω από τη λεγόμενη διεθνιστική βοήθεια των σοβιετικών ρεβιζιονιστών. Τον ιμπεριαλιστικό χαρακτήρα της βοήθειας τους τον δοκιμάζουν σήμερα άλλοι λαοί και κράτη. 'Ήταν αυτοί οι σοβιετικοί ρεβιζιονιστές που έντονα σαμποτάρισαν την ανάμειξη της οικονομίας μας, της βιομηχανίας και των ορυχείων. Είχαν σκοπούς απώτερους: να υποδουλώσουν τη σοσιαλιστική μας χώρα και να τη μετατρέψουν
σε δορυφόρο τους.
Μα αυτή η ηρωική Αυλώνα είδε και το Χρουστσιόφ1. Όταν ο αποστάτης αυτός του μαρξισμού - λενινισμού βρέθηκε μπροστά στο θαυμάσιο κόλπο της Αυλώνας, ξαφνιάστηκε και κάποια στιγμή άκουσα το συνεργάτη του Μαλινόφσκι που του ψιθύριζε: «Καταλαβαίνεις, Νικήτα Σεργκέγεβιτς; Με πυραύλσυς από το Βερολίνο και την Ανατολική Γερμανία μπορούμε τώρα να χτυπήσουμε το Γιβραλτάρ, ενώ από τον κόλπο της Αυλώνας έχουμε στο χέρι μας όλη τη Μεσόγειο». Στο χέρι τους αυτοί είχαν τον αέρα, διότι το Κόμμα μας και η Κυβέρνηση μας συντρίψανε τα σχέδια τους. Η Αυλώνα ποτέ δε θα στα χέρια των ξένων.
Το Μάη του 1959 ο Χρουστσιόφ έκαμε μια επίσκεψη στην Αλβανία.
Αυτός ο ίδιος ο Μαλινόφσκι είπε πάλι στο Χρουστσιόφ εκεί στο Βουθρωτό: «Ωραία λίμνη αυτή. Αν ανοίξουμε αυτή τη ράχη ακροθαλασσιάς, εδώ κοντά μπορεί να κατασκευαστεί μια θαυμάσια βάση υποβρυχίων και τότε και η Ελλάδα θα γίνει δική μας». Ανατρίχιασα και θυμήθηκα εκείνη τη σκοτεινή νύχτα στα Τίρανα, όταν μαζί με το Βασίλ Σάντο κολλούσαμε στους τοίχους συνθήματα: «Κάτω ο ιταλικός φασισμός! Ζήτω ο αδελφός ελληνικός λαός που αγωνίζεται για λευτεριά!». Όχι, το Κόμμα μας και η Κυβέρνηση μας δε θα επέτρεπαν ποτέ από τον τόπο των ελιών να έρθει κακό στον αδελφό ελληνικό λαό!

Συνέχεια..

Δεν υπάρχουν σχόλια: