Πέμπτη, Ιουνίου 07, 2012

«Προβληματικές» και ανεργία


«ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ», Νοέμβρης 1985  

«Προβληματικές» και ανεργία

Οικονομική κρίση σημαίνει αυτόματα κλείσιμο επιχειρήσεων, αύξηση της ανεργίας, πτώση του βιοτικού επιπέδου των εργαζομένων. Σημαντικοί τομείς της οικονομίας χτυπιούνται με αποτέλεσμα να πετιούνται χιλιάδες εργαζόμενοι στους δρόμους. Και αυτό γιατί μη μπορώντας οι καπιταλιστές να πετύχουν το ανώτατο κέρδος κλείνουν τις επιχειρήσεις και μεταφέρουν τα κεφάλαια τους σε πιο προσοδοφόρους τομείς.
Στις συνθήκες αυτές το αστικό κράτος παρεμβαίνει προς βοήθεια του μονοπωλιακού κεφαλαίου, φορτώνοντας τα βάρη της κρίσης στους εργαζόμενους. Αναλαμβάνει λοιπόν να σώσει από τη χρεωκοπία τις κυριότερες καπιταλιστικές επιχειρήσεις, να τις εκσυγχρονίσει και να τις ξαναδώσει στους καπιταλιστές. Το κριτήριο είναι και δω το κέρδος και η χρησιμότητα των επιχειρήσεων αυτών για το καπιταλιστικό σύστημα.
Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, ακριβώς με τους παραπάνω σκοπούς, δημιούργησε το φορέα των προβληματικών με κριτήριο ένταξης σ' αυτόν τη βιωσιμότητα (δηλαδή το καπιταλιστικό κέρδος). Βέβαια το πρόβλημα της ανεργίας και των κλειστών εργοστασίων κάθε άλλο παρά λύθηκε, εφ' όσον από τις 200 και πλέον υπερχρεωμένες επιχειρήσεις, στο φορέα εντάχτηκαν μόνο 43, ενώ νέες κλείνουν καθημερινά. Όπως τονίστηκε η κυβέρνηση με τη δημιουργία του φορέα δεν είχε σκοπό τη «λύση» του προβλήματος της ανεργίας, αλλά αντίθετα την εξυπηρέτηση των συμφερόντων του κεφαλαίου, φορτώνοντας τα χρέη των επιχειρήσεων στους εργαζόμενους που θα τα πληρώσουν μέσω της φορολογίας και με σκληρή δουλειά (εντατικοποίηση, 4η βάρδια, κλπ.).
Μα και το πρόβλημα της ανεργίας για τους εργαζόμενους στις προβληματικές δεν έχει λυθεί και παρ' όλες τις θυσίες αποτελεί καθημερινό κίνδυνο. Οι θυσίες που απαιτεί η κυβέρνηση είναι γνωστές: Περισσότερη δουλειά, χαμηλές αποδοχές, απλήρωτο μεροκάματο, κλπ. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η «Θεσπρωτική ΑΕ» (Λη Κούπερ) που ενώ χρηματοδοτήθηκε από την κυβέρνηση και τις τράπεζες με 89 εκατομμύρια για το 1985 χρωστάει σήμερα 450 χιλιάδες δραχμές για δουλεμένα μεροκάματα στον καθένα από τους 115 εργαζόμενους που απασχολεί.
Σήμερα το θέμα των προβληματικών μπαίνει στην τελική του ευθεία. Σύμφωνα με απόφαση του ΑΣΟΠ στις 9 Οχτώβρη κλείνουν άμεσα 5 - 6 προβληματικές επιχειρήσεις και χάνουν τη δουλειά τους πάνω από 1.500 εργαζόμενοι, ενώ άλλες μετά την «εξυγίανσή» τους με χρήματα του λαού, θα γυρίσουν και πάλι στα χέρια ιδιωτών. Πρόσφατα μάλιστα η υφυπουργός Βιομηχανίας Βάσω Παπανδρέου σε συνάντηση της με αντιπροσωπεία του Εργατικού Κέντρου Αιγίου δήλωσε ότι θα κλείσουν οι χαρτοποιίες Αιγίου και Πάτρας (Λαδόπουλος) και θα λειτουργήσουν μόνο η «Αθηναϊκή» και η «Θεσσαλική».
Σύμφωνα βέβαια με δήλωση του Παναγόπουλου, διοικητή της Εθνικής Τράπεζας, στόχος είναι να κλείσουν σταδιακά και ελεγχόμενα 17 μη βιώσιμες προβληματικές επιχειρήσεις και να διατηρηθούν (ανεξάρτητα από τη βιωσιμότητά τους) οι στρατηγικές σημασίας υπερχρεωμένες επιχειρήσεις.
Καθαρό λοιπόν είναι ότι οι επιχειρήσεις που προσφέρουν κέρδη στους καπιταλιστές ξαναεπιστρέφονται σ' αυτούς, αφού πρώτα έχουν εξυγιανθεί, ενώ όσες αδυνατούν να προσφέρουν το μέγιστο κέρδος, κλείνουν οριστικά πετώντας στο δρόμο χιλιάδες εργαζόμενους. Όσες παραπέρα κριθούν απαραίτητες από το μονοπωλιακό κεφάλαιο συνεχίζουν να λειτουργούν και να συντηρούνται μέσω της φορολογίας από τους εργαζόμενους.
Ο μύθος των προβληματικών σήμερα διαλύθηκε και όλοι αυτοί που καλούσαν τους εργαζόμενους «να δείξουν αυτοσυγκράτηση», «να συμβάλλουν στην αύξηση της παραγωγικότητας» στο όνομα της «εθνικής οικονομίας» και της δήθεν «κοινότητας» συμφερόντων αστικής τάξης και προλεταριάτου, που προσπαθούσαν να πείσουν τους εργαζόμενους να δεχτούν τη λογική της βιωσιμότητας (κυβέρνηση - "Κ"ΚΕ) ουσιαστικά εξυπηρέτησαν τους βιομήχανους.
Οι εργαζόμενοι στις προβληματικές αντιμετωπίζουν σήμερα, για ακόμα μια φορά, τον κίνδυνο της απόλυσης. Γι' αυτούς μόνο ένας δρόμος υπάρχει, ο δρόμος του αγώνα για το δικαίωμά τους στη δουλειά, ένας δρόμος μακρύς και δύσκολος στις σημερινές συνθήκες της ολομέτωπης επίθεσης κεφαλαίου - κυβέρνησης (πάγωμα μισθών, απαγόρευση της απεργίας, κλπ,), αλλά απαραίτητος για να μη συμπεριληφθούν και αυτοί στους χιλιάδες ανέργους. Και η μορφή αγώνα, που θα ασκήσει μεγαλύτερη πίεση στην κυβέρνηση, είναι η ΚΑΤΑΛΗΨΗ και ο συντονισμός δράσης όλων των εργαζομένων των κλειστών εργοστασίων σ' ένα ΚΟΙΝΟ ΑΓΩΝΑ.

Δεν υπάρχουν σχόλια: